ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္အားလပ္ရက္

မဂၤလာပါ Steemit မွ မိတ္ေဆြမ်ား ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ဦးစြာ ႏႈတ္ဆက္ဂါရ၀ျပဳပါရေစ။
ဒီတစ္ပတ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕အားလပ္ရက္က သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ခရီးစဥ္မ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ သဘာ၀ျမင္ကြင္းမ်ားကို Steemit မွ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားေ၀မွ်ခ်င္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ဒီခရီးသြားေရာက္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းေတာ့မရိွခဲ့ပါ။ကၽြန္ေတာ္လည္း မထင္မွတ္ဘဲ ဤခရီးကိုသြားျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Image Credit Source

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရံုးမွလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ မနက္ေစာေစာရံုးခ်ိန္မတိုင္မီ လဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ ေန႔တိုင္းဆိုင္ထိုင္သြားေလ့ရိွၾကပါသည္။ထိုေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔၀န္ထမ္းေတြအတြက္ ရက္သတၱပတ္ေနာက္ဆံုးရံုးတက္ရက္ျဖစ္ေသာ ေသာၾကာေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ရံုးမွဒရိုင္ဘာညီေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္က လဘက္ရည္ဆိုင္သို႔ အျခားသူေတြထက္ဦးစြာေရာက္ႏွင့္ေနခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း စားစရာမ်ားမွာယူစားေသာက္ရင္း အျခားသူမ်ားေရာက္လာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းကာ စားေသာက္ေနၾကပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ကားဆရာညီေလးတုိ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာျဖင့္ ထိုင္ေျပာေနၾကရင္း ကားဆရာညီေလးက “မနက္ျဖန္ကၽြန္ေတာ္တို႔ခရီးသြားမယ္ ၊ အစ္ကိုလည္းလိုက္ခဲ့ပါလား” ဆိုလာေတာ့ ခရီးသြားရျခင္းကိုအလြန္ႏွစ္သက္ခံုမင္တတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ကျငင္းဆိုဖို႔ဆႏၵကို ဘယ္မွာမ်ားသြားထားလိုက္မိသလဲေတာ့ မသိျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။

Image Credit Source

ကၽြန္ေတာ္ကတကယ္ေတာ့ ရံုးပိတ္ရက္တြင္ အိမ္တြင္လုပ္စရာမ်ားလည္းရိွေနခဲ့ပါသည္။သြားၾကမည့္ ခရီးကိုလည္း လိုက္ခ်င္ေနခဲ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနပါေတာ့သည္။ကားဆရာညီေလးကလည္း “အစ္ကိုရယ္ လိုက္ခဲ့ပါဗ်ာ ၊ အစ္ကိုပါလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းမပ်င္းေတာ့ဘူး” ဟုဆိုကာ အႀကိမ္ႀကိမ္ထပ္ကာေျပာေနပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ့ကို လိုက္ခဲ့ပါဟုသာ ေခၚေနတာ ဘယ္ကိုသြားမလဲဆိုတာကိုေတာ့ သူမေျပာေသးေတာ့ ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္းလုပ္စရာမ်ားလည္းရိွေနေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ျပတ္ျပတ္သားသားျငင္းလိုက္ေတာ့မွ ကားသမားေလးက “အစ္ကိုရယ္ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘယ္ကိုသြားၾကမွာ” ဟုဆိုလာျပန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ခရီးသြားခ်င္စိတ္ေတြ ရြပိုးထိုးလာပါေတာ့တယ္။
သူတို႔သြားၾကမည့္ေနရာကို ကၽြန္ေတာ္လည္းျပန္လည္စိတ္၀င္စားလာကာ ဘယ္သူေတြနဲ႔သြားၾကမွာလဲေမးၾကည့္ေတာ့မွ ရံုးကလူႀကီးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရျပန္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔အထက္က လူႀကီးေတြက ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ညီအစ္ကိုလိုေပါင္းသင္းၾကတာျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ့ကိုသူတို႔မေျပာၾကတာလဲဆိုကာ ကၽြန္ေတာ္လည္းနည္းနည္းေတာ့ စိတ္ထဲမေက်နပ္ကာ “မလိုက္ေတာ့ဘူးကြာ” ဆိုၿပီးေျပာခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ကားဆရာကလည္း ဘာလို႔မလိုက္တာလဲ ၊ ဘာညာသလကာေမးေနျပန္ေတာ့ အခက္ေတြ႕ရျပန္သည္။သူ႔ေမးခြန္းေတြကို ေနာက္မွေျဖဖို႔ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္ကာ ကၽြန္ေတာ့ရံုးမွလူႀကီးလည္း ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းမေျဖဘဲေနလိုက္ပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုကိစၥကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ လဘက္ရည္ကိုဘဲေအးေအးေဆးေဆးေသာက္ကာ စကားထိုင္ေျပာေနၾကပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ဆရာသမားကလည္း ခရီးသြားမည့္အေၾကာင္းတစ္ခြန္းေလးပင္ မဟေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ထဲေတာ့အေတာ္ကေလးစဥ္းစားေနခဲ့ပါေတာ့သည္။ဆရာသမားကလည္း သစၥာရိွပါသည္။လံုး၀ကိုတစ္ခြန္းပင္ မဟလာခဲ့ပါ။ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ရံုးခ်ိန္နီးလာေတာ့ က်သင့္ေငြမ်ားကို ရွင္းကာျပန္လာၾကပါေတာ့သည္။

