[GS:Symbiont] Legion [1-04]

[GS:Symbiont] to prosta gra narracyjna, w której to czytelnik będzie mógł aktywnie podejmować decyzje o przebiegu wydarzeń. Z perspektywy fabularnej - stając się jedną z wielu ludzkich świadomości uwiezionych w zmiennokształtnym ciele symbionta.

Z pomocą komentarzy i głosów można kierować ruchami protagonisty, tym samym decydując o tym jak dalej historia się potoczy. Jedną z dodatkowych możliwości jest opisanie własnej decyzji nawiązującej do danej sytuacji, pozwalając na pełną ingerencję w to co się dzieje (zakładając że propozycja dostanie najwięcej głosów).

Sceny: [1-01] [1-02] [1-03]

(Większość informacji, natury fabularnej i mechanicznej, można znaleźć w tym artykule)

Legion
[04]

[D1] [D2] [D2]

[D2: Uciekaj w las i tam zapoluj.]

Wymieniając ostatnie z niezręcznych spojrzeń, lis zerwał się w bieg, zostawiając skołowanego człowieka z tyłu. Teraz, gdy nie musieli się ukrywać, mogli żwawo pokonać otaczające przeszkody i ruszyć w stronę lasu.

Nie podążyły za nimi żadne odgłosy pościgu czy poruszenia, sygnalizując bierność ludzi co do takiego obrotu spraw. Ostatecznie, zdawali się przybyć tutaj w poszukiwaniach ofiar katastrofy, a nie okolicznych lisów.

Las przywitał ich mrokiem i chłodem. Podczas gdy miejsce katastrofy, wypełnione szumem płomieni, z wolna cichło i zanikało, pozostawiane daleko w tyle.

Gnając dalej, pośród drzew i krzewów, z ich drobnego barku z wolna spływało zmęczenie i strach, ustępując miejsca narastającemu, dzikiemu poczuciu wolności. Zapach nocnego lasu, przesiąkniętego rosą i rześkim chłodem, jeszcze nigdy nie był tak przyjemny.

Nie było już klatek, cel, laboratoriów i eksperymentów. Nie było uzbrojonych żołnierzy i płonących zgliszczy. Zostali tylko oni, kroczący po własnej, wybranej ścieżce.

Jasne światło księżyca i otaczających go gwiazd, przyświecało ich drodze, prowadząc przez gęstwinę bujnych krzewów. Jednakże ich obecność wśród zarośli nie została niezauważona, o czym świadczył niewielki kształt, który pośpiesznie wyrwał się ze swojej kryjówki i udał paniczną ucieczkę.

Niestety, tym razem na szlaku tego zwierzęcia pojawił się zwinny, rudy drapieżnik, który skorygował swój szaleńczy bieg, aby udać się w pościg za uciekającym gryzoniem.

Mijając zamszone pnie, przedzierając się przez pełne rosy krzewy, mogli poczuć zew zwierzęcej natury. Zdawała się ona tak naturalna dla otaczającego świata, a jednak tak obca dla ich zmiennokształtnej natury.

Koniec pościgu nadszedł niespodziewanie, gdy pechowy gryzoń, w swej panicznej ucieczce, wpędził się w zbyt gęste krzewy. Oplątany w zaroślach, mógł tylko wierzgać i piszczeć żałośnie.

Stojąc przed swoją zdobyczą, kolektyw mógł odetchnąć z pełnią dumy w swojej małej, rudej piersi. Przynajmniej do czasu, aż wewnątrz nie rozbrzmiały świadomości, poruszone pewną dozą litości w stosunku do uwięzionego zwierzęcia. Wśród pisków ofiary i wewnętrznej wymiany zdań, kolektyw kolejny raz musiał poczekać na konsensus.

Odpowiedź na problem dotarła w postaci innego, gdy potężne szczęki zamknęły się na szyi kolektywu i poderwały go w górę. Nagły szarpiący ból przerwał wszelkie dyskusje, pozwalając na rozpoznanie nowego problemu.

