​ေႏြရင္​့ႏွင္​းစက္​.. .၅

​ေႏြရင္​့ႏွင္​းစက္​.. .၅

Credit image
​ျဖဴႏု​ေနသည္​ဟု မဆိုႏိုင္​​ေသာ္​လည္​း ညီညာသည္​့ ​ၿပီး အနည္​းငယ္​​ေပ​ေရ​ေနသည္​့ ​ေျခ​ေထာက္​တစ္​စံု​ေၾကာင္​့ သူမ ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။မ်က္​ႏွာသည္​ မီး​ေရာကို ကြယ္​​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ ​ေသခ်ာမ​ျမင္​ရ​ေသာ္​လည္​း မိန္​းက​ေလးတစ္​​ေယာက္​ဆိုတာ​ေတာ့ ဆံႏြယ္​႐ွည္​​ေတြ​ေၾကာင္​့ သိသာ​ေနသည္​။ရန္​လို​ေနသည္​့ အရိပ္​အ​ေယာင္​မ်ိဳးလည္ မဟုတ္​သည္​မို႔ ကားစီးမည္​့ ခရီးသည္​ တစ္​​ေယာက္​ပဲ ျဖစ္​လိမ္​့မည္​ဟုသာ ယူဆရင္​း သူမ ​ေနရာ အနည္​းငယ္​ ​ေရြ႕ေပးလိုက္​မိသည္​..။
သူမ အနားဝင္​ထိုင္​လိုက္​မွ ​ေျပျပစ္​​ေသာ႐ုပ္​ရည္​နဲ႔ ခ်ိဳသာ​ေသာ အျပံဳး​ေအာက္​တြင္​ ညိဳွးငယ္​ရီ​ေဝ​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​းမ်ားကို သူမ သတိထားလိုက္​မိ​ေလသည္​။
" ဘဝက ထင္​ထားတာထက္​ ဒဏ္​ရာဒဏ္​ခ်က္​​ေတြ မ်ားလြန္​းတယ္​..လူ​ေတြက ယုတ္​မာလြန္​းတတ္​ၾကတယ္​ထင္​တယ္​.."
ယုယ အံ့ျသတႀကီး လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။ သူမ၏ ႏွလံုးအစံုသည္​ အက်ယ္​ႀကီး ခုန္​လႈပ္​​ေန​ေလသည္​..
သို႔​ေသာ္​ အမ်ိဳးသမီးသည္​ သူ႔တစ္​ကိုယ္​တည္း ​ေရရြတ္​သလို အ​ေဝးသို႔ ​ေငးရင္​း ​ေျပာ​ေနျခင္​းသာ...
သူမ သက္​ျပင္​းကို က်ိတ္​႐ိႈက္​လိုက္​မိသည္​။
လူႏွစ္​​ေယာက္​ အမိုးတစ္ခု​​ေအာက္၏​ ​ခံုတစ္​လံုးတြင္​ အတူ႐ွိ​ေနၾကၿပီး အခ်ိန္​အၾကာႀကီး တိတ္​ဆိတ္​​ေနခဲ့ၾကသည္​။
ထိုတိတ္​ဆိတ္​မႈအား လႈပ္​႐ွားမႈျဖင္​့ သက္​ဝင္​​ေစခဲ့သူက အမ်ိဳးသမီး..။ထိုအမ်ိဳးသမီး၏ လႈပ္​႐ွားမႈမ်ားကို ယုယ လွမ္​းျမင္​​ေနရသည္​။တိတ္​ဆိတ္​စြာပင္​ ​ေငးၾကည္​့​ေနလိုက္​မိသည္​..။
အမ်ိဳးသမီးက သူမ လာခဲ့စဥ္​က လက္​ထဲတြင္​ အိတ္​ႀကိဳးကို စုကိုင္​ယူလာခဲ့​ေသာ ခပ္​ႏြမ္​းႏြမ္​း အိတ္​​ေလးထဲမွ တစ္​ခုခုကို ႐ွာ​ေဖြကာ လက္​ထဲ ဆုပ္​ကိုင္​ထားရင္​း ယုယကို စကား​ေျပာ၏..

