Poetycko [10] "Skała"

Mąci mgła muskając
Rzeczywistości struny
Skała stoi wciąż na baczność
Lecz jej stan, ponury... I chce chyba wpaść w odmęty.
Niczym jaki męczennik święty.
Zginąć w historii bez pamięci.
Byleby nie stawiać oporu wiatrom czterech kierunków.

I choć do strachu tej skale daleko.
To emocją jest dla każdego.

Spójrz na szorstkość rzeczywistości głazu.
Na jej brak wzroku w oczodołach bez wyrazu,
Które wicher wyrzeźbił na spółkę z falami.

Teraz jest tylko skała,i my.
I ona z nami.

13 Styczeń 2018