နည္းနည္းေလးေတာ့..လြဲေနတယ္

က်မအေနနဲ႔ေရးျခင္တာေတြ၊ေရးစရာေတြ...အမ်ားႀကီးပါ။အကိုအရင္းျဖစ္သူ၊ေဆး႐ုံတက္ေနရလို႔၊သြားပီးေစာင့္ေ႐ွာက္ရတာတမ်ိဴး၊ျပန္လာေတာ့လည္း..ဆိုင္အလုပ္၊အိမ္အလုပ္ေတြကတဖုံ။ဘယ္ဟာကိုစပီးေရးရမွန္းကိုမသိေတာ့ေအာင္ျဖစ္ေနေလရဲ႕။
စကားခ်ပ္အေနနဲ႔...က်မရဲ႕အကိုျဖစ္သူ၊သက္သာသြားပီး..
၁၈ရက္ေန႔က၊ေဆး႐ုံမွဆင္းခြင့္ရပါပီ။ေသြးဆိပ္လည္း..
normal ျဖစ္သြားပါပီ။ဆရာဝန္မႀကီးက..ဒီလိုအေျခအေနျပန္ေကာင္းသြားတာဟာ..႐ွားပါးျဖစ္စဥ္ဘဲတဲ့...။အင္မတန္ကိုကံေကာင္းပါတယ္တဲ့။
က်မလည္း..အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔၊အရင္ဆုံးေမးတာက..."မင္းတို႔..ေခြးနဲ႔ေၾကာင္ေလးေတြကို၊အစာမွန္မွန္ေကြၽးၾကရဲ႕လား"..။ေစ်းေရာင္းေကာင္းလား..မေကာင္းဘူးလားကိုေတာ့..မေမးပါဘူး။ေစတနာမွန္ေသာကံတရားကိုယုံၾကည္တယ္ေလ။ကိုယ္က်ိဴးစားခဲ့တဲ့..ဝီရိယကိုလည္း..ယုံၾကည္ပီးသား။ဒါနဲ႔..ေၾကာင္ေလးေတြလိုက္႐ွာရင္း..သူတို႔အိပ္ေနတာကို၊သေဘာက်ပီး...ဓာတ္ပုံ႐ိုက္မိတယ္။

အဲဒီပုံ႐ိုက္ထားေပမဲ့..ဒါနဲ႔ပတ္သက္ပီး၊ေရးမယ္ဆိုတဲ့စိတ္မ႐ွိေသးဘူး။ဒါေပမဲ့..မေန႔ကf.b မွာတက္လာတဲ့သတင္းတခုက...စြန္႔ပစ္ခံကေလးေလး..၊ဆြဲျခင္းေလးထဲထည့္ပီးစြန္႔ပစ္ထားတာကို၊YGW ကေတြ႔ပီး၊ေကာက္ယူေမြးစားတယ္ဆိုတဲ့သတင္းေၾကာင့္..ေရးမိေလေရာေပါ့ကြယ္။
ေျသာ္...ဘုန္းႀကီးအမူ႔ရြာပတ္ဆိုတဲ့စကားပုံကေန..လူေတြအမူ႔ဘုန္းႀကီးပတ္လို႔ေျပာင္းရေတာ့မယ္..ေခတ္ကိုက..။
ဘယ္လိုမိခင္မ်ိဴးကေမြးပီး..စြန္႔ပစ္တာပါလိမ့္...။စဥ္းစားလို႔မရဘူး။လူ႔ေဘာင္လူ႔က်င့္ဝတ္ေတြ..ခ်ိဴးေဖာက္၊ဟီရိျသတၱပကင္းမဲ့စြာနဲ႔..ေနျခင္သလိုေနခဲ့ပီးမွ၊မဖုံးႏိူင္မဖိႏိူင္ျဖစ္လာမွ၊
ကိုယ့္သိကၡာႀကီးဆိုတာကို..သတိရလာၾကတယ္ေပါ့..။
ေျမႀကီးထဲေရာက္..ေရထဲေမ်ာသြားတဲ့..ကိုယ့္သိကၡာႀကီးကို
အဲလိုႀကီးျပန္ဆယ္ေတာ့ေရာ...ရတယ္ျဖစ္ေရာလား...။
တာဝန္ယူမူ႔..တာဝန္ခံမူ႔ကင္းမဲ့တဲ့လူေတြ...။
က်မရဲ႕အိမ္ကေၾကာင္မႀကီးေလာက္ေတာင္..မိခင္စိတ္မ႐ွိၾကဘူး...။ပုံထဲကေၾကာင္မႀကီးဆိုရင္..သူ႔သားသမီးေတြဟာ..သူ႔နီးပါးမ်ွႀကီးထြားေနတာေတာင္မွ..ႏိူ႔တိုက္ဆဲ..ေစာင့္ေ႐ွာက္ဆဲပါ။အိမ္ကေခြးႀကီးဆိုရင္..အရမ္းလိမၼာတာ၊ေၾကာင္မႀကီးကေလးမေမြးခင္ကဆိုရင္..ေခြးနဲ႔အတူတူေဆာ့တာ။ေမြးလည္းေမြးပီးေရာ...အဲဒီေခြးကိုအကပ္မခံေတာ့ဘူး။

