Czołem! Poprzednio było o Janczarach, najlepszej tureckiej piechocie i jednocześnie jednej z najlepszych w historii. Dlatego teraz przedstawię wam historię najlepszej tureckiej konnicy, czyli Spahisów, których niesłusznie nazywano tureckimi rycerzami, gdyż od rycerzy byli sto razy lepsi a konkretniej to ich wersją na sterydach. Miłej lektury!

Historia tej oto śmiercionośnej formacji rozpoczyna w XIV wieku w trakcie panowania Murada I, który to właśnie uznał, że armia turecka potrzebuje potężnej, silnej konnicy, która rozniesie w pył zarówno niewiernych jak i innych muzułmanów z którymi przyjdzie im się zmierzyć i wskutek tej właśnie decyzji w około 1326 roku powołano do życia Spahisów. Po polsku termin Spahis znaczy po prostu żołnierz, formacja ta składała się z prostych ludzi zaciągających się do niej (w przeciwieństwie do Janczarów) dobrowolnie i trenujących walkę od najmłodszych lat co wymagało wielu wyrzeczeń, aby mieć pewność, że ich umiejętności są dostatecznie dobre, aby zostać przyjętym do tej formacji, a kandydatów było sporo. Zastanawiacie się teraz pewnie dlaczego tak ochoczo chciano wstąpić w szeregi Spahisów? Już odpowiadam otóż nie posiadali oni wysokiego żołdu lecz coś znacznie lepszego. Otóż dostawali oni na darmowy wynajem majątki ziemskie, które normalnie były własnością sułtana oraz czerpali z nich ogromne korzyści. Lecz to jeszcze nie wszystko otóż najlepsi z najlepszych Spahisów byli rekrutowani do tzw. Kapy Kułu czyli osobistej gwardii władcy stacjonującej w jego pałacu w Istambule złożonej właśnie z nich i wtedy to już w ogóle ich życie było godne pozazdroszczenie, gdyż nie dość, że byli bogaci to jeszcze mieli pracę, która nie zagrażała ich życiu. Z racji, że ich majątki ziemskie były jedynie wynajmowane oraz Sułtan mógł im je w każdej chwili po prostu odebrać nawet nie myśleli o buncie, zaś dzięki braku dziedziczności najmu tych majątków nie brakowało nowych kandydatów do wstąpienia w szeregi Spahisów.

Murad I Twórca Spahisów

Hagia Sophia Symbol Istambułu, Miasta Gdzie Kiedyś Znajdował Się Pałac Sułtana

Służba normalnych Spahisów wyglądała następująco otóż w czasie pokoju pełnili oni funkcję straży granicznej, zaś kiedy zbliżał się czas podbojów wyruszali do boju wraz z pozostałą armią i siali istny pogrom, zaś wrogowie unikali ich jak tylko mogli. Na początku artykułu powiedziałem, że byli to rycerze na sterydach i już wyjaśniam to określenie. Otóż w porównaniu do europejskich rycerzy mieli znacznie lepsze wyposażenie ale o tym za chwile oraz dzięki temu, że jak już wspominałem ich dzieci nie dziedziczyły najmu majątków eliminowało to przypadki, w których to uznawałyby, że choć ich ojcowie walczyli dla sułtana to one jednak wolą wieść spokojne życie i tylko zarabiać, a walkę praktykować jedynie w obowiązkowych bojach. Przez cały okres swojego istnienia Spahisi zapewniali liczne zwycięstwa sułtanowi oraz wiernie mu służyli, a z uwagi na to, że byli tak dobrymi żołnierzami nazywano ich konną wersją Janczarów z którymi tak w ogóle rywalizowali oczywiście w jak najbardziej pozytywnym tego słowa znaczeniu. W sensie jeśli np. w jakiejś bitwie Janczarzy zabili 100 wrogów to w następnej Spahisi starali się posłać w zaświaty dwa razy tyle, aby pokazać Sułtanowi, że to oni są lepsi. Choć konnica ta była posłuszna władzy aż do końca oraz ani razu się nie zbuntowała to jednak niestety w XIX wieku wraz ze zmianą sposobu prowadzenia wojny Spahisi stali się kompletnie zbędni i zostali rozwiązani przez Mahmuda II.

Mahmud II Turecki Sułtan, Który Zakończył Istnienie Spahisów

Wyposażenie Spahisów

Zbroja

W kwestii zbroi formacja ta używała albo kolczugi albo co ciekawe pancerza ,,cztery zwierciadła" pochodzącego od persów, których tak bardzo Turcy nienawidzili.

Kolczuga (Pomiędzy Hełmem A Czerwonym Materiałem)

Perska Zbroja ,,Cztery Zwierciadła"

Hełm

Głowę wojownika chroniła misiurka bądź szyszak i zarówno pierwsze nakrycie głowy jak i drugie pełniło funkcję bardziej dekoracyjną niż ochronną.

Misiurka

Szyszak

Dodatkowe Opancerzenie

Spahisowi nie mogło zabraknąć również karwaszy, czyli stalowych ochraniaczy na ręce oraz nogi.

Karwasze

Tarcza

Używał on również tarczy, zwaną kałkanem jeśli miał wolną rękę.

Kałkan

Broń

Kiedy Spahis szarżował na wroga wyciągał on pikę, która nie była tak długa jak chociażby kopia husarska lecz robiła swoje. W walce w zwarciu natomiast używał słynnej szabli tureckiej, oczywiście dobra konnica nie może się obejść bez broni do walki na dystans, której rolę pełnił łuk refleksyjny. Oprócz tych trzech rzeczy Spahis miał również coś jeszcze co czyniło go zabójczym, a mianowicie arkan, czyli lasso, którym mógł najpierw strącić wroga z konia lub skrępować i zamienić go w bezbronne dziecko, a następnie bez najmniejszego trudu zabić.

Pika

Szabla Turecka

Łuk Refleksyjny

Arkan (Lasso)

Ciekawostki

#1. Przed rozwiązaniem Spahisów brali oni udział w tłumieniu buntu Janczarów, które zakończyło się sukcesem, lecz niestety wojna się zmienia i pomimo takiego aktu bezgranicznego i ślepego posłuszeństwa nie uchroniło to ich przed rozwiązaniem.
#2. W momencie rozwiązania przez Turków Spahisów Francuzi utworzyli ich własną odmianę, która już była jak najbardziej przystosowana do ówczesnego pola bitwy i została rozwiązana dopiero po zakończeniu II Wojny Światowej.

Mundur Francuskiego Spahisa

Zdjęcia wziąłem ze strony www.wikipedia.com. Z wyjątkiem tego: perskiej zbroi, piki, szabli tureckiej oraz lassa, je wziąłem kolejno z: Fandoms.pl, Broń Wiki, OneBid, oraz ARK Wiki - Gamepedia.

#Koniec! Mam nadzieję, że artykuł wam się spodobał jak tak to serdecznie proszę o zostawienie upvota, komentarza lub dołączenie do grona moich obserwujących. Miłego weekendu i do zobaczenia!