လုပ္ငန္းခြင္ထဲက ခင္ရာေဆြးမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ျမိန္ရာ ဟင္းေကာင္း

ခင္ရာေဆြးမ်ိဳး ၊ ျမိန္ရာ ဟင္းေကာင္း

ဆုိတဲ့အတိုင္းပဲ တစ္ေန႕မွာ ၂၄ နာရီရွိတဲ့အထဲက ၈ နာရီခြဲ (မယ္ဂ်စ္တုိ႕ ရံုးခ်ိန္က မနက္ကုိးနာရီကေန ညေန ငါးနာရီခြဲထိ) ေလာက္ အတူတူေတြ႕ျမင္ ေျပာဆုိ ဆက္ဆံေနရတဲ့ လူေတြကေတာ့ အလုပ္ခြင္ထဲကလူေတြပါပဲ...။ ဒီေတာ့ သူတုိ႕ေတြသာ ကုိယ့္ေဆြမ်ိဳး ၊ ကုိယ့္ေမာင္ႏွမေတြလိုျဖစ္ေနတာလည္း မဆန္းပါဘူးေလ..။ ရံုးမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္မလာရင္ကို အဲ့ဒီ့ေန႕က ရင္ထဲ ဟာေနေတာ့တာ...။ ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္ဆုိရင္လည္း ထမင္းဗူးပါတဲ့သူေကာ မပါလို႕ ၀ယ္စားတဲ့သူေတြေကာ အတူတူစုစားၾကတာဆိုေတာ့ ဟင္းကို အမ်ိဳးအမည္စံုလို႕ပါပဲေလ..။ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုရင္ မယ္ဂ်စ္တုိ႕ရံုးရဲ႕ Pantry ထဲမွာ ဆူညံပြက္ေနတာပါပဲ..။ ဘယ္သူေတြရွိရပါ့မလဲ...။ ကိုယ္တုိ႕အုပ္စုေလ..။ ကုိယ္တုိ႕အုပ္စု ဆုိေပမယ့္လည္း တစ္ဌာနလံုးပါပဲ..။ ရံုးခြဲျဖစ္တဲ့အတြက္ ၀န္ထမ္းက မ်ားမ်ားစားစားေတာ့မရွိလွ။ အေရာင္း၀န္ထမ္းမ်ားနဲ႕ cashier မ်ားက ေအာက္ထပ္ ေျမညီထပ္မွာ .. မယ္ဂ်စ္တို႕ Operation ဌာနက အင္ဂ်င္နီယာေတြက ဒုတိယအထပ္မွာ ရွိၿပီး အကုန္လံုးက အေပၚဆံုးထပ္က pantry ကုိ သံုးၾကရပါတယ္..။ သုိ႕ေသာ္လည္းပဲ sales call ထြက္ၾကတဲ့ ကေလးေတြကမ်ားေတာ့ အျပင္မွာစားၾကတဲ့သူေတြမ်ားတာမို႕ ေအာက္ထပ္ကလူေတြက pantry ထဲမစားျဖစ္ၾကဘူး။ ဒီေတာ့ အလုိလို pantry ခန္းသည္ မယ္ဂ်စ္တုိ႕ အုပ္စု ပိုင္စုိးရာေနရာျဖစ္သြားေရာ..။

မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္.... အုပ္စုမွာ ပင္တုိင္မန္ဘာ ကိုးေယာက္ရွိတယ္...။ ကိုးေယာက္ထဲမွာမွ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ အျပင္က ၀ယ္စားၾကတာ...။ က်န္တဲ့သူေတြအကုန္လံုးက ထမင္းခ်ိဳင့္ပါေလ့ရွိၾကတယ္...။ ဒီေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိရင္ သူ႕ခ်ိဳင့္ ကုိယ့္ခ်ိဳင့္ ဘာဟင္းေတြလဲလို႕ စပ္စုေမးျမန္း ေအာ္ဟစ္ေနၾကတာနဲ႕ ထမင္း၀ုိင္းစေလ့ရွိတယ္...။ ကံေကာင္းတာက မယ္ဂ်စ္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့သူေတြ အကုန္လံုး ဟင္းခ်က္ေကာင္းၾကတာဗ်ာ...။ ပခုကၠဴဘက္က အစ္မတစ္ေယာက္ဆုိရင္လညး္ အညာ ဟင္းအဆန္းေလးေတြ ခ်က္တယ္...။ ေထြလီကာလီေလးေတြေလ... ၾကက္ေဂြးေတာက္ တို႕ ငံျပာရည္ဆီသတ္တုိ႕ အဲ့လိုမ်ိဳးေလးေတြ ပါတတ္တယ္..။