ေခြးကသူတို႔အနားကျဖတ္တာနဲ႔ရန္ေစာင္ေနေတာ့တာေလ...။
ဘုရား႐ွင္ေဟာၾကားခ်က္ေတြထဲမွာ..ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူပီး..ဥာဏ္ေတာ္နဲ႔ေလာကႀကီးကိုၾကည့္ေတာ္မူတဲ့အခါမွာ..
မိခင္ကသားသမီးအေပၚထားတဲ့ေမတၱာတရားထုထည္ႀကီးမားမူ႔ေလာက္..ဘယ္အရာမွမမီဘူးဆိုဘဲ။ေနာက္တခုက
ေမတၱာသုတ္မွာ...
မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ
မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရကၡ
ဧဝမၸိ သဗၺဘူေတသု
မာနသံ ဘာဝေယ. အပရိမာဏံ။ဆိုတာ...တဦးတည္းေသာသားကိုေမြးထားေသာမိခင္က...သူ႔၏သားကိုခ်စ္ေသာ
ေမတၱာစိတ္ျဖင့္..အျခားသူမ်ားအားခ်စ္ၾကေလာ့..။ဆိုေသာ
ဆုံးမစကားျဖစ္ပါတယ္။
ေမတၱာတရားသည္သာ..အရာခပ္သိမ္းကိုေအာင္ႏိူင္၏..ဆိုေသာ..ဘုရား႐ွင္၏ေဟာၾကားဆုံးမစကားကို၊မလိုက္နာ..မက်င့္ေဆာင္၊မ်က္ကြယ္ျပဳေနၾကေလေတာ့...ေလာကႀကီးေအးခ်မ္းဖို႔ဆိုတာ..ေဝးေနပီေပါ့ေနာ္။
ဒါေတြ..ဒီလိုျဖစ္ေနတာဟာ...ေခတ္ေၾကာင့္လား..စနစ္ေၾကာင့္လား...လူေနမူ႔ပုံစံေၾကာင့္လား...။
က်မရဲ႕အျမင္ကေတာ့..ေခတ္ေတြ..စနစ္ေတြ..ဘယ္လိုဘဲေျပာင္းပါေစ...ကိုယ္ပိုင္တဲ့..ကိုယ္နဲ႔အသက္ဆိုင္ဆုံးျဖစ္တဲ့..လူ႔သီလ..လူ႔က်င့္ဝတ္ကို၊အသက္နဲ႔ထပ္တူထပ္မ်ွတန္ဖိုးထားပီး..ထိန္းသိမ္းရင္..ေစာင့္ေ႐ွာက္ရင္၊လိုက္နာက်င့္သုံးရင္..ေလာကႀကီးေအးခ်မ္းမယ္လို႔..ေသျခာေပါက္ယုံၾကည္လက္ခံတယ္။
အခု..လက္႐ွိႏိူင္ငံေရးအေျခအေနကိုၾကည့္လိုက္ရင္...
ဘာျဖစ္ျပန္ပီတဲ....လက္ညိႉးထိုးေဝဖန္..ေလကန္ေနၾကတာမ်ားတယ္..အဲဒီလက္ညိႉးေလးေတြကို..သူမ်ားဖက္ထိုးပီး..ေဝဖန္ေနသူေတြကို...က်မက..ေမးျခင္တာ..တိုက္တြန္းျခင္တာက..ကိုယ္ထိုးထားတဲ့လက္ညိႉးကို..ကိုယ့္ဖက္ျပန္
လွည္႔ထိုးပီး...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရာ...ေဝဖန္ဖူးၾကပါသလား...။
အခုျမင္ေနရတာေတြက...လူေတြကတိရိဆၦန္စိတ္ေပါက္၊
တိရိဆၦန္ေတြက..လူစိတ္ေမြး...အဲလိုျဖစ္ကုန္ၾကပီ။႐ွက္ၾကဖို႔လိုပီ။ကိုယ္ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ေသာ..ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ကို
အားနာဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...။သတၱဝါအားလုံးအတြက္..သူပါရမီျဖည့္က်င့္ခဲ့တာဟာ..ေလးအသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတသိန္းေတာင္မွေနာ္။ကိုယ့္ေၾကာင့္...သူတပါးပ်က္ရယ္ျပဳစရာျဖစ္ကုန္ပီ။
ဒီေတာ့...မိတ္ေဆြတို႔ကို..လက္တို႔ပီး..ေျပာလိုက္ဦးမယ္။
မိတ္ေဆြတို႔ကလည္း...ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကို..လက္တို႔ပီး
ျပန္ေျပာလိုက္ၾကဦးေနာ္....
နည္းနည္းးေလးေတာ့..လြဲေနတယ္..လို႔။

ရီရီေဆြ
အလုံ.မုံရြာ
MSC No 256