Credit image
" ဒီ​ေနရာက တိတ္​ဆိတ္​တယ္​။ ကားလမ္​းျဖစ္​​ေပမယ္​့ လမ္​း​ေဟာင္​းလို ျဖစ္​​ေနတာရယ္​ လူအသံုးျပဳမႈ နည္​းသြားတာရယ္​​ေၾကာင္​့လည္​း ျဖစ္​​ေကာင္​းျဖစ္​မွာပါ။ဒါ​ေပမယ္​့ လမ္​း​ေဘး ျဖစ္​​ေနတဲ့အတြက္​ လူ​ေနအိမ္​​ေတြ မ႐ွိ​ေပမယ္​့ ဟို​ေနရာက အ​ေဆာင္​​ေလ.."
သူမ လက္​ညႇိဳးၫႊန္​ျပရာ ယုယတို႔ ထိုင္​​ေနရာ၏ မ်က္​​ေစာင္​့ထိုး အ​ေဆာက္​အအံုႀကီးကို ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။ ​ေခ်ာင္​က်​ေသာ္​လည္​း တိတ္​ဆိတ္​ၿငိမ္​းခ်မ္​းျခင္​း အ​ေငြ႔အသက္​၊ ကိုယ္​ႏွင္​့မဆိုင္ပါက ဝင္​မပါတတ္​​ေသာ လူကံုထံတို႔ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ ဆန္​​ေန​တတ္​​ေသာ ​ေနရာ တစ္​ခုဟု ယုယ မွတ္​ခ်က္​ခ်မိသည္​။
အမ်ိဳးသမီးကပင္​...
" ငါ အ​ေဆာင္​ထဲ မဝင္​ခင္​ ဒီ​ေနရာမွာ ညတိုင္​းနီးပါး ထိုင္​ျဖစ္​တယ္​။ဘဝရဲ႕ မႊန္​းက်ပ္​မႈ စိတ္​ရဲ႕ မႊန္​းက်ပ္​မႈ လူ​ေတြရဲ႕ ရက္​စက္​ယုတ္​မာမႈ​ေတြက​ေန လြတ္​​ေျမာက္​ဖို႔..."
သူမ၏ စကားသံ​ေတြထဲတြင္​ နာက်ဥ္​းခ်က္​ပံုရိပ္​မ်ား စြန္​းထင္​​ေနသည္​ဟု ယုယထင္​မိသည္​။ သူမ၏ အျပံဳးမ်ားတြင္​လည္​း ထိုနာက်ဥ္​းခ်က္​တို႔ စြန္​းထင္​း​ေနၾကသည္​။
တဒဂၤမွ် ယုယ ကိုယ္​ကိုယ္​ကိုယ္​ ​ေမ့ကာ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို စိတ္​ဝင္​စားသြားမိသည္​မွာ အမွန္​။
ၿပီး​ေတာ့ အမ်ိဳးသမီး​ေျပာသည္​့ စကားမ်ား..
" လြတ္​​ေျမာက္​မႈ..."
ယုယ၏ ​ေမးခြန္​းဆန္​​ေသာ စကားကို အမ်ိဳးသမီးက လိႈက္​လိႈက္​လွဲလွဲ ျပံဳး၏..

" အင္​း​ေပါ့ အဲ့ဒီအရာ​ေတြက​ေန ခဏ​ေလးျဖစ္​ျဖစ္​ လြတ္​​ေျမာက္​သြားတဲ့ လြတ္​​ေျမာက္​မႈ​ေလ..။ဘာလဲ.။.စိတ္​ဝင္​စားသြားတာလား... "

ယုယ ​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​မိတာ ထင္​သည္​။ အမ်ိဳးသမီးက သူမလက္​ထဲမွ ဆုပ္​ကိုင္​ထား​ေသာ တစ္​စံုတစ္​ခုကို ျဖန္​႔ၾကည္​့ၿပီး ႏွစ္​ၿခိဳက္​စြာ ျပံဳး​ေလသည္​။
ယုယ နားမလည္​ႏိုင္​စြာပင္​ အမ်ိဳးသမီးအား ​ေငး​ၾကည္​့​ေနလိုက္​မိသည္​။

