Jak gry zmienieją nasze życie (konkternie moje) {Konkurs #pl-gry}

Gry wideo - dla starszego pokolenia ( w większości) pomiot szatana, dla młodszego po prostu sposób na spędzanie wolnego czasu. Jednak jaki wywierają wpływ na nasze życie, na to pytanie postaram się odpowiedzieć, na moim przykładzie oczywiście...

Zacząłem grać w gry około 2003 roku, czyli epoce PS 2 i .... GTA Vice city oczywiście. Nie było wtedy szeroko dostępnych tłumaczeń (poza "ruskimi" z bazaru). A wiadomo, wypadało by rozumieć o czym konwersują te NPC. Zacząłem siedzieć przed monitorem ze słownikiem, jako że nie było wtedy jeszcze google translate, w ciągu dwóch miesięcy nauczyłem się ok. 300 słówek, co jak na leniwego gówniarza którym wtedy byłem nie jest mało, a na pewno jest to więcej niż bym się w szkole nauczył. Niestety, a może i stety, później weszły profesjonalne tłumaczenia, co spowodowało że chęć poznania obcego języka gwałtownie zmalała, ale co się nauczyło to w główce pozostało.

Potem przyszły czasy Asssasina Creeda, czyli wirtualnego zwiedzania min. średniowiecznej Jerozolimy. Przez wartką fabułę na kanwie historycznej zaciekawiłem się historią bliskiego wschodu i historią w ogóle. Zmusiłem się nawet do przeczytania "dziejów wypraw krzyżowych", przynajmniej pierwszego tomu ;-). Miałem epizod nawet w grupie rekonstrukcyjnej, rekontrującej średniowiecznych krzyżowców.Seria Assasin's Creed zawsze miała ten atut że umiała w historyczne wydarzenia tchnąć życie, sprawiała że świat jaki znamy z lekcji historii robi się fascynujący. Choćby opisy mijanych przeze mnie w trakcie rozgrywki różnych zabytków i postaci historycznych, poznawanie ich historii. Do tej pory pamiętam Rodrigo Borgie, czy Leonarda da Vinci.

O, jeszcze był Gothic, konkretnie Gothic II, chyba on chyba dodał mi najwięcej. Ale czemu Gothic, czego on uczy?? Oni nie jest na kanwie historycznej, ani nie jest na podstawie książki jak nasz polski Wiedźmin. A czego on mnie nauczył? Sprytu. Wystarczy przypomnieć sobie sławną misje przyniesienia przyniesienia orkowego oręża od orka spod bram Khorinis, uff ile wysiłku to kosztowało, a wystarczyło tylko...nie będę podpowiadał, trzeba zagrać i samemu odkryć jak.

Lecz przede wszystkim nie zapomnijmy że gry (choć śmiało można je nazwać formą sztuki) zostały stworzone dla rozrywki, a co za tym idzie są formą relaksu. A relaks jest nam potrzebny jak jedzenie czy tlen, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. I to jest własnie to co najbardziej zawdzięczamy grom.