Wieża i kompleks Goeben, Bunkry Niemieckie w Świnoujściu

1,2,3- bunkry koszarowo-bojowe, 4-magazyn amunicji,
5-wiata maskująca dla kolejki wąskotorowej, 6-warsztat dla lokomotywy,
7-bunkier elektrowni, 8-bunkier stacji trafo, 9-bunkier wartowniczy,
10-rampa przeładunkowa między kolejką normalna a wąskotorową,

WIEŻA KIEROWANIA OGNIEM-bunkier wybudowano w 1939 r, jednak nie ukończono go całkowicie. W części podziemnej ulokowano zaplecze techniczne i elektrownię. Na wyższych kondygnacjach zaprojektowano pomieszczenia socjalne i łączności. Na szczycie wieży znajdować się miał dalmierz w obrotowej kopule pancernej, którego nigdy nie zamontowano. Kiedy wyposażono wnętrza poniższych pomieszczeń technicznych i socjalnych bunkra, wybuchła wojna. W 1940 r uwaga Niemców przeniosła się na wybrzeże Atlantyku. W tym samym roku działa baterii „Göben” przeniesiono na wyspę Tarva w Norwegii.. Bunkier służył dalej jako punkt kierowania ogniem baterii „Vineta”. Po wojnie wykorzystywali go polscy artylerzyści z baterii pod Międzyzdrojami. Obecnie poddany został modyfikacji i znalazł nowe zastosowanie jako wieża przeciwpożarowa Lasów Państwowych. W 2004 roku dobudowano do wieży stalową konstrukcję i odtąd stanowi ona dostrzegalnię przeciwpożarową Nadleśnictwa Międzyzdroje.

Bateria nadbrzeżna GOBEN

RAMPA PRZEŁADUNKOWA-miejsce przeładunku zaopatrzenia całej baterii. Z tego miejsca zaczynała swój bieg kolej wąskotorowa, której tory biegły po całem obszarze baterii GOBEN. Kolejka ta przewidziana była jako środek komunikacji i transportu wewnętrznego. Zaopatrywała bunkry koszarowo-bojowe w amunicję, którą dowoziła z bunkra amunicyjnego. Każdy z bloków bojowych posiadał dwa wjazdy dla kolejki transportowej.

Rampa Goben

BUNKIER KOSZAROWO-BOJOWY GOBEN 1 i 2 - posiadał dwa wjazdy dla kolejki wąskotorowej orazwejście dla załogi. Pomieszczeniawewnętrzne podzielone były na dwa sektory: mieszkalny i bojowy, z trzonem wieży działowej w punkcie centralnym. Sektory oddzielone były od siebie ściana dylatacyjną grubości 1 metra, oraz wewnetrznymi sluzmi gazoszczelnymi. W sektorze mieszkalnym znajdowały się sale żołnierskie oraz pokoje dla podoficerów i oficerów. W sektorze bojowym zlokalizowano komory amunicyjne z urządzeniami transportowo załadowczymi, zespół pomieszczeń technicznych, zabezpieczających żywotność obiektu oraz sanitariaty.Uszkodzenie jednego sektora nie powodowało rozchermetyzowania drugiego. Konstrukcja ścian zewnętrznych należała raczej do lekkich. Baterię miała chronić przed ostrzałem jej lokalizacja w kompleksie lesnym, oddalonym o ponad 2 kilometry od brzegu morza, co znacznie utrudniało wykrycie stanowisk ogniowych dział. Wyjatkiem była tylko wieża dowodzenia wybudowana na wzgórzu, w pobliżu wydm.

BUNKIER ELEKTROWNI - dwukondygnacyjną bryłę bunkra wkomponowano w naturalne wzniesienie terenu. Dwa wejścia do obiektu znajdywały się od strony południowej i każde z nich wiodło na jedną z kondygnacji. Pomieszczenia socjalne dla załogi stanowiły niewielką część łącznej kubatury wewnętrznej. Największym pomieszczeniem była hala generatorów prądotwórczych (2 generatory), napędzanych silnikami Diesla. Do dziś zachowały się w tym pomieszczeniu stanowiska mocujące dla silników i prądnic wraz z kanałami montażowymi i kablowymi. Na ścianach widoczne są resztki stalowych tregrów do prac montażowo naprawczych oraz wloty i wyloty dla kolektorów powietrza i spalin z silników. Pozostałe pomieszczenia obejmowały zapas paliwa i wody do chłodzenia silników, rozdzielnie energetyczne oraz wentylatorownie. W obiekcie tym szczególnie rozbudowane był system filtrowentylacji co było spowodowane dużym zapotrzebowaniem silników na powietrze oraz potrzebą intensywnego przewiewu i chłodzenia pomieszczeń

Elektrownia