Ruiny klasztoru karmelitów bosych w Zagórzu
Jadąc w Bieszczady warto odwiedzić Zagórz. Znajdują się tam ruiny XVIII wiecznego klasztoru karmelitów bosych. Klasztor stanowił fortyfikację obronną, otoczony jest wysokimi murami. Całość (kościół i klasztor) ukończono w 1730 roku. Zakonnicy mieli prowadzić także szpital klasztorny dla weteranów wojennych. Stan obecny jest spowodowany dwoma pożarami. Jeden miał miejsce w 1772 roku podczas bitwy konfederatów barskich z wojskami rosyjskimi. Ci pierwsi bronili się w klasztorze, ci drudzy go oblegali. Szkody były ogromne i mimo że podjęto szeroko zakrojone akcje renowacyjne, klasztor nie odzyskał dawnej świetności.
Drugi pożar miał miejsce w 1822 roku na skutek wewnętrznego spięcia między ówczesnym przeorem, a jednym ze współbraci. W 1831 roku karmelici opuścili Zagórz na polecenie austriackich władz, klasztor opustoszał. Kolejne karty historii przenoszą nas do roku 1957, w którym to cały kompleks został na powrót oddany karmelitom. Poczyniono wielkie starania celem odbudowy klasztoru, jednak sprawa umarła wskutek zarządzenia Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 1962 roku. WRN wymusiła przerwanie prac.
I tak niestety kończy się historia odbudowy klasztoru karmelitów bosych w Zagórzu. Współcześnie prowadzone prace są jedynie pracami ukierunkowanymi na zahamowanie postępującej degradacji. Jednakże widać silne przywiązanie lokalnej społeczności do tego miejsca i z pewnością nie można wykluczyć odbudowy w przyszłości. Na drodze do klasztoru odbywają się często Drogi Krzyżowe, na wzgórzu w ruinach klasztoru jest także odprawiana Msza święta (nie wiem jednak, czy odbywa się cyklicznie, czy tylko w niektóre dni w roku, najbliższa liturgia 26 sierpnia).
Więcej informacji np. tu