Krótka historia chrześcijaństwa w Japonii - Czasy prześladowań i zamknięcia na świat

• (Źródło grafiki-tofugu.com)

Japonia od 1614 roku zamknęła, się na prawie 300 lat zamknęła się przed chrześcijaństwem. Sprawujący realną władzę w Japonii Ieyasu Tokugawa tolerujący na początku katolików, to po propagowaniu przez chrześcijańskich misjonarzy, że posłuszeństwo kościołowi jest, ważniejsze niż wobec panów feudalnych zakończyło to okres tolerancji i wydaniem dekretu zabraniającego praktykowania chrześcijaństwa i wyrzucenie z kraju pozostałych misjonarzy. Dekret był surowo przestrzegany. Odmawiający wyrzeczenia się wiary od przybyszów z Europy byli torturowani, paleni żywcem, ścinani czy zanurzani w gorących wodach gejzerów. Jedną z najczęściej stosowanych praktyk było przywiązywanie chrześcijanina do pala wbitego na brzegu morza i czekanie na przypływ, który powoli będzie podtapiać swoje ofiary. Przez prawie III wieku Japonia stanowiła piekło dla ukrywających się wyznawców Chrystusa.

• (Źródło grafiki-kastatic.org)

Japonia pozostawała nieodkryta dla mieszkańców Starego Kontynentu aż do 1543 roku. W tym roku portugalski podróżnik Fernão Mendes Pinto był pierwszym, który odkrył ten kraj. Właśnie wtedy rozbił się chiński statek z Portugalczykami na pokładzie, gdzie uszkodzony został zepchnięty z kursu przez gwałtowne sztormy. Niesiony prądami dobił do wyspy Tanegashima. Europejczycy szybko wzbudzili zainteresowanie miejscowych Japończyków. Początkowo obcy przybysze zostali przyjęci z entuzjazmem. Przybysze ze starego kontynentu przynieśli coś, co bardzo zainteresowało lokalnego władcę — muszkiety. Niedługo później japońcy rzemieślnicy potrafili zbudować wierną kopię śmiercionośnej broni. Z biegiem lat Kraj Kwitnącej Wiśni korzystał masowo z broni palnej. W miarę upływu lat coraz więcej okrętów portugalskich dobijało do brzegów Japonii. Okręty handlowe kursowały tam i z powrotem, a handel rozwijał się bardzo dobrze. Kilka lat po muszkiecie w Japonii pojawiła się Biblia. W 1547 roku chrześcijański misjonarz Franciszek Ksawery spotkał w Malakce zajętej przez Portugalczyków Japończyka o imieniu Yajirō. Mieszkaniec Japonii zbiegł z niej po oskarżeniu o udział w zabójstwie i wydanemu wyrokowi śmierci. Katolicki misjonarz przyjął swojego podopiecznego, który udał się do niego, a wkrótce przyjął chrzest. Franciszek Ksawery w 1549 roku wraz z uczniem zawitał do kraju zdominowanego przez politeistyczną religię shinto i buddyzmu, aby głosić ewangelię. Dzięki swojemu uczniowi, który znał, język swojego kraju mógł zacząć swoją misję ewangelizacyjną. Sam jednak nie mógł, się porozumiewać z mieszkańcami wyspiarskiego kraju co utrudniało mu niesienie wiary w Chrystusa. Misjonarz odpłynął, dwa lata później w 1551 roku pozostawiając, niewiele ponad 1000 wiernych. Z upływem lat liczba chrześcijan uległa powiększeniu do kilku tysięcy do 1563 roku, gdy nastąpił przełom...

• (Żródło grafiki-https://alchetron.com)

Ōmura Sumitada był jednym z władców, który przyjął chrześcijaństwo przez chrzest. Był do tego stopnia radykalny, że niszczył świątynie sinto i buddyzmu i grobów przodków. Omura nie przyjął jednak wiary bezinteresownie... W zamian za przyjęcie chrztu otrzymał od Portugalczyków część ich technologii i statki wyładowane nowoczesną europejską bronią. Za śladem władcy poszli wysoko usytuowani arystokraci. W wyniku zmuszania do zmiany wiary przez Omura w Japonii z kilku tysięcy było już prawie 100 000 katolików. Kolejny władca Oda Nobunaga. Za jego panowania katolicyzm rozwinął się jeszcze bardziej, a w ciągu kilku miesięcy chrzest przyjęły więcej Japończyków niż od początku zakorzenienia wiary chrześcijańskiej. W szczytowym okresie w Japonii było około 300 000 katolików. Następca zamordowanego władcy Hideyoshi Toyotomi mimo chętnych kontaktów z europejczykami w 1587 roku wydał nakaz wydalenia misjonarzy. Z możliwych powodów były oskarżenia jezuitów o wymuszanie nawróceń oraz handel japońskimi niewolnikami. Plany jednak złagodził i wygnał tylko garstkę misjonarzy. Początki najgorszego miały niedługo nadejść...

Po śmierci Hideyoshiego władzę przejął Tokugawa Leyasu — ostatni z trzech zjednoczycieli Japonii. Początkowo tolerował katolików w swoim kraju, jednak kres położyły nauki, iż posłuszeństwo wobec kościoła jest ważniejsze niż wobec panów feudalnych i władcy. W 1614 roku wydał zakaz praktykowania chrześcijaństwa wraz z nakazem opuszczenia kraju obecnym misjonarzom. W wyniku bezwzględnej walki z chrześcijaństwem liczba wyznawców Chrystusa szybko zmalała o połowę, a pozostali przy wierze i misjonarze zeszli do podziemia. Szansą dla ocalenia życia i tortur było wyrzeczenie się wiary w Chrystusa przez publiczne odrzucenie wiary i podeptania świętych symboli. Na przełomie lat 1633-1639 Japonia zamknęła się na kontakt z państwami zachodnimi i obcymi kulturami. Wydano wtedy liczne akty zabraniające kontaktów z obcymi utrzymujący oficjalnie do 1853 roku. Całkowite otwarcie kraju nastąpiło dopiero jednak 1868 roku, a pięć lat później zniesiono zakaz praktykowania katolicyzmu.