---

"​ေဆာရီး နဒီ ..အတိုက္​အခိုက္​​ေတြ စကားလံုး​ေတြ သံသယမ်က္​ဝန္​း​ေတြကို ငါ သိပ္​​ေၾကာက္​​ေနတယ္​..။ငါအလုပ္​မဆင္​း​ေတာ့တာထက္​ အဲ့ဒီအလုပ္​က​ေန ငါ ထြက္​လိုက္​ၿပီ။ငါ့ထြက္​စာကို မင္​းယူသြား​ေပးပါ.."
သူမကို စာနာျခင္​း နားလည္​ျခင္​း သနားၾကင္​နာျခင္​းတို႔ ​ေရာႁပြန္​း​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​းတို႔ျဖင္​့ ​ေငးၾကည္​့ရင္​း နဒီသက္​ျပင္​း႐ိႈက္​ကာ သူမ၏ထြက္​စာကို လွမ္​းယူလိုက္​၏..။
" ငါ သြား​ေတာ့မယ္​ ယုယ..ရံုးခ်ိန္​နီး​ေနၿပီ။ မင္​း အဆင္​​ေျပတယ္​ မဟုတ္​လား.."
သူမ ပခံုးအနည္​းငယ္​တြန္​႔ျပကာ..

" စိတ္​ခ်သြားပါ..ငါက ​ေအး​ေဆး.."
နဒီထြက္​သြားသည္​ႏွင္​့ အခန္​းတံခါးကို ပိတ္​ကာ ယုယ အိပ္​ယာ​ေပၚသို႔ လဲခ်ပစ္​လိုက္​မိသည္​။သူမ၏ ခြန္​အားတို႔ ဆုတ္​ယုတ္​​ေနၾကသလိုလို.။.မ်က္​ဝန္​းအစံုကို မွတ္​ခ်ပစ္​လိုက္​သည္​့အခါ သူမရင္​ထဲမွာ ပိုၿပီး ဟာဆင္​းသြားမိသည္​။ ​ေသခ်ာပါသည္​။ဒီ​ေန႔လည္​း သူမ ထမင္​းစားျဖစ္​မွာ မဟုတ္​..။
နက္​​ေသာဒဏ္​ရာတို႔အတြက္​ ျပင္​းထန္​​ေသာ ​ေဝဒနာသည္​့ သင္​့​ေလွ်ာ္​ပါလိမ္​့မည္​။သူမအတြက္​​ေတာ့ ထိုအရာအတြက္​ ​ေဆးျပင္​းသည္​လည္​း လို​ေပလိမ္​့မည္​..။

မ်က္​ဝန္​းတို႔ မွိတ္​ထားမိစဥ္​ ဖုန္​းဝင္​လာသည္​မို႔ ​ေကာက္​ကိုက္​လိုက္​သည္​..
" ယုယ ကြၽန္​​ေတာ္​ပါ.."
သူမ ဖြင္​့ၿပီးသား မ်က္​ဝန္​း​ေတြကို ျပန္​မွိတ္​ခ်လိုက္​​ေတာ့ မ်က္​ရည္​စအခ်ိဳ႕ စီးက်သြား​ေလသည္​။
"အင္​း..​ေျပာပါ ႐ိႈင္​း "
" ကြၽန္​​ေတာ္​ ္ယုယနဲ႔ ​ေတြ႔ခ်င္​တယ္​။စကား​ေတြ ​ေျပာခ်င္​တယ္​ ျဖစ္​မလား "
သူမ ​ေတြ​ေဝသြားမိသည္​။
သူမႏွင္​့ လူခ်င္​းမ​ေတြ႔ျဖစ္​ၾကသည္​့တိုင္​ သူမ​ေဘးမွာ သူငယ္​ခ်င္​း​ေကာင္​းပီသစြာ ရပ္​တည္​​ေပး​ေနခဲ့​ေသာ..သူမ၏စိတ္​​ေတြကို ထူမတ္​​ေပး​ေနခဲ့​ေသာ..အား​ေပးစကားတို႔ကို ဆိုရင္​း သူမ၏ စိတ္​တို႔ကို သက္​သာရာ ရ​ေစခဲ့​ေသာ ႐ိႈင္​း...
သူမတို႔၏ တြယ္​ညႇိျခင္​းသည္​ သာမန္​ခင္​မင္​မႈထက္​ ပိုၿပီး လြတ္​လပ္​ပြင္​့လင္​း​ေနခဲ့သည္​ဟု ဆိုပါလွ်င္​ ႐ိႈင္​းကို သူမ ​ေတြ႔သင္​့ပါသလား.။
" ယုယ...အဆင္​မ​ေျပလို႔လား."
" ဟင္​့အင္​း ​ေျပပါတယ္​ ဒါ​ေပမယ္​့..."
သူမ စကားမဆံုးခင္​မွာပင္​
" ယုယ အလုပ္​မဆင္​းတာ တစ္​ပတ္​​ေက်ာ္​သြားၿပီ​ဆို..ကြၽန္​​ေတာ္​ ယုယ႐ဲ႕ ျပႆနာ အ​ေၾကာင္​းအရင္​းကို အ​ေျဖ႐ွာၾကည္​့​ေပးဖို႔ပါ။ႏွစ္​​ေယာက္​အၾကံက တစ္​​ေယာက္​ထဲထက္​​ေတာ့ ပို​ေကာင္​းႏိုင္​မယ္​လို႔ ယူဆလို႔ပါ ..
ကဲ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ဘယ္​မွာ ဆံုၾကမလဲ ယုယ"