ေနာက္ထပ္မန္ဘာတစ္ေယာက္က မုိးကုတ္သူ အစ္မ တစ္ေယာက္။ သူကၾကေတာ့ တရုတ္စာေလးေတြ ထည့္ထည့္လာတတ္တယ္။ ေဟာ့ေပါ့တို႕ ၊ ၀က္သားကိုမ်ိဳးစံုခ်က္တို႕ေပါ့။ စားေကာင္းတာပါပဲ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ ၿမိဳင္သူေလးကလည္း အႏွစ္ဟင္းေလးေတြဆုိ လႊတ္ေကာင္းတာကလား...။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးငပိခ်က္တုိ႕ ၊ ပဲႏွပ္တို႕ ၊ အမဲေျခာက္ခ်က္စပ္စပ္ေလးတို႕ ပါလာတတ္ေသးတာ။ ၿပီးေတာ့သူက အမ်ိဳးဘုန္းႀကီးရွိေတာ့ ဟင္းေပါင္းကလည္း မၾကာခဏ စားရေသးတာေလ...။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဟင္းေပါင္းဆုိတာ ဒီဘက္ေခတ္မွာ စားရဖုိ႕ ခဲယဥ္းတယ္မလား..။သူမို႕ ဟင္းေပါငး္ပါလာၿပီဆုိရင္ ဇြန္းေတြဆုိတာ အဲ့ဟင္းခြက္ေလးနားမွာ ေယာက္ယပ္ကို ခတ္လို႕ပါဆုိ..။

[ပံုထဲမွာ ဇြန္းနဲ႕ခပ္လက္စ ခြက္ေလးက ဟင္းေပါင္းေပါ့]

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မူႀကိဳေက်ာင္းက အာဟာရဇယားအတုိင္း လိုက္စားရရွာသူေလးပါ...။ သူကေတာ့ နာမည္ႀကီး ခ်ိတ္ထမီေတြ ၊ ခ်ည္ထည္ေတြ ထြက္တဲ့ အမရပူရ သားေလး ပါ..။ ဘာျဖစ္လို႕ မူႀကိဳေက်ာင္းက အာဟာရဇယားအတုိင္း စားရလဲဆုိေတာ့ သူ႕အိမ္က ထမင္းဟင္းခ်က္ေပးရတဲ့ သူ႕အစ္မရဲ႕သမီး မူႀကိဳေက်ာင္းသူေလးကို ထည့္ေပးတဲ့အတုိင္း သူ႕ကို ထမင္းထုပ္ေပးတာကိုးး...။ ဒါ့ေၾကာင့္သူ႕ဟင္းေတြက အလွည့္နဲ႕ အလြတ္ေတာင္ရလို႕ .... ဘာတဲ့... ငါးဖယ္ေၾကာ္နဲ႕ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ ... ၿပီးရင္ ၾကက္သားနဲ႕အာလူးခ်က္ ၊ ခါၾကက္ဥ (ဥနီ)သုပ္ ၊ မုန္ညင္းဟင္းရည္နဲ႕ ၾကက္သားေၾကာ္ အဲ့လိုလာတာေလ..။ သူ႕ခ်ိဳင့္ဖြင့္ေတာ့မယ္ဆုိရင္လည္း က်န္တဲ့သူေတြက "ငါးဖယ္လား" "ၾကက္သားလား" နဲ႕ေအာ္ၿပီး စၾကရတာ ..။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ထမင္းထုပ္မပါဘူး ၀ယ္လည္းမစားဘူး။ သူက သူ႕အစ္မ ထုပ္လာေပးတဲ့ ထမင္းနဲ႕စားတာေလ...။ သူ႕တုိ႕ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ကိုးေယာက္ထဲပါတယ္...။ ကေလး ဇာတိ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေလးျဖစ္တာမို႕ အရမ္းစားႏုိင္တယ္..။ သူ႕အတြက္ထမင္းက ၂ ခိ်ဳင့္ေတာင္..။ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလး ကိုင္တဲ့ၿပီး ထုိင္ခံုမွာမထိုင္ေသးဘဲ ဘယ္သူက ဘာဟင္းေတြပါလဲ အရင္ၾကည့္.... ဟင္းေတြအကုန္ပံုၿပီးမွ စားတာ အားရပါးရ..။ သူ႕ကို က်န္စုရွင္းလို႕ နာမည္ေပးထားတယ္ေလ..။