Zwabiony piskami, rosły wilk zawarczał z irytacją, z trudem dźwigając pochwyconą zdobycz. Normalny lis mógłby zostać rozszarpany w kilka sekund, jednak ten okaz zdawał się ważyć przynajmniej trzykrotność tego co jego najwięksi pobratymcy, poważnie nadwyrężając siłę drapieżnika.

Złapani w sam środek konfliktu rodem z łańcucha pokarmowego, mieszkańcy kolektywu nie byli specjalnie chętni do kontynuowania tej tradycji. A to, w efekcie, pozwalało na szybką decyzję. Ostatecznie, na taką ofiarę nie musieli polować, gdyż złapała ich sama, łudząc się że jest tutaj drapieżnikiem alfa.

Chwilę później lis stracił swoją formę. Nie było już puchatego futra, rudej kity czy stróżek krwi płynących z ran na szyi. Wszystko to zastąpiła bezkształtna masa, wpełzająca na łeb i grzbiet zdziwionego wilka.

Zwierzę zdążyło jedynie zatupać łapami po ziemi, starając się cofnąć i uciec przed oplatającym go szlamem. Nie dało mu to jednak zbyt wiele, gdyż po kilku sekundach został unieruchomiony i powalony na ziemię.

W humanitarnym odruchu, kolektyw najpierw postarał się zatrzymać funkcje życiowe zwierzęcia, i dopiero wtedy przeszedł do mało wyrafinowanego procesu asymilacji. Dorosły wilk był w stanie zapewnić znacznie większą ilość pożywienia a niżeli wątły zając.

Znajdując nowe pokłady siły, hałaśliwy gryzoń wyrwał się z zielonego potrzasku i oddalił się w pośpiechu, jak najdalej od swojego niedoszłego, alfa oprawcy.

---~~---

Gdy ostatnie z kości zostały strawione, karmazynowe promienie już z wolna rozświetlały blade niebo poranka. Najedzony kolektyw mógł już powrócić do swojej rudej formy, pozostawiając za sobą jedynie ciemny, wypalony z życia ślad na leśnej ściółce.

Syty, o ile nieco ospały, był w stanie ponownie ruszyć w uprzednio obranym kierunku, krocząc leniwie wśród leśnej flory. W świetle nowego dnia, okolica zaczęła nabierać pełniejszych kolorów, racząc ich czymś więcej jak tylko paletą szarości.

Las, zarysowany w nowych barwach, przywiódł ich do swojego krańca, na spotkanie z polną doliną, znad której mogli wyjrzeć na szeroką panoramę okolicznych terenów. Jeziora, otoczonego z jednej strony drewnianymi domkami letniskowymi. Miasteczka, zarysowanego w znacznej odległości i zamarłego w bezruchu wczesnego poranka. Torów, poprowadzonych przez przerzedzoną część lasu.

Wszystkie z tych miejsc wyglądały sennie i pusto. Mimo swojej odciętej lokalizacji, przy domkach otaczających jezioro nie sposób było dostrzec żadnych pojazdów. A oddalone miasteczko dopiero zdawało się budzić do życia.

	Decyzja	Efekt
1	Przeszukaj domki w okolicy jeziora dla szansy pozyskania ubrań i ekwipunku. Następnie przyjmij ludzką formę aby zrobić z nich użytek (podaj płeć, wygląd).	[Archetyp: Złodziej] [Ekwipunek: ?] [Forma: Człowiek]
2	Znajdź kryjówkę z dala od siedzib ludzkich i poddaj się harmonizacji, rozwijając symbiotyczne umiejętności.	[Harmonizacja -> Symbiont: ?]
3	...	...

Aktualny status	Archetyp	Ekwipunek
[Głód 0 -> Harmonizacja] [Symbiont: Poznanie umysłu] [Forma: Lis] [Ograniczenia manualne]	---	---

Zamieszczone grafiki (1, 2) pochodzą ze strony PixaBay i zostały wykorzystane / zmodyfikowane na podstawie licencji "CC0 Creative Commons".