The Friend 2

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါ ခင္မ်ာ

အပိုင္း၁

အခန္း(၃)
"ေဟ်ာင့္...ရႈိင္း မင္းေျပာတဲ႔အိမ္ ဒီအိမ္ဆိုတာ ေသေရာ ေသခ်ာရဲ႔လားကြာ"

"ေသခ်ာပါတယ္ ကြ…ဒီအိမ္မွဒီအိမ္ အိမ္ထဲမွာ တန္ဖိုးျကီးပစၥည္း ေသခ်ာေပါက္ရွိကို ရွိရမယ္"
# header
ျခံတျခံ၏ေရွ႕တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ လူသံုးေရာက္၏ တီးတိုးစကားေျပာသံ ျကားရသည္။ ျခံထဲမွာ လူရွင္းမရွင္း ေသခ်ာျကည့္ျပီး ခုန္ဝင္လိုက္ျကသည္။ မွိန္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ မီးအလင္းေရာင္ကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ အိမ္၏ေဘးရွိ သစ္ပင္ျကီး တပင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္သည္။ ကင္းေစာင့္အေနနဲ႔ သစ္ပင္ေျခရင္းတြင္ လူတေယာက္က်န္ခဲ႔သည္။

"ရႈိင္း…မင္းေျပာေတာ့ တန္ဖိုးျကီးပစၥည္းေတြရွိတယ္ဆို…ခု ဒီေသတၱာေလး တလံုးကလြဲ တျခားဘာမွမရွိပါလား ကြ"

"ေအးး မင္းကေျပာဖို႔ပဲသိတယ္ ငါလည္း အိမ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕သားမွ မဟုတ္တာ အတိအက်ေတာ့ဘယ္သိမလဲ…ဒီေသတၱာထဲမွာလဲ တန္ဖိုးရွိတာ ပါခ်င္ပါမွာပဲေလကြာ"

"ေအးး ခုမွေတာ့ ငါးမရ ေရခ်ိ ဳးျပန္တာေပါ့"

"ဟာ…ဒီမွာျကည့္စမ္း ေသတၱာက ကြန္ပ် ဳတာစနစ္နဲ့ ေလာ့ခတ္ထားတာပဲ"

"ဖြင့္ျကည့္ရေအာင္ အထဲမွာဘာရွိလဲမသိဘူး စိန္ေတြသာဆိုလို့ကေတာ့ နႏၵတို့က ဘာမွမလုပ္ပဲ ဟန္နီးမြန္း တလေလာက္ထြက္ပစ္မယ္"

"ရႊီ………"
ေလခြ်န္ပီး အခ်က္ေပးသံကိုျကားရသည္။

"ေဟ့ေကာင္ စိတ္ကူးေတြေနာက္မွရင္ အခ်က္ေပးသံျကားတယ္… သြားရေအာင္"

အခ်က္ေပးသံေျကာင့္ နွစ္ေယာက္သား သစ္ပင္ေပၚခုန္ကူးကာ အေျပးအလႊားခုန္ဆင္းလာခဲ႔သည္။ ငျပည့္က အိတ္ကို လက္လွမ္းယူရင္း တခုခုကို သတိထားမိလိုက္သည္။ အိမ္၏ အျမင္တေနရာမွာ တပ္ဆင္ထားတဲ႔ အရာတခုပဲျဖစ္သည္။ လူသံျကားလာေသာေျကာင့္ ေသခ်ာျကည့္မေနေတာ့ပဲ ျခံဝန္းအတြင္းမွ လ်င္ျမန္စြာ ထြက္လာခဲ႔ျကသည္။
"ဆရာ ျပန္လာပီလား…ဒီေန႔ ညဥ့္နက္တယ္ေနာ္"
ျခံေစာင့္ကိုမ်ိ ဳးက ေမးလိုက္သည္။

"ေအး ဒီေန႔ ေနာက္က်တယ္ကြာ...အလုပ္မ်ားေနလို႔"

"ဆရာ ထမင္းစားေတာ့မလား…က်ေနာ္ျပင္လိုက္ေတာ့မယ္"

"ေနေန…ငါ စားခဲ႔ပီ"
ပင္ပန္းလာေသာေျကာင့္ ဆိုဖာေပၚတြင္…ေဒါက္တာမ်ိ ဳးလႈိင္ လဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။ တခုခုကိုစဥ္းစားရင္း နဖူးမွေခြ်းမ်ား ကို သပ္ခ်လိုက္သည္။

"ေဆးကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဦးရဲေက်ာ္ေျပာပံုက တမ်ိ ဳးပဲ…ငါ စပ္သပ္ရွာေဖြေနတာေတြအကုန္သိထားပံုရတယ္။ သူ႔ပံု ျကည့္ရတာ ငါစမး္သပ္ထားတဲ႔ေဆးနည္းေတြကို အႏုနည္းနဲ႔ ဝယ္လို႔ ရရင္ရ မရရင္ ျကမ္းမယ့္ပုံပဲ။ အဲ႔တာ ဒုကၡပဲ "

"ဆရာ…သံပုရာရည္ရပီ"

"ေျသာ္…ေအးေအး"

သံပုရည္ေသာက္ပီး ေခါင္းနည္းနည္း ျကည္သြားပံုရသည္။ ထိုင္ရာက ထ၍ ဓာတ္ခြဲခန္းရွိရာသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ာက္သြားလို္သည္။ မီးခံေသာ့ ပက္စ္ဝက္ဒ္ကိုဖြင့္ပီးျကည့္လိုက္သည္။

"ဟာ……"
အာေမဋိတ္အသံနဲ႔အတူ မ်က္လံုးမ်က္ဆံျပဴးသြားေတာ့သည္။ ကြန္ပ် ဳတာ ရွိရာသို့ ခ်က္ခ်င္းပဲေျပးလိုက္သည္။ CCTV camera မွတ္တမ္းအား စစ္ေဆးလိုက္သည္။
"ရစ္စမ္းးးရစ္စမ္းးး"
စိတ္ေလာေလာျဖင့္ ပါးစပ္မွ ေရရြတ္ေနမိသည္။ သစ္ပင္ေျခရင္းမွာ လူတစ္ေယာက္ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ျမင္ကြင္းက်ံ ဳ႕ခ်ဲ႕၍ျကည့္လိုက္သည္။ ညရဲ႕အေမွာင္ရိပ္ခိုေနတဲ႔ မ်က္နွာကို ေသခ်ာမျမင္ရေပ။ သို႔ႏွင့္ ေဒါက္တာျဖိဳးလိႈင္ ျခံထဲသို့ေျပးဆင္းသြားသည္။

သစ္ပင္ေျခရင္မွ ေသာက္ျပီးတား ေဆးလိပ္တိုေလးမွ်သာ ေတြ႔ရသည္။ ေဒါက္တာျဖိဳးလိႈင္ ေခါင္းခ်ာခ်ာလည္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမည္မသိေအာင္ ေခတၱ ခဏ ျငိမ္သက္သြားသည္။

"ဟာ…သိပီ"

ေဆးလိပ္ကေလးကို လက္အိတ္ေလးနဲ႔ ကိုင္ကာ အိမ္ထဲျပန္ဝင္ခဲ႔သည္။ ဓာတ္ခြဲခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္သည္။ DNAစစ္ဖို႔ ေဆးလိပ္အား မိုက္ခရိုစကုတ္ေအာက္တြင္ထားလိုက္သည္။ အြန္လိုင္းကေန တဆင့္ရွာေဖြလိုက္၏။

ဖိုးျပည့္၏ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္ အခ်က္အလက္အျပည့္စံုေပၚလို့လာသည္။ တဖန္ CCTVထဲမွ မ်က္ႏွာ ပံုသဏၭန္ႏွင့္ တိုက္ျကည့္ေသာအခါ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာျဖိဳးလိႈင္ အနည္းငယ္ေခါင္းေပါ့သြားျပီး ထိုင္ခံုေပၚသို့ လွန္ခ်လိုက္သည္။

"ကလိမ္…ကလိမ္…"

ဖုန္းသံျကားရေသာေျကာင့္ ကိုျဖိဳးလိႈင္ လန့္နိုးလာေတာ့သည္။
" ဟလို "
"ေနာက္၅ရက္အတြင္း ေဆးေသတၱာလိုခ်င္တယ္။ ပံုစံမက်ရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ေသခ်င္လည္း စဥ္းစားထား"

ဦးရဲေက်ာ္ေျပာစကားေျကာင့္ တုန္လႈပ္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားရင္း……
ဆက္ပါဦးမည္

Author by Thant Zin Oo(magway)
MSC-184