သူ႕အစ္မကလည္း ဟင္းခ်က္ေကာင္းမွေကာင္း။ မွိဳစပ္ခ်ဥ္ခ်က္တို႕ ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ပန္ေထြေဖ်ာ္တို႕ ၊ မရမ္းသီးေထာင္းတို႕ ၊ လက္ဖက္ႏွပ္ ခ်ဥ္စပ္တို႕ဆုိ မတရားစားေကာင္းတာ..။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ေက်ာက္ဆည္သူေလး..။ သူကေတာ့ ၀ယ္စားသူေပါ့။ ၀ယ္တာကလည္း လိုက္ဖက္ေအာင္ ၀ယ္တတ္ေသးတာဗ်..။ ဒီေန႕ အစ္မတို႕ ဘာဟင္းေတြပါလဲ အရင္ေမးတယ္။ ၿပီးရင္ ဆုိင္ကေန က်န္တဲ့ဟင္းေတြနဲ႕ လိုက္ဖက္တဲ့ဟင္းတို႕ အသုပ္ပလုတ္တို႕ ၀ယ္လာတယ္..။ စားေကာင္းတာပဲ။

ဟီး က်န္တဲ့ ၂ ေယာက္ကေတာ့ မယ္ဂ်စ္တုိ႕ လင္မယားေလ။ အမယ္ အီေဖကိုယ္က အႏွစ္ဟင္းေတြသာ ေကာင္းေကာင္းမခ်က္တတ္တာပါ ။ ေမၿမို႕သူမုိ႕ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို မ်ိဳးစံုေအာင္ခ်က္ပါတယ္ေနာ္...။ မုန္ညွင္းေစာ တို႕ ၊ မွ်စ္ဆန္ေလွာ္ တာလေပါဟင္းရည္တုိ႕ ၊ ၾကက္သားေတာက္ေတာက္ေၾကာ္တို႕ ၊ သခြားသီးရခုိင္သုပ္တို႕ လို ေပါ့ေလ..။

တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး နဲ႕ ဆုိေတာ့ အမယ္ကိုစံုလို႕ အရသာကိုစံုလို႕ေလ..။ ဒါေပမယ့္ တခါတေလ ဟင္းတုိက္တဲ့အခါမ်ိဳးေတြဆုိ ၾကက္သားစီးရီး ၊ ငါးစီးရီး ေန႕ေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။ တုိင္ပင္ထားသည့္အလားပဲ တခါတေလ အာလူးဟင္းကို ေလးငါးမ်ိဳးပါဆုိ။ ထမင္းစားၿပီးရင္လည္း အခ်ိဳပြဲအေနနဲ႕ ေက်ာက္ဆည္သူ ယူလာတတ္တဲ့ သရက္သီးတို႕ သီးသီးတို႕ ၊ ၾသဇာသီးတို႕ စားရေလ့ရွိသလို ၊ ၿမိဳင္က ထန္းညက္ကို စတုိင္မ်ိဳးစံု စားရတယ္။ ထန္းညက္ကိုမွ ေျမပဲဆုပ္ ထန္းညက္ ၊ နဖက္ထန္းညက္ ၊ ဇီးထန္းညက္ ၊ ထန္းညက္ျဖဴႏု (အညာဘုရားပြဲေစ်းေတြမွာ ေရာင္းသလို အႏုဆုပ္ ထန္းညက္လုိပဲ ဒါေပမယ့္ မတူတာက ဖြဲႏုမပါဘးူ) ၊ အဲ့လို ေလးေတြ ေဒသစာေလးေတြေပါ့။ တခါတေလလည္း ေမၿမိဳ႕က သေရစာ ေလးေတြျဖစ္တဲ့ မလိုင္ႀကြပ္တို႕ ၊ စေတာ္ဘယ္ရီတို႕ နဲ႕ အစာပိတ္ၾကတယ္ေလ..။

မယ္ဂ်စ္တုိ႕ အုပ္စုရဲ႕ ထမင္း၀ုိင္းေလးမွာဆုိရင္ အခ်င္းခ်င္းစေနာက္သံေတြလည္း ရွိသလို ၊ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကို ျငင္းၾကခုန္ၾက အေျဖရွာၾကလည္း ရွိၾကတယ္။ တခါတေလလည္း ကိုယ္ေတြရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္က အေၾကာင္းေတြ ဖလွယ္ျဖစ္တယ္ေလ။ ဥပမာ ကိုယ္ေတြဆုိရင္ အပင္ေတြအေၾကာင္း ၊ စုိက္ပ်ိဳးေရးအေၾကာင္း ကို က်န္တဲ့သူေတြထက္ နီးစပ္ေတာ့ ေျပာျပျဖစ္သလို ယက္ကန္းအထည္ေတြအေၾကာင္း ကိုေတာ့ အမရပူရ က သူငယ္ခ်င္းက ရွင္းျပတတ္တယ္။ ကေလးသားေလးကလညး္ အားက်မခံ သူတို႕ကေလးၿမိဳ႕ တစ္ၿမိဳ႕လံုး ေရႀကီးသြားတုန္းက သူ volunteer လုပ္ခဲ့ရပံုေတြ ၊ ေျမပဲစုိက္ထားတဲ့ သူ႕အေမရဲ႕ စိုက္ခင္းအေၾကာင္းေတြ ဆီႀကိတ္တဲ့အခါ ဆီစက္ကို ဘယ္လုိ ေတာင္းဆုိမွဳေတြ လုပ္ရတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေတြေပါ့။ ထန္းညက္လုပ္ပံုလုပ္နည္းေတြလညး္ ၾကားရတာပါပဲ ။ မုိးကုတ္အေၾကာင္း ေက်ာက္အေၾကာင္းေတြလည္း ပါေသးတာပဲ ။ တကယ္ကို ခႏၶာကိုယ္အတြက္ အာဟာရ ရသ စံုတာတင္မက ဗဟုသုတ ရသပါ စံုေစတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲက အုိေအစစ္ ေလးလုိ႕ ေျပာရရင္ မမွားပါဘူး။

[https://news.bitcoin.com/steemit-awards-1-3-m-users/]

ဒါေၾကာင့္ေလ မတူညီျခင္းရဲ႕အလွ ဆုိတာ ဒါကိုေျပာတာျဖစ္မယ္လို႕ ေတြးမိေသးတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ေဒသမတူသူေတြ တေနရာတည္းမွာလာစုေနၾကေတာ့ သူတုိ႕ရဲ႕ အသိအျမင္ေတြကအစ မတူၾကဘူး ။ မတူတာကုိ လက္ခံၿပီး ကုိယ္မသိေသးတဲ့အရာေတြပါ သိလာရတဲ့အတြက္ မတူညီျခင္းကေန အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ရတယ္မဟုတ္လား။ အဲ့လိုပဲ စတီးမစ္ မွာလည္း မတူညီတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြ ၊ မတူညီတဲ့ ပညာရပ္နယ္ပယ္ကလူေတြ ဟာ စတီးမစ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေတြ႕ဆံုလာၾကရ ၊ ခင္မင္လာၾကရ ၊ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ ေ၀မွ်လာၾကတာဟာ ရသာစံုလင္လွတဲ့ ထမင္း၀ုိင္းႀကီး တစ္ခုလုိပဲ ေႏြးေထြးတယ္၊ ျပည့္စံုတယ္။ တခါတရံမွာ အျငင္းပြားၾကရတာေတြလညး္ ရွိသလို ၊ တခါတရံ စေနာက္ၾက ေပ်ာ္ၾကရႊင္ၾကရတာေတြလညး္ ရွိတယ္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးလည္း စည္းစည္းလံုးလံုးရွိၿပီး မတူညီမွုကို လက္ခံတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတုိင္း ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ေနမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။

ခ်စ္တဲ့

MSC-264