BAKIT IKAW AT BAKIT AKO?

Ngumiti ka mula sa malayo. Napatingin ako. Tinititigan nalang kita ng matagal. Patuloy ka ding ngumiti na tila ako din ang tinititigan mo. Sa mga sandaling yon tumigil ang mundo ko. Ano kaya kung para saakin nalang ang mga ngiti mo? Kung ako nalang yong kinakantahan mo, tinatanaw at hinahanap mo?

Napakaraming tao. Nakikita mo din kaya ako? Nararamdaman mo bang may isang ako dito sa mundo? Oo nga pala iba ang mundo mo sa mundo ko. Sa bawat tanong na mayroon ako, ang sagot ay malabo. Okay na rin 'to.

Nagpatuloy ka sa pagkanta. Habang kumakanta ka, lalo akong sumasaya. Musika'y nagiging mahika. Ngunit sa mundong ito, mahika ay imposible kaya't sa gabing iyon umupo nalang ako sa tabi. Puso'y patuloy kang pinangarap kahit isip ay nagpapanggap.

Makaraan ang ilang oras, napadaan ka at nagngitian tayo. Kinabahan ako. Sa ikalawang tagpo, sinundan ito ng maikling pag uusap, lumapit ka at sabi mo nakakapagod sobra pero masaya ka. Kitang kita ko sa iyong mga mata.Hindi ko alam ang isasagot ko, oo nalang ng oo pero kinakabahan talaga ako.

Kumanta kang muli at sumayaw lalo kitang hinangaan ng makita ko kung pano ka makisama sa ibang tao. Sumasayaw, tumatalon, nakatawa. Sobrang saya mong pagmasdan.

Sinundan ito ng muling pag uusap, tumabi ka saakin at nagbiro. Akala ko'y kaibigan ko ngunit ikaw na pala ang nasa likod ko. Bigla mong hinawakan palad ko at nagpasalamat , tinanong kita ng "bakit?" kahit sa aking isip "bakit ako?" Sabi mo "basta sa lahat".

Bumalik ka sa entablado. Nakiusap sa lahat na ikaw ang sunod na kakanta at hiniram mo ang mikropono. Tumahimik ang lahat nang magsimula kang kumanta.Totoo ba yan? Kinakanta mo yong kanta na nabanggit ko sayo? Sandali, Puso ko'y napupuno ng saya pero hindi maaari. Bakit at bakit ako?

Sa iyong pag alis, ako'y hindi nalulungkot. musika mo'y pakikinggan nalang ulit at baka ikaw ay sakaling bumalik. Magkikita at mag ngingitian pa rin tayo. Alam kong ikaw ay hindi para saakin o kanino man kundi para sa panginoon. Masaya ako.