The Story

မီးဖိုေဘးကလူ ၆ ေယာက္

တစ္ခါက. . .
တစ္ႏွစ္မွာ ၁၀ လေလာက္ ေရခဲေနတတ္တဲ့
ေတာမက် ျမိဳ႕မက် ရြာေလးတစ္ခုမွာေပါ့ ...

ေဆာင္းတြင္းေရာက္လာတယ္။
ႏွင္းေတြကလည္းက်လိုက္တာ။
ေရခဲမွတ္ေအာက္ကို အႏႈတ္ ၃၀ ဒီဂရီေလာက္
ေရာက္ေနျပီ။
ဒီေနရာေလးဟာ သံုးနွစ္ကို တစ္ႀကိမ္ေလာက္
ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြ တိုက္ခိုက္တတ္တယ္။
ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြက်ျပီဆိုရင္ ေရခဲေတာင္ေတြ
ျပိဳတယ္။အိုးအိမ္ေတြ ပ်က္စီးတယ္။ဒါေၾကာင့္
ဒီေဒသကလူေတြဟာ ႏွင္းမုန္တိုင္းက်ျပီဆိုရင္
သူတို႔ဝတ္ေနက် ေလာင္းကုတ္အက်ႌ ီအရွည္ႀကီး
ကို ဝတ္တယ္။အဲ႔ဒီအက်ၤ ီအရွည္ႀကီးထဲမွာ
ထင္းရွဴ းဆီအခဲတစ္ခုရယ္၊ မီးျခစ္တစ္လံုးရယ္ ၊
ထင္းသံုးေလးငါးေခ်ာင္းရယ္ ၊အသားေျခာက္
၅၀ က်ပ္သားေလာက္ရယ္ထည့္ျပီး နီးစပ္ရာ
ေတာထဲကဂူေတြထဲမွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းခိုၾကရတယ္

ဒီိလိုနဲ႔. . .
ေဆာင္းတစ္ညမွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြ ရုတ္ခ်ည္း
ဆိုသလို က်လာပါေတာ့တယ္။အဲ႔ဒီရြာကေလး
ထဲက လူေတြဟာ နီးစပ္ရာ ေက်ာက္ဂူေတြဆီကို
ေျပးၾကတယ္။မုန္တိုင္းခိုၾကတယ္။

လူ ၆ ေယာက္...... ။
ေမွာင္မည္းေနတဲ႔ ေက်ာက္ဂူႀကီးတစ္ခုထဲကို
ေရာက္သြားၾကတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ
ကိုယ့္ဆီမွာပါတဲ႔ မီးျခစ္နဲ႔ထင္းရွဴ းဆီကိုသံုးျပီး မီး
ဖိုလိုက္တယ္ အသားေျခာက္ကို ကင္လိုက္တယ္
မီးဖိုရဲ႕ေဘးမွာ အသားေျခာက္ကိုစားျပီး
ေလာင္းကုတ္ႀကီးကို ေခါင္းမွာျခံဳလို႔ အိပ္ငိုက္ေန
ပါေတာ့တယ္။ အဲ႔ဒီလူဖိုထားတဲ႔ မီးပံုလည္း
ျမင္ေရာ က်န္တဲ႔လူေတြဟာ တစ္ေယာက္ၿပီး
တစ္ေယာက္မီးေရာင္ရွိရာကိုေရာက္လာၾကတယ္
ထင္းေတြထည့္လိုက္တယ္။ အသားေျခာက္ကို
ကင္လိုက္တယ္။စားၾကတယ္။ျပီးေတာ့ မီးဖိုေဘး
မွာပဲ အိပ္ငိုက္ေနၾကတယ္။

ႏွင္းမုန္တိုင္းဒဏ္က လြတ္ေအာင္ေျပးလာၾကတာ
ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မၾကည့္
အားၾကဘူး။ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ မီးဖိုထဲကို ထင္း
တစ္ေခ်ာင္းစီထည့္ျပီး ႏွင္းမုန္တိုင္းအစဲကို
ေစာင့္ေနၾကတယ္။

