This piece is for everyone nga gibyaan, gipasakitan, gikalimtan ug ang feelings, igo lang giduwa-duwaan. 

Mga kaigsuonan, mga gwapog gwapa kung kaigsuonan, mao kini ang:

                          Takna: Balak sa gugma

Ug miabot ang takna sa kahilum.
Ug sa mabugnawng kagabhion ang hangin miingon,
Niabot na ang saktong panahon higala,
Busa punita kanang papel ug pluma,
Kai sugod niining tungora, maga-balak ka mahitungod sa gugma!   

"Ah, kuyawa, lawma gud anang bisayaa!
Pwerte na nimong sabaa, unsa pa gud tawn rong orasa?"

Nagyawyaw ko sa akong pag-mata.
Tungod sa tingog nga mipukaw sa akong pagkatulog
Nga abi kog gikan kang mama ug papa.   
Ug sa dihang, pagtan-aw ko sa lamesa,
Ang akong orasang porma ug lampara: 

"Hala ka diha, alas tres sa kadlawn pa! Diin man diay gikang tong tingoga?"   

Ug wa ko makamatngon, nga sa kakuyaw
Mingsugod paglatagaw, ang hunahuna ko sa nanlabayng kagahapon.   

Takna alas tres... Alas tres na...
Kung sa saktong binisaya pa, Alas tres na rong orasa.
Diba ing-ani pud tong taknaa?

Katong mga kilig moments ninyo ba?
Bag-o pa mong kaila...
Text2 ug chat2 pa, Napay pina-

"Nagmata pa ka? Di baya ko matog, basta di pa ka matog ha?

Wa lang damha, na-fall na kag tawng paasa.   
Ehem, familiar ba?
Nakarelate o naigo ka?   

Pero mao to, sa giingon pas mga karaang tawo sauna,
Kapugnan pa ang baha, nungkang gugma.
Nagkasinabot man mong duha,
Aguy, way buwan, nagka-kamo na!   
Napay pina-

"please be careful with my heart ha?"

Ah, kuyawa, murag salida!
Pero ayg pada, kai tanang salida, mahuman jud ra ba!   
Kai ang relasyon nga nagtuo ka ug tam-is pirme,
Nahibulong ka nganu mag-away mo sige.
Pun-an pang kamong duha pulos estudyante,
Mao to inyong parents, wa jud ganahi.
Pero kay lagi gugma,
Bisan di pa musugot si mama ug si papa
Pina-you and me against the world ang drama.   

Ikaw ra ug siya! (bahala sila!)
Ikaw ra ug siya! (wa nay lain pa!)
Ikaw ra ug siya! (pero tuara..kalit nga...)
Ikaw ra... Wa na siya...  

 
Takna alas tres na...
Di ba ing-ani pud tong taknaa?
Ting-maoy ba!

Dali, kuyog ta!
Kai karon nasayod tang duha
Nga lage, di tanang nahigugma, para sa usa'g usa.  
Sakit pud sa? Kanang magtuo kang kamo na gyud ba?
Pero mas sakit jud diay sa?
Kanang magtuo kang ikaw rang usa, ang iyang bugtong hinigugma. 

Sakit jud baya, maong wa damha, nitulo imong luha.
Kay nanlabay ninyong kagahapon.
Karon iya na lang gibalewala!   

Ug maong sa hugot ka nangupot!
Dungan sa pasko, nagpagawas kas imong kalagot!
Wa man untay snow, ang atong pasko,
Pero nganung bugnaw naman kaayo siya nimo?
Wa man ta koi regalo pagingon nako nimo ug "i love you"
pero igo ra pud ka nitubag ug : "thank you!"   

Give love on christmas day pa kuno,
Pero pila na lage ka pasko, wa jud ko kareceive sa love nimo?  
Nagregalo lang siya, ni-assume dayon ka.
Wa nimo hunahunaa,  
Nga tungod ra to kai ikaw iyang nabunotan, sa manito-manita.   

"Malipayong pasko!"

Gi-greet pa ko nimo.
Pero unsaon man pagkamalipayon sa akong pasko,
Nga wala namay ikaw ug ako!   
Gipaagi lang ta nig binuang,
Pero sa tinud-anay, nagsakit na diay imong dughan.
Nisyagit kas kalangitan! 
Nangayog tubag, nganu kasakit, kinahanglan nimong agian?   

Ang takna alas tres na... Alas tres na...
Ang tubag sa kalangitan diara:

Sa panahon nga naglisod ka,
Gikapoy na o nasakitan na pag-ayo ba,
Sakit nga kaundangon na ka,
Ug tan-aw nimo di na nimo kaya!

Pwes, lingi sa krus! Ug sud-unga!
Tinuod nga gugma, dia ra!
Sa panahon nga sa imong kaugalingon, naglisod kag higugma.
Anaa ang Ginoo, gigakos ka!

Ug kung wa ka makuntento, guess what?

Gipakamatyan pa ka niya!

Ug iyang gipangayo kanimo kani ra:

Imong kaugalingon intawn higugmaa!
Ug gikan sa imong pagka-fall, Mubarog ka!
Mamapha sa abog,
ug padayon nga magpakabuhi ka sa mga tawng importante ka!
Kay importante ka!
Ug gihigugma ka niya!

Takna alas tres na... Alas tres na...   

Ug kini ang giingon sa bibliya:

  "2000 years ago, for God so loved the world, that He gave us His only begotten son." 

"Today, for God so loved the world, that He gave you, to love the people around you.“        

P.S. This piece is written for Christmas season but I just want to share it anyways. :)

(c) RRJ