Image Credit Source

အလုပ္စတင္လုပ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္လည္းဆရာသမားကိုသိပ္ေတာ့မၾကည္ေတာ့ပါ။ကၽြန္ေတာ့ကို ကားသမားေလးက ခရီးသြားမည့္အေၾကာင္းေတြေျပာထားရက္သားနဲ႔ ၊ ဆရာသမားကဘာလိုု႔မေျပာတာလဲ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အေတြးတစ္ခုေခါင္းထဲ ၀င္လာခဲ့ပါသည္။၀င္လာခဲ့ေသာအေတြးက ေကာင္းေသာအေတြးမဟုတ္ပါ။မေကာင္းေသာဘက္မွ ေတြးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။သူတို႔ဘာအတြက္ သြားၾကတာလဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိ ၊ ကၽြန္ေတာ့ကို ေခၚလို႔မရလို႔ဘဲျဖစ္မွာပါဟု ေတြးလိုက္ပါေတာ့သည္။သို႔ေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ခရီးသြားခ်င္တဲ့ရြပိုးက ပိုမိုလႈပ္ရွားေနခဲ့ပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ဆရာသမားကို ေမးလိုက္ရမလား ၊ မေမးဘဲေနလိုက္ရမလားျဖင့္ ေနလာခဲ့သည္မွာ ေန႔တစ္၀က္ပင္က်ိဳးသြားခဲ့ရပါေတာ့သည္။
စိတ္ကခရီးသြားခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေနေတာ့ ဆရာသမားကိုလည္း စိတ္ကမၾကည္ေတာ့ေပ။သူအခ်ိန္မွီေခၚလွ်င္ေခၚ မေခၚလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႔ဖို႔ႀကံဳး၀ါးေနပါေတာ့သည္။လူ႔စိတ္ဆိုတာလည္း ဒီလိုပါဘဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ဘဲကိုယ့္အေပၚမွာ ေကာင္းခဲ့ေကာင္းခဲ့ တစ္ခါေလာက္မေကာင္းသလိုေနလိုက္မိတာနဲ႔ စိတ္ဆိုးကာႀကံဳး၀ါးေနေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကိုသာ ဒီခရီးကိုမေခၚခဲ့ရင္ ဆရာသမားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ကိုသြားသြား မေခၚေတာ့ဟု တစ္ေယာက္တည္းစိတ္ဆိုးကာေျပာေနပါေတာ့သည္။
ဆရာသမားက ရံုးပိတ္ရက္ေတြဆိုလွ်င္ တစ္ေနရာမဟုတ္ တစ္ေနရာသို႔ အၿမဲသြားေနက်။ဆရာသမားက ရန္ကုန္ကနယ္ေျပာင္းေရာက္လာတာဆိုေတာ့ နယ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ သူပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီအတိုင္းေလွ်ာက္သြားေနေလ့ရိွၾကသည္။ဆရာသမားကလည္း သြားလာေနရမွ ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းပံုရပါသည္။မသြားျဖစ္တဲ့ အပတ္ေတြမွာဆိုရင္ သူတစ္ေယာက္တည္းအေဆာင္မွာ ဘယ္ေလာက္ပ်င္းေၾကာင္း ၊ မင္းတုိ႔ငါ့ကိုပစ္ထားၾကေၾကာင္းျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေနပါေတာ့သည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သူပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး ေက်ာက္ျဖဴကမ္းေျခသြားၾကသည္မွာလည္း ေျခရာခ်င္းေတာင္ ထပ္ေနေပေတာ့မည္။ကမ္းေျခသြားလိုက္ ၊ ၿမိဳ႕ေပၚမွာရိွတဲ့ ဘုရားေတြသြားလိုက္နဲ႔ မၾကာၾကာသြားျဖစ္ေနၾကပါေတာ့သည္။

Image Credit Source

ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ စဥ္းစားမိခဲ့ပါသည္။ကၽြန္ေတာ့ဆရာသမားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕က ရုပ္ရည္အသင့္အတင့္ရိွတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔မ်ား ေပးစားလိုက္ရမလား ၊ ဒါမွလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေအးခ်မ္းေတာ့မည္။ဒီလိုသာမလုပ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ သူပ်င္းတယ္ ၊ ရန္ကုန္ကိုျပန္္ခ်င္တယ္ဆိုတာႀကီးက မၾကားခ်င္မွအဆံုုး ေန႔တိုင္းရြတ္ေနပါေတာ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဒီေလာက္အတြဲညီေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကိုေတာင္ မေခၚရေကာင္းလားဆိုကာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္လည္ႀကံဳး၀ါးေနခဲ့ၿပီ။ဆရာသမားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္ကို သတိထားမိပံုေတာ့မရခဲ့ပါ။ေန႔တစ္၀က္က်ိဳးလို႔ ညေနေလာက္ကိုေရာက္ေတာ့မွ ေကာင္ေလးမနက္ျဖန္ အစ္ကိုတို႔ ခရီးသြားၾကမယ္ဟုဆိုလာခဲ့ပါေတာ့သည္။ေပ်ာ္လိုက္တယ္ျဖစ္ျခင္း။ကၽြန္ေတာ္လည္းဘယ္ရမလဲ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ကာ မလိုက္ေတာ့ပါဘူးဆိုကာ ခ်က္ခ်င္းျငင္းပါေတာ့သည္။တကယ္တမ္းေတာ့ သြားခ်င္ေနတာက ဟိုဘက္ကမ္းကိုပင္လြန္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။

Image Credit Source

ဆရာသမားခမ်ာလည္း လိုက္ခဲ့ဖို႔ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ထပ္မံေျပာေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကအားနာပါနာျဖင့္ဘဲ လိုက္ရေတာ့မလိုေျပာကာ သြားၾကဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ကိုခရီးသြားၾကမည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ ေနာက္လာမည့္ Post တြင္ ဖတ္ရႈၾကပါဦးလို႔ေျပာၾကားရင္းေခတၱနိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။
စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြ ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဟု ဆုေတာင္းလိုက္ပါရေစ။

Writter @theinzawlin
MSC - 128