Pracoholizm - Co to jest i jak sobie z tym poradzić!

Część moi drodzy :)

Odkąd pamiętam, zawsze dużo pracowałem - jak nie zadania domowe zadane w szkole to jeszcze te które brałem od rodziców.
Wiem, dla jednych to się może wydawać normalne - przecież dziecko powinno pomagać w prowadzeniu domu. Ja jednak starałem
się wyręczać swoich rodziców jak najwięcej a swoje zadania robić jak najdokładniej. Czemu? Bo chciałem jak najmniej być wśród swoich rówieśników a co najważniejsze, chciałem być przez kogoś docenianym.
To samo oczywiście działo się w liceum a później na studiach aż do dzisiaj będąc pracownikiem w pewnej firmie.

Niestety pracoholizm w który wpadłem coraz bardziej dominował w moim życiu i z dobrze wykonującego swoje zadania człowieka zamieniał w coraz mniej zaangażowanego pracownika. W pewnym momencie rozmawiałem ze znajomym o swoich problemach i stwierdził ze jestem pracoholikiem. I pomógł mi w pewnym sensie zrozumieć jak z tym walczyć.

Ale teraz trochę o tym co to jest :)

Według Wikipedii pracoholizm to rodzaj uzależnienia psychicznego polegającego na obsesyjnej i wewnętrznej potrzebie
ciągłego wykonywania pracy. Osoba uzależniona od pracy
nadkładać często prace nad inne czynności i wartości jak np rodzina, sen czy odpoczynek.

Pracoholizm identyfikuje się takimi objawami jak:

• regularne zabieranie pracy do domu lub codzienne zostawanie po godzinach;
• nierozmawianie o niczym innym niż praca;
• brak czasu dla rodziny i przyjaciół;
• brak czasu na realizację swoich hobby, uprawianie sportu;
• nieodczuwanie upływu czasu podczas pracy;
• stawianie spraw zawodowych na pierwszym miejscu;
• niedopuszczanie myśli, że w pracy może dziać się coś bez twojej kontroli; poczucie, iż nieustanna obecność jest wręcz
  konieczna;
• dążenie do perfekcji we wszystkim, co się robi;
• odczuwanie ogromnych i niewspółmiernych wyrzutów sumienia, gdy popełniło się podczas pracy jakiś błąd;
• ciągłe niezadowolenie ze swojej pracy;
• rezygnowanie z urlopu.

Skutki Pracoholizmu:

Pracoholizm powoduje zmniejszenie produktywności i zmniejsza efektywność pracownika. Tego typu pracownik nie ma czasu na
relaks ani zabawę a tym bardziej odpoczynek co oznacza ze nie ma jak "naładować swoich baterii życiowych" które są
potrzebne do odpowiedniego funkcjonowania. Ów uzależnienie powoduje długofalowe konsekwencje dotykające nie tylko osoby
która wpadła w tą chorobę, ale również wszystkich tych którzy są z nia związani - współpracownicy, przyjaciele, znajomi i
najbliższa rodzina. Ta ostatnia grupa jest szczegolnie narażona na szkody spowodowane pracoholizmem. Według danych
pracoholizm jest jedną z głównych przyczyn rozwodów i rozpadów rodzin. Osoba dotknięta pracoholizmem nie umie rozmawiać o
niczym innym jak o pracy, rezygnuje z dotychczasowego życia na rzecz pracy. Co gorsza nie ugnie się przed niczym żeby
zdobyć to co chce, będzie poniżać, wykorzystywać i robił inne złe rzeczy aby wspinać się po szczeblach kariery.

Według badań empirycznych okazuje się ze pracownik mający problemy z pracoholizmem nie jest dobrym pracownikiem. Im
choroba jest głębsza tym bardziej powoduje destrukcje osobowości i spada kreatywność i spontaniczność pracownika. W tej chorobie chodzi głównie o sam fakt pracowania, nie ważne jak ale osoba ta musi w jakiś sposób pracować, musi coś robić, nie ważne są wyniki. Taka osoba nie akceptuje błędów i jak jakiś się pojawi stara się go ukryć, unika też ryzyka i twórczych rozwiązań. Nie potrafi też pracować w zespole i nie podejmuje trafnych decyzji.

Do konsekwencji zdrowtnych pracoholizmu można zaliczyć:

• zaburzenia koncentracji,
• wrzody żołądka,
• wyczerpanie fizyczne i emocjonalne,
• trudności z zasypianiem, bezsenność,
• zaburzenia nerwicowe, lękowe,
• choroby układu krążenia,
• zaburzenia seksualne;
• utrata przytomności;
• zawał serca.

Leczenie:
Skutecznym leczeniem pracoholizmu jest samoświadomość chorego o istniejącym problemie. POmocna też jest terapia
poznawczo-behawioralna która ma za zadanie zmienić u pacjenta jego nieracjonalne przekonania wzgledem siebie na bardziej
pozytywne, racjonalne i produktywne. Jednym z takich przekonań może być przeswiadczenie ze o wartości czlowieka świadczą
jego wyniki w pracy.

Pomoc terapeutyczna polega na:

• zmianie nieadaptacyjnych przekonań,
• interwencji emocjonalnej,
• pomocy w osiągnięciu bezwarunkowej akceptacji samego siebie,
• nauce radzenia sobie ze wstydem,
• nauce rozdzielania pracy na innych,
• ustaleniu i utrzymywaniu granic pomiędzy pracą a nie-pracą,
• zmniejszeniu lęku,
• nauce wykorzystywania czasu poza pracą np. na relaksie.

Mam nadzieję ze ten artykuł pomoże jakiejś osobie. Ja cały czas próbuje sobie poradzić z tym problemem. Na pewno mi się uda, ale to kwestia czasu, tobie lub twojej bliskiej lub dalszej osobie też się na pewno uda pokonać to uzależnienie.
Trzymam kciuki :)

Życzę powodzenia :)