hortlayan ölü. my poem

şiirimden bir mısra sıralanmış
dudağında bir gül ve ince dalı
her bakışımda görüyorum yaz ve kış
güzel gözlerinden çıkan mehtabı

bir gün aşkın bu karanlık ufuklarda
bir şafak gibi sökecek
kirpiklerin iki toz pembe bahçene
sıralanmış çiğler dökecek

lakin inanmam sana kalbimi kapan şahin
menşurdan sızan gün gibi renk renk iç yüzünüz
yavrusunu atan leylek kadar hain
bir kedi kadar da nankörsünüz

bir gün değerse dudağın bir başka dudağa
bir yalan vaat fikrini çelerse
bir heves gönlünde beni gölgelerde
uzanıp kalırsan başka bir kucağa

mazinin gümüş saplı paslı hançeri
intikam alacak brütüs gibi sezarından
sızlayacak kalbinin derinliklerinde
bir ölü hortlayacak mezarından... 08.10.1999!