Credit image
႐ိႈင္​း၏ စကား​ေတြက သူမ၏ ႏွလံုး​ေသြးတို႔ကို ဆူပြက္​​ေန​ေစသည္​။လူသည္​​ေက်ာက္​႐ုပ္​ကဲ့သို႔ ရပ္​တန္​႔သြား​ေသာ္​ျငား အသိစိတ္​တို႔သည္​ ​ေဆာက္​တည္​ရာမရ ​ေျပးလႊား​ေနၾကကုန္​၏။
သူမ ​ေမာဟိုက္​လာသည္​။ခဏက ဖုန္​း​ေျပာရင္​း ထ​ေလွ်ာက္​လာခဲ့မိ​ေသာ ျပတင္​း​ေပါက္​နားတြင္​ပင္​ လဲက်​ေတာ့မလို ဒူးတို႔ ​ေပ်ာ့​ေခြ​ေနၾက၏..
" ဟယ္​လို..ယုယ.."
စိတ္​ပူသံတို႔ ​ေရာစြက္​​ေန​သည္​့ ​ေခၚသံကို ဥပကၡာျပဳကာ သူမ ဖုန္​းကို ပါဝါပါ ပိတ္​ခ်ပစ္​လိုက္​သည္​။
ၿပီး​ေတာ့ ခုတင္​​ေဘးစာၾကည္​့စားပြဲတြင္​ထိုင္​ကာ အံဆြဲထဲတြင္​ သူမအတြက္​လိုအပ္​​ေသာ ပစၥည္​း အခ်ိဳ႕ကို ႐ွာ​ေဖြလိုက္​သည္​..။
တုန္​ယင္​လႈပ္​႐ွားမႈတို႔ကို ​ေသးငယ္​​ေသာ ထိုအရာက ရပ္​တန္​႔​ေပးလိုက္​​ေလသည္​.။ယုယ ခုတင္​ထက္​သို႔ ခနၶာကိုယ္​ကို ပစ္​လဲခ်လိုက္​​ေလသည္​။
မ်က္​ဝန္​းတို႔​ေမွးမွိတ္​ခ်ိန္​ မည္​မွ် ၾကာသြားသည္​​ေတာ့မသိ ​ေခၚသံတစ္​ခုက သူမကို သတိဝင္​လာ​ေစသည္​။
" ယုယ​ေရ ...ဧည္​့သည္​ ​ေရာက္​​ေနတယ္​.."
သူမ မ်က္​လံုးအစံု ျပဴးက်ယ္​သြား၏။
နာရီကိုၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ​ေန႔လည္​ ဆယ္​့ႏွစ္​နာရီထိုးၿပီးလို႔ ႏွစ္​ဆယ္​့​ေလး မိနစ္​...
က​ဗ်ာကယာထကာ အခန္​းတံခါးက​ေန ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့
" ဟင္​..."
သူမ သိပ္​ကို ဝမ္​းသာသြား​ေလသည္​..။

အပိုင္​း ၆ သို႔..

Writter>>>>> @yekungsatthone
Msc >>>>>213