Inwazja Mongołów. (Bitwa nad Kałką, Bitwa pod Legnicą) Pierwszy najazd Mongołów na Polskę.

Pod koniec XII w. Czyngis-chan, który wcześniej zjednoczył plemiona koczownicze, podbił pawie całą zachodnią Azję. Dysponował on świetnie zorganizowanym państwem pod względem militarnym, w 1223r. pokonał on książęta ruskie podczas Bitwy nad Kałką, a 4 lata po tym wydarzeniu rozpoczęto systematyczny podbój Europy Wschodniej.

Bitwa nad Kałką

31 maja 1223 r. doszło do walk oddziałów ruskich oraz połowieckich z Tatarami.
Książęta ruscy za namową wspólnej wyprawy ze strony połowców, wyruszyli stawić czoła Tatarom, którzy wcześniej starli w proch armię Gruzji i pojawili się na stepach nad Dnieprem. Po początkowych zwycięstwach Rusini dotarli nad rzekę Kałkę, za którą były oddziały wroga. Wojska Ruskie w sile około 40 tysięcy napotkały wojska tatarskie, które liczyły 30 tysięcy wojów. Przed bitwą Tatarzy wycofali się, aby dać czas na przeprawę Mścisławowi II Udałemu, który zabrał ze sobą część sił ruskich oraz Połowców. Po udanym przejściu rzeki, rozpoczęła się bitwa, zakończona klęską Mścisława, po której Tatarzy otoczyli i wymordowali pozostałe wojska ruskie pod dowództwem Mścisława Romanowicza.

Jeszcze w 1228 r. Mongołowie podbili Riazań, Kołomnę (gdzie zginął 1 z synów Czyngis-chana), Twer, Rostów oraz Perejasław oraz Kozielsk (pod którym zginęło aż 4 tysiące wojsk przybyszy z Azji). W grudniu 1240 r. po ciężkich walkach padł Kijów.
Ziemie ruskie zostały makabrycznie złupione oraz podporządkowane Mongolii, z wyjątkiem Nowogrodu, który utrzymał swoje znaczenie na arenie międzynarodowej. Zdobycie Kijowa umożliwiło najeźdźcom prowadzenie dalszych podbojów, i tak to armia mongolska ruszyła na Węgry, a ich prawe skrzydło pod dowództwem Pajdara, zaatakowało Polskę w celu rabunkowym oraz strategicznym tzn. Uniemożliwienie Wojsku Polskiemu i Czeskiemu pomocy Węgrom. Mongołowie idący przez Tursk i Chmielnik, zepchnęli rycerstwo Polskie aż pod Łęczycę. W marcu 1941 r. wróg zdobył oraz złupił Kraków, aby później ruszyć na Śląsk. Dnia 9 kwietnia 1241r. doszło do bitwy pod Legnicą.

Bitwa pod Legnicą

Bitwa, która rozegrała się podczas pierwszego najazdu Mongołów na Polskę. Po stronie Polskiej (pod dowództwem Henryka II Pobożnego) stawiło się: rycerstwo śląskie, rycerstwo wielkopolskie, rycerstwo opolskie, rycerstwo małopolskie, rycerstwo łęczyckie, rycerstwo morawskie , a także wojska zakonów takich jak: Templariusze, Joannici czy Krzyżacy (łączna liczba wojska wynosiła około 8 tys.), natomiast po przeciwnej stronie barykady było około 8-10 tys. Mongołów, dowodzonych przez Pajdara. Podczas bitwy Najeźdźcy użyli ( nie znane wówczas Polakom) dymy bojowe.
Bitwa zakończyła się klęską strony Polskiej, Henryk II Pobożny poległ, niedobitki jego wojsk wykonały odwrót do Legnicy.

Sama Legnica wybroniła się przed wrogiem, a po długim odpoczynku połączonym z łupieniem śląska, armie mongolskie wyruszyły na Węgry by tam połączyć się z głównymi siłami. Zniszczenia na ziemiach Polskich nie były tak ogromne, jak na Rusi czy Węgrzech. Więcej strat spowodowały późniejsze najazdy Mongołów na Polskę (1259 r. i 1287 r.), ale to jest już historia na inny termin.

Pamiętaj o zostawieniu upvote! (mi, a szczególnie nowym twórcom aby się nie zniechęcili i pamiętajcie "nie można być samolubnym na naszej platformie STEEMIT" ) Mam nadzieję, że mój artykuł wam się spodobał oraz dowiedzieliście się co nieco o naszej pięknej Historii.

Sam piszę od niedawna, więc jeśli macie dla mnie jakieś porady proszę pisać śmiało w komentarzach. :) Ja mogę co najwyżej pomóc w kwestiach detektorystyki.