Wieża

– Brawo, Burczyk! Brawo! Powiem Wam, że się nie spodziewałem po was takiego projektu. Zaskoczyliście mnie, tak, zaskoczyliście.

– Bardzo mi miło to słyszeć, panie prezydencie.

– Dostaniecie premię świąteczną, Burczyk! Dostaniecie, bo zasłużyliście!

Magister Burczyk rozmarzył się, na co to on nie przeznaczy tych obiecanych właśnie dwustu złotych, które otrzyma gdzieś w okolicach grudnia.

– Ale, ale… – wyrwał go z zamyślenia prezydent Lamparski. – Gdzie się podziewa ten wasz „inwestor”?

– Pan Jerzy? Powinien zaraz być. Zawsze się modnie spóźnia, tak dziesięć do dwudziestu minut.

– Cóż… zatem zaczekamy. Myślę, że warto Burczyk. Myślę, że warto…

– Wieża jest tego warta, panie prezydencie! Wieża Quistorpa.

– Już niedługo, Burczyk. Zapewne ten twój grubasek nie pozostawi dawnej nazwy i będzie chciał tam wcisnąć swoje nazwisko. A no właśnie, a powiedzcie mi proszę, jak on ma na nazwisko?

– On się nazywa…

Odpowiedź przerwał jednak piskliwy dźwięk, który rozległ się z głośniczka komórki.

– Przepraszam, panie prezydencie. To właśnie on dzwoni.

Burczyk odebrał, przywitał się kulturalnym „Panie Jureczku”, zapewnił, że oczywiście czekają i rozłączył się.

– Już jest… – rzucił nerwowo inżynier i wyprostował się.

Faktycznie, po upływie kilku minut na horyzoncie pojawiła się niewysoka, pękata postać, w nienagannie odprasowanym garniturze w białe paski. Gdy w końcu się odnalazł, dotarł do ruin wieży cały spocony i ciężko dychał.

– To już chyba nie na moje lata – wysapał ciężko, zbliżając się do samorządowców.

Prezydent i jego podwładny spojrzeli po sobie nerwowo.

– Ależ, panie Jureczku – pierwszy wystartował do gościa Lamparski. – Przecież dla takich jak my gentlemanów są dorożki! Witam serdecznie naszego inwestora!

– Prawda, panie prezydencie – odpowiedział pan Jerzy. – Tylko jak pod tę górę dorożką podjechać?

– Panie Jureczku..

https://pixabay.com/en/fantasy-castle-cloud-sky-tower-782001/

---

Posted from my blog with SteemPress : http://www.krasnal.ml/2019/02/13/wieza/

---