ေဆာင္းကလည္းေအးလိုက္တာ။အရိုးကြဲမတတ္
အျပင္မွာလည္း မုန္တိုင္းသံေတြဆူညံလို႔။
ထင္းထည့္ထားတဲ႔မီးဖိုဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
မီးအားနည္းလာတယ္။မီးညြန္႔ကေလးဟာ
တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ အားေပ်ာ့သြားတယ္။
မီးဖိုထဲကို ထင္းထပ္ထည့္ဖို႔ လိုလာျပီ။

သိပ္ေအးေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကႏႈိးလာတယ္
ေလာင္းကုတ္အက်ၤ ီအရွည္ႀကီးထဲကို ႏႈိက္လိုက္တယ္။ ထင္းတစ္ေခ်ာင္းထည့္ေတာ့မယ္ေပါ့။
အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လူတေယာက္
ကလည္း သူ႔လိုပဲ သိပ္ေအးေတာ့ နိုးလာတာေပါ့။

မီးဖိုရဲ႕မီးေရာင္ပ်ပ်ေအာက္မွာ
တစ္ေယာက္မက္ႏွာကိုတစ္ေယာက္ ျမင္လိုက္ရ
တယ္။ အဲဒီတစ္ေယာက္က သူတို႔ရြာမွာ လူတိုင္း
ကို ေငြတိုးေခ်းစားတဲ႔ စီးပြားေရးသမား ပိုက္ဆံရွိ သူေဌး။ ျမင္တဲ့တစ္ေယာက္က သူ႔အိမ္မွာ
ေျမေပါင္အိမ္ေပါင္ျပီး ေျမဆံုးအိမ္ဆံုးထားတဲ႔လူ
ေငြမရွိတဲ႔သူ ဆင္းရဲသား။ေငြတိုးေခ်းစားတဲ႔
စီးပြားေရးသမားကစိတ္ထဲမွာဒီလိုေတြးလိုက္တယ္
"ဟင္း ဒီဆင္းရဲသား အစုတ္ပလုတ္နဲ႔ ဒီ မီးဖိုေဘး
မွာ အတူလာျပီးေနရတယ္လို႔ကြာ။ ေတာက္ . . . ငါ့ႏွယ္။ ဒီေကာင္မ်က္ႏွာၾကည့္ရတာ က်က္သေရ
ယုတ္လိုက္တာ။ ေတာ္ျပီ ငါ့ထဲကထင္းကို မီးဖိုထဲ
မထည့္ဘူး။ ငါ့ထင္းထည့္ရင္ ဒီေကာင္ေႏြးေထြး
သြားမွာ။ ေတာ္ျပီ ထင္းမထည့္ေတာ့ဘူး" ...
အဲ႔ဒီလိုလည္း ဆံုးျဖတ္ျပီးေရာ မီးဖိုကိုေက်ာေပးလိုက္တယ္ျပီးေတာ့ဆက္ျပီးအိပ္ငိုက္ေနလိုက္တယ္
ေျမဆံုး အိမ္ဆံုးထားတဲ႔သူကလည္း စိတ္ထဲမွာ
ဒီိလိုေျပာေနတယ္။
"ဒီလိုအျမတ္ႀကီးစားတဲ႔ အတၱသမားနဲ႔ မီးတစ္ဖိုထဲမွာ အတူတူလာျပီး မီးလံႈရတာ ငါ့ႏွယ္ ကံဆိုး
လိုက္တာ ငါတို႔ဘိုးဘြားေတြပိုင္ခဲ႔တဲ့ေျမနဲ႔အိမ္ကို
အတိုးေတြ မတရားယူျပီး သိမ္းထားတဲ႔အေကာင္
ငါ ဒီမီးဖိုထဲကို ထင္းထည့္လိုက္ရင္ ေတာ္ျပီ
ငါ့အိတ္ထဲကထင္းကို မီးဖိုထဲမထည့္ေတာ့ဘူး"
လို႔ ေတြးျပီး မီးဖိုကို ေက်ာေပးေနလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ႏိူးလာျပန္တယ္
ေဆာင္းက တအားေအးတာကိုး။ ထင္းထည့္မယ္
လို႔အလုပ္ သူ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကလူလည္း သူလိုပဲ
ႏိူးလာတယ္။ တစ္ေယာက္က အလုပ္ရွင္
တစ္ေယာက္က အလုပ္သမား။
အလုပ္ရွင္က ေတြးတယ္။
"အလကား အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေငြကို အလကား
လိုခ်င္ေနတဲ႔အေကာင္နဲ႔မွ မီးတစ္ဖိုထဲမွာအတူတူ
ရွိေနရတယ္လို႔ကြာ"
အလုပ္သမားကလည္း ေတြးတယ္။
"ငါတို႔လုပ္အားေတြကိုေခါင္းပံုျဖတ္ျပီး ႀကီးပြားေန
တဲ႔အေကာင္နဲ႔ ဒီေနရာမွာလာျပီး ဆံုရတယ္လို႔ ..
ေတာ္ျပီ ငါ့အိတ္ထဲကထင္းကိုမီးထဲမထည့္ေတာ့ဘူး
ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ မီးဖိုကို ေက်ာေပးလိုက္ၾက
တယ္။ ဆက္ျပီး အိပ္ငိုက္ေနေတာ့တယ္။

မီးဖိုထဲမွာ မီးကနည္းသထက္ နည္းလာျပီ။
အျပင္မွာလည္း ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြက တဝုန္းဝုန္းနဲ႔။
ေအးလိုက္တာလည္း လြန္ေရာ။

အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ က်န္တဲ႔လူႏွစ္ေယာက္ ႏိုးလာတယ္
ထင္းထည့္မယ္လို႔လုပ္တယ္။မီးေရာင္ေအာက္မွာ
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ျမင္လိုက္ရျပန္တယ္။ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕စိတ္ထဲမွာဒီလိုေတြးမိၾ တယ္။
"ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ဒီလိုဘာသာမတူတဲ႔ မိစၧာဒိဌိအယူရွိတဲ႔သူနဲ႔မွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လာေတြ႔ရတယ္လို႔" ..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈခ်င္း
မတူၾကဘူး။ကိုယ့္အိတ္ထဲမွာပါတဲ႔ ထင္းေတြကို
ျပန္ျပီးသိမ္းလိုက္ၾကတယ္။မီးဖိုကိုေက်ာေပး
လိုက္ၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ
ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြဒီဂူထဲကိုေရာက္လာတယ္
မီးမရွိေတာ့တဲ့မီးပံုေဘးမွာေအးခဲျပီးေသဆံုးေနတဲ့
အေလာင္း ၆ ေလာင္းကို သူတို႔ေတြ႔ရတယ္
သူတို႔အေလာင္းကို စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့
ေလာင္းကုတ္အက်ၤ ီထဲမွာ ထင္းကိုယ္စီနဲ႔၊
မီးျခစ္ကိုယ္စီနဲ႔ ၊ထင္းရွဴ းဆီကိုယ္စီနဲ႔
စားစရာနဲ႔ေပါ့။
"ထင္းေတြ ၊မီးျခစ္ေတြ၊ စားစရာေတြ ၊ထင္းရွဴ းဆီ
ကိုယ္စီနဲ႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား အေအးမိျပီ ေသဆံုး
သြားၾကရတာလဲေနာ္ ".....လို႔ ေတြးေတာရင္
အေလာင္း ၆ ေလာင္းကိုသယ္သြားၾကပါေတာ့တယ္

ကြ်န္ေတာ္တို႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္းမီးဖ္ုေဘးက
လူ ၆ ေယာက္လို အာဃာတအဆိပ္ကိုေသာက္ျပီး
ေသဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ႔သူေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။
မီးဖိုေဘးက လူ ၆ ေယာက္လို မင္းဘယ္သူလဲ?...
ငါဘယ္သူလဲ ?...မင္းဘာလဲ?.... ငါဘာလဲ ဆိုတဲ႔
အတၱစိတ္ေတြ အတတ္နို္င္ဆံုး ပယ္နိုင္ၾကရင္
သိပ္ေကာင္းမွာပဲဗ်ာ။

Next ..
ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကုိလုပ္ပါ
===================
တစ္ခါက မုဆုိးလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ရိွတယ္။ မိန္းမ ၿဖစ္သူက မုဆုိး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေယာက်္ားျဖစ္သူကို ဒီအလုပ္လုပ္တာ မၾကဳိက္ရွာဘူး။ ဒါနဲ ့တစ္ေန ့ေတာ့ သူ ့ေယာက်ာ္းကုိ ရွင္ ဥပုသ္ေလး ဘာေလး ေစာင့္ၿပီး တရားေလး ဘာေလးလုပ္ပါဦးလား။ ရြာထိပ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားေပါ့ ဆိုျပီးလြတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ မုဆိုးႀကီးကလည္း စိတ္လိုလက္ရ သြားရွာတယ္။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေရာက္လို႔ ဘုန္းႀကီးကို ကန္ေတာ့ျပီး တပည့္ေတာ္ကို တရားတစ္ပုဒ္ ေလာက္ တိုတိုတုပ္တုပ္ေလးေဟာေပးပါဘုရားလို႕ တရားေတာင္းတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ဘုန္းၾကီး ေပးလိုက္တဲ့ တရားေလး က “ကုိယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ပါ " တဲ့ ။ ဒါအတုိဆံုး တရားပဲတဲ့။
ဒီေတာ့ မုဆိုးၾကီးက အံ့ၾသသြားတယ္။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ဟာ ဒီမုဆုိး အလုပ္ ကုိ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လို ့ပဲ ေတာလိုက္မုဆိုးဘ၀နဲ ့ ရပ္တည္လာတာ(၅၅)ႏွစ္ေတာင္ ရွိပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ဘာတုိးတက္မႈမွ မရပါလားဘုရား။ ခုလည္းဘုန္းဘုန္းက ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္ႏွယ့္မ်ား လုပ္ရပါ့လုိ ့ ေလွ်ာက္ေတာ့။
ဆရာေတာ္က ဒီနားလာခဲ့လို႔ေခၚၿပီး သူ ့ကုိ အပ္နဲ႔ ထုိးလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ မုဆုိး က “ အား " လို ့ထေအာ္တာေပ့ါ။ အဲဒီမွာ ဆရာေတာ္ကေမးတယ္။ မင္းကုိ အပ္နဲ ့ထုိးတာၾကိဳက္လား? တဲ့။ ဒီေတာ့ မုဆုိးက ၿပန္ေၿဖတယ္။ ဘယ္ၾကိဳက္ပါ့မလဲ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္က အပ္နဲ ့မေၿပာပါနဲ ႔၊ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္ေတာင္ ၾကိဳက္တာမဟုတ္ဘူးလို ့ေၿပာသတဲ့။ ဒီမွာပဲ ဆရာေတာ္က ဒါဆုိ မင္းကုိအပ္နဲ ့ထုိးတာေတာင္ မၾကိဳက္ဘူးဆုိရင္ ေလးနဲ ့ပစ္၊ ၿမွားနဲ ့ပစ္ၿပီး အသက္ကုိ သတ္ၿဖတ္ေနတာဟာ ကုိယ္ မၾကိဳက္တဲ့ အလုပ္ကုိ သူမ်ားကုိ သြားလုပ္ေနတာပဲေပ့ါ။
လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ ကုိယ့္ကုိ သတ္မွာက် မၾကိဳက္ဘူး။ သူမ်ား အသက္က်သတ္တယ္။ ကုိယ့္ကုိ ညာေၿပာတာက် မၾကိဳက္ဘူး။ သူမ်ားက်ေတာ့ ညာေၿပာၿပန္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္မၾကိဳက္ဘူးဆုိတဲ့ အလုပ္ေတြတိုင္းကုိ သူမ်ားအေပၚမွာလုပ္ေနတတ္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ေဟာတဲ့ “ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကုိ္ယ္လုပ္ပါ။”ဆုိတဲ ့ တရားေလးဟာ ပညာပါၿပီး ထိေရာက္လွပါတယ္။
ဒီတရားေလးကို သိခြင့္ရသြားႀကကုန္ေသာ စာဖတ္သူအေပါင္းတုိ႔လည္း ေန႔စဥ္ ကိုယ္ႀကိဳက္ ေသာအရာမ်ားကိုသာ သူတစ္ပါးအား ျပဳမူေျပာဆို ဆက္ဆံ လုပ္ကိုင္နိဳင္ႀကလုိ႔ အေကာင္းကံမ်ားကို သာ ဖန္တီးနိဳင္ႀကျပီး ေကာင္းက်ိဳးေတြရရိွခံစားနိဳင္ႀကပါေစေသာ္။

Next ...
တစ္ခါက ေန႔စဥ္လယ္ထဲဆင္းျပီး ၀မ္းစာရွာရတဲ့ လယ္သမားသားအဖ ၂ေယာက္ရွိတယ္။ အေဖျဖစ္သူလယ္သမားၾကီးဟာ အသက္အရြယ္ရလာတာနဲ႔အမွ် ပင္းပမ္းမွုဒဏ္ကို မခံႏိုင္ရွာေတာ့။ အနည္းငယ္လုပ္ကိုင္ျပီး ပင္ပမ္းတာနဲ႔ တစ္ေနရာမွာထိုင္ရင္း သားျဖစ္သူ လုပ္တာကိုသာ ထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္။

ဒီလိုရက္ေတြမ်ားလာေတာ့ သားျဖစ္သူက "ငါ့အေဖကအလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ငါခ်ည္းလုပ္ေနရတယ္၊ သူအသက္ရွင္ေနတာ ဘာတန္ဖိုးမွမရွိဘူး" လို႔ေတြးမိတယ္။ ဒါနဲ႔ သားျဖစ္သူလယ္သမားဟာ သစ္သားနဲ႔ အေခါင္းတစ္ေခါင္းကို လုပ္တယ္။

အေခါင္းလုပ္ျပီးေတာ့ အေဖလယ္သမားၾကီးကိုေခၚျပီး အေခါင္းထဲ ၀င္ေစတယ္။ အေဖျဖစ္သူလည္း ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ပဲ အေခါင္းထဲ၀င္လွဲေနလိုက္တယ္။ ဒီေနာက္သားျဖစ္သူက အေခါင္းဖံုးကို ပိတ္လိုက္ျပီး၊ သူတို႔လယ္ရဲ႔ တဖက္ ေတာင္ကုန္းဆီကို သယ္လာခဲ့တယ္။ ေတာင္ကုန္းရဲ႔ ဟိုဘက္မွာ အေဖျဖစ္သူကို ျမွဳပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ကူးနဲ႔ေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ျမွဳပ္ရမယ့္ေနရာကို ေရာက္ေတာ့၊ အေခါင္းကို ခ်ျပီး ေျမက်င္းတူးေတာ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ အေခါင္းဖံုးကို တေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္သံၾကားလိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ သားျဖစ္သူဟာ ေျမက်င္းတူးလက္စက ခဏရပ္ျပီး အေခါင္းဖံုး ကိုဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။

သား။ ။"ဘာေျပာမလို႔လဲ"
အေဖ။ ။"သား... မင္း ငါ့ကို ျမွဳပ္ခ်င္ရင္ ျမွဳပ္ပါ... ဒါေပမယ့္ ငါ့ခ်ည္းပဲျမွဳပ္၊ ဒီအေခါင္းေလးေတာ့ျပန္ယူသြားပါ... တစ္ခ်ိန္က် မင္း သားသမီးေတြလည္း ