Afganistan-6 miesięcy, które zmieniło moje życie.

                                                         Dzień 10(15.10.2012)

Dzisiaj po raz kolejny dała o sobie znać moja uciążliwa przypadłość. Straciłem beret. Pisze straciłem, bo tak naprawdę nie wiem, czy go zgubiłem czy może ktoś mi go zapieprzył ew. przez przypadek wziął, chociaż w wojsku podobno nic nie ginie, tylko zmienia właściciela. Pytałem na Difacu ale nikt nie znalazł, byłem także w miejscach gdzie mogłem go zostawić…nic.

Lot który miał w nocy wylecieć niestety wrócił. Kilka godzinach siedzenia na lotnisku bez sensu. Parodia. Twierdzą wszyscy, że pogoda nie pozwoliła wylecieć helikopterom. Dzisiaj wieczorem kolejne podejście, ciekawe czy udane. W pierwszym przypadku dobrze dla nas, będzie to oznaczać, że lecimy, w drugi, do końca tygodnia zostajemy.

Meczy już mnie to siedzenie i czekanie….choróbsko puszcza i zdecydowanie lepiej. Jutro mam zamiar się trochę  poruszać może jakaś siłka, bieganie, to jeden z celów misji z tych pobocznych.

 Człowiek siedzi na walizkach, nie mając ochoty wyciągać rzeczy, bo wszystko tak pochowane i optymalnie spakowane. Roaming ponownie włączony, sms-y odbieram, niestety problem nadal z wysyłaniem. Ciąg dalszy walki z biurem obsługi.

                                                       Dzień 11 (16.10.2012) 

Kolejny zmarnowany dzień. Aby zmniejszyć wrażenie marnotrawstwa, rano poszedłem na siłownie rozruszać trochę mięśnie. 

Kłótnia z kochana osoba na misji okropnie obciąża i tak narażoną psychikę. Człowiek niby nie chce, ale tak samo wychodzi. Problem w tym, że nawet nie można się normalnie pokłócić bo co to jest za kłótnia na gg. Lećmy już, na początku było fajnie teraz zaczyna człowieka powoli dopadać znużenie. Nie jest dobrze…  

                                                      Dzień 13 (18.10.2012)   

Dzisiaj w nocy przylecieliśmy do Ghazni. Lot Chinookiem nie można porównać z niczym innym.

Ogólnie muszę przyznać, że jak na warunki polskie przebiegło to dość sprawnie i szybko: 19.30 zbiórka, sprawdzenie z listą wylotu i załadowanie sprzętu na kontener, który umieszczony jest na ciężarowce. 

Przejazd ciężarówką na lotnisko, wylądowanie z kontenera(oczywiście ręcznie:), następnie ułożenie całego sprzętu przy płycie lotniska w rzędzie. Śmigło ląduje, ludzie ustawieniu wzdłuż kolumny bagażu na znak-sygnał przenosimy do "śmigła" gdzie układamy w miejsce wskazane przez żołnierza z obsługi, który dopina je pasami. Następnie wychodzimy na koniec kolejki i powtórka z rozrywki. Następnie ustawiamy się w kolumnie za "śmigłem" i na umówiony sygnał wchodzimy do helikoptera i zajmujemy miejsca od dziobu.

 Lot trwał jakieś 20 min. Po wylądowaniu analogiczna sytuacja, a na  nasze miejsca, kolejna ekipa(tutaj nie ma lotów na pusto).

My po pedalskich instruktażach przemieszczamy się na tzw RSOI czyli miejsce zborne- wielki namiot gdzie śpią ludzie z ostatnich lotów.

Rano pobudka. Zameldowanie się u Pułkownika. Oczywiście w międzyczasie rozmowy z Jego zastępcą - majorem, który przedstawia swoje wizje przemieszczenia jednej z sekcji. Ogólnie sporo biegania i załatwiania.

 18.00- odprawa u dowódcy batalionu, później na 20.00 u dowódcy kompanii pod którą podlega moja sekcja- czuli kurwa 3 godziny wycięte z życia, podczas gdy reszta chłopków leży odpoczywa i ma w dupie. Dowodzenie ma mnóstwo minusów. 

Dałem słowo, że gotowość osiągniemy do niedzieli. Podobno 24.10.2012r. planowana jest akcja, oficjalnego  przekazania zmiany kontyngentu. Dla nas robota osłaniania(snajperska to rzecz). 

Próby połączenia się na skype z kimkolwiek spełzły na niczym, o dziwo u innych tego problemu nie było. Szlak mnie trafia…brakuje mi Ciebie…wiem ze niby służbowo poszłaś na tą kolacje, ale mimo to i tak mnie szlak trafia. Zostało przejąć sprzęt, przystrzelać karabiny, przygotować resztę oporządzenia i gotowi do akcji…  

 

 Wszystkie sytuacje oraz postacie, opisane w tym blogu, są tylko i wyłącznie wytworem wyobraźni autora. Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób i zdarzeń jest całkowicie PRZYPADKOWE. Zamiarem autora niniejszych tekstów, nie było obrażanie niczyich uczuć, poglądów czy przekonań. 

M'D