Rusland verklaart Deel 1 corruptie

Velen van ons zijn opvoed door onze media en politici met het idee dat er in Rusland een hoge vorm van corruptie heerst, mensenrechten zwaar in het gedrang zijn en Rusland een dreiging is voor Europa.
De relaties met Nederland zijn nooit grandioos geweest maar sinds 2014 acht men de Russische expansiedrang bewezen en is Rusland officieel de grote boze wolf geworden.

Punt voor punt zou jullie willen meenemen in de gebeurtenissen en de nuances achter alle beschuldigingen. Natuurlijk is dit een grove belijning, anders zouden het complete boekwerken worden. Het gaat me hierbij vooral om wat nuance in het hele verhaal aan te brengen.

Punt 1. Rusland is corrupt.
Hiervoor moeten we eerst even teruggaan naar het einde van de Sovjet Unie in 1986.
Gorbatsjov probeerde de Sovjet Unie, die aardig in verval was geraakt te redden door een ander beleid te gaan voeren, een meer open beleid met minder bureaucratie en meer macht voor de ondernemers. De hoop was dat de technische vooruitgang zo beter op gang zou komen.
Het buitenlandbeleid werd hierdoor ook versterkt, andere landen zaken deze ontwikkeling graag tegemoet.
Het land wat hiervoor geen vrijheid voor bedrijven kende proefde echter een vorm van vrijheid die men onder het communisme niet kende, dit was de basis voor de streef naar onafhankelijkheid met daarop de uiteenval van de Sovjet Unie wat volgde.

Na de val van de Sovjet unie werd onder Jeltsin een sterk privatiseringsbeleid ingezet, vele staatsbedrijven werden verkocht, maar corruptie vierde hierbij hoogtij.
Bedrijven werden voor een zeer lage prijs verkocht, veelal aan mensen met een politieke invloed en klaargestoomd voor de grote internationale markt, veelal ten koste van werknemers.
Uiteindelijk leidde dit tot een enorme macht van bedrijfseigenaren met politieke invloed die oligarchen genoemd werden. Veel financiën werden buiten Rusland gestald en er kwam maar weinig het land binnen.
Dit was het Rusland wat Poetin moest gaan leiden, totaal failliet, amper geen staatsinkomsten meer en totaal corrupt.

Hierbij moet je jezelf maar eens bedenken wat de keuzemogelijkheden voor Poetin toen waren.
Veel staatseigendommen terugvorderen en teruggaan naar een communistisch stelsel had hem neergezet als een dictator. Het westen had met Jeltsin redelijk goede banden opgebouwd en dit zou in 1 klap weggevaagd zijn met misschien wel een westerse interventie als gevolg, waar Rusland weinig tegen had kunnen doen.
Alle oligarchen in de cel zetten had een economische chaos betekend, hun financiële invloeden waren nodig. Hun deze financiën afnemen riekt weer richting dictatorschap. Bedrijven andere bedrijven over laten nemen binnen Rusland had er dan ook niet bij geweest op die schaal.
Systematisch zijn er echter strafzaken wegens bv belastingonderduiking geopend en zo zijn diverse oligarchen stukje bij beetje hun invloed kwijtgeraakt. (Velen waren al flink wat financiën verloren tijdens een financiële crisis in 1998). Enkele grote bedrijven vielen uiteindelijk terug in staatshanden en zo was een staatsinkomen weer gegarandeerd.
Volgens velen heeft Poetin echter de keuze gemaakt oligarchen die zich uit de politiek terugtrokken te sparen zolang ze zich maar buiten de politiek bleven houden.
Velen noemen dit een vorm van corruptie en zijn er zelfs van overtuigd dat hij hier steekpenningen voor heeft aangenomen.
Dat laatste geloof ik persoonlijk niets van, dat eerste wel.

Gezien de opsomming die ik hierboven genoemd heb had hij weinig keuze in mijn ogen. Het belangrijkste was om de politiek weer in gareel te krijgen, zonder dit was alles sowieso verloren.
Echter kun je jezelf waarschijnlijk wel voorstellen dat in zo een groot land er altijd zaken achter de schermen doorgaan. Alle invloeden zullen de oligarchen echt niet zomaar hebben losgelaten en zij zullen zich nog altijd hebben proberen te verschaffen van de politieke voordelen als bv makkelijk vergunningen afgeven door middel van omkoping van de mensen die nu wel in de politiek zaten.
Hier zal ook vast nog wel een grote mate van vriendjespolitiek bij betrokken zijn geweest en vandaag de dag nog steeds.

Poetin heeft in de tijd dat hij regeert echter aangetoond dat dit steeds meer aan banden wordt gelegd, maar in 1 keer of binnen enkele jaren zo een sterke invloed buitensluiten is gewoonweg onmogelijk op een democratische manier.
Een ander punt waar Poetin van is beschuldigd is dat hij zijn vrienden aan belangrijke posities binnen de politiek en bedrijfsleven heeft geholpen.
Hierbij wil ik jullie gedachten weer meenemen naar de voorgaande punten, wat had jouw keuze geweest in die situatie?
Niet wetende wie je wel en niet kunt vertrouwen in een land vol corruptie vind ik het niet zo gek dat hij zich gewent heeft naar mensen die hij kende en vertrouwde. Is dit ondemocratisch en vriendjespolitiek? Ja, maar voor mij wel begrijpelijk.

Het land is nog lang niet waar het wezen moet, corruptie bestaat nog steeds, maar het is velen malen minder dan het geweest is en hierbij, is er eigenlijk wel een land in de wereld waar er totaal geen corruptie plaats vind?

Binnenkort zal ik verder gaan met de stukjes over mensenrechten en Rusland is een dreiging voor Europa (ik weet nog niet in welke volgorde)