Uciśnieni jak Karol

Czy już czujesz falę postmodernizmu?
Jakby otworzyły się globalne ścieki i rozlały ideologie, które rozkładały się przez kilka dekad.

Historia zaczyna się w roku 1818 w Niemczech.

Był sobie raz młody człowiek, który nie mógł znaleźć pracy przez całe swoje życie.
Koleś uznał to za niedopuszczalne, że nie potrafił zarządzać swoim majątkiem.
Był naprawdę beznadzijny z pieniędzmi i jak większość ludzi o małych umiejętnościach, musiał znaleźć za to odpowiedzialnego.

Kiedykolwiek pożyczał pieniądze od swoich przyjaciół, chcieli żeby im oddał.

"Jak oni tak mogą?" - myślał z oburzeniem.

Coraz bardziej obrażał się na ludzi, którzy chcieli zachować owoce swojej pracy i nie chcieli poprostu dać mu kawałka swojego życia za nic.

"Chcą to wszystko sami gromadzić? Nie wiedzą jak się dzielić? Czy muszę się prosić za każdym razem, kiedy chcę ich pieniądzy? Czy te dranie nie znają współczucia, tak jak ja?" - te myśli nie pozwalały mu spać przez wiele nocy.

Karol wyznaczył sobie misję, aby dowiedzieć się, jak ich serca mogą być tak zatrute i kto lub co może być odpowiedzialne za tą niesprawiedliwość. Analizował to zjawisko na bieżąco; za każdym razem, gdy pożyczał pieniądze, nie zwracał pieniędzy, jego znajomi chcieli zwrotu pieniędzy!

Zrobił więcej badań. Pytał dookoła i zdawać by się mogło, że wszyscy byli dotknięci tą chorobą. Bez względu na to, kogo by nie pytał, potwierdzali, że kiedy pożyczają pieniądze od kogoś, muszą później je oddać.

Karolowi, znalezienie odpowiedzialnego za ten absurd zajęło tylko kilka lat. Był to przedmiot, któremu wypowiedział wojnę.

"TO PIENIĄDZE!"

"Te banknoty i monety muszą być małymi demonami szepczącymi ludziom do uszu" - krzyknął Karl do Jenny von Westphalen; swojej wyjątkowej dziewczyny, która wkrótce miałą zostać jego żoną.

Po tym "oświeceniu" nigdy już nie widział rzeczywistości w ten sam sposób i pracował dzień i noc, aby znaleźć rozwiązanie.
"Jeśli nie będzie własności, nikt nie będzie miał nic do pożyczenia, nikt też nie będzie pożyczał" - pomyślał.
"Ale co by było, gdyby ktoś mógł być właścicielem swojego czasu? Byłby wtedy właścicielem swojego życia. Mógłby wtedy pożyczyć komuś swój czas, pracując, a ta druga osoba musiałaby dać coś w zamian!" - wrzasnął myśliciel, przez kapiącą z jopy pianę.

Nagle pod jego czupryną zaświtała nowa myśl. Marx mógłby przysiąc, że słyszał niebiańskie chóry i czuł światłość i jasność umysłu.

"My, ludzie, będziemy wyłącznymi właścicielami naszej pracy, ALE aby uniknąć ryzyka tego niebezpiecznego pomysłu, kompletni nieznajomi zdecydują, jak podzielić owoce ciężkiej pracy każdego z nas. Dadzą robotnikowi to, na co będą przekonani, że zasługuje." - nie był pewien czy to jawa czy sen. Ogarnęła go ekstaza.

"Czy to nirwana?" - zastanawiał się.

Złapał swój piękny złoty długopis i zaczął pisać tak, jakby nie było jutra.

Nie miał pojęcia, że to był wylew i jego mózg dostał spięcia. Niebiańskie chóry, które halucynował, były siedmioma trąbami apokalipsy. Fanfary, ogłaszały nadejście jedynej idei, mogącej zniszczyć całą ludzkość i całe życie na planecie Ziemia.

Koniec.

Dzisiaj, prawie 200 lat później, z powodu chloru w żywności, litu w powietrzu, fluoru w wodzie, antybiotyków i hormonów trawionych codziennie wraz ze zwłokami torturowanych zwierząt, wiele osób cierpi na tę samą słabo rozwiniętą aktywność mózgu.
Nowa fala postmodernistycznych neo-marksistów, ponownie staje się zagrożeniem dla pokojowej koegzystencji i życia na naszej pięknej planecie. Najbardziej modni nazywają się anarchistami i trollują każdą pokojową osobę na Facebooku.

Jeśli jesteś jednym z nich i sam określiłeś siebie "my uciskani", możesz już cieszyć się swoim samozwańczym statusem ofiary wieczystej. Możesz już też atakować grupy libertariańskie, które szukają nowych rozwiązań na stare problemy i wykrzyczeć jak obwiniasz sukcesy inncyh, powstrzymujące cię od włąsnych sukcesów.

Sam się uprawniłeś do tego, co chcesz odowodnić swoim ad hominem i logiką stracha na wróble.

prześladowanym przez umiejętności innych ludzi.

"My, uciskani", jesteśmy zwolnieni z logiki, moralności i wszystkiego, co sobie wyobrażamy. Jesteśmy prześladowani przez umiejętności innych ludzi. Wszyscy inni to idioci."

Drodzy "ciemiężeni". Proszę, nie zakończcie życia na Ziemi swoją głupotą. Czy nie możecie już zaspokoić swojego pragnienia krwi TRZYSTOMA MILIONAMI ZABITYCH?

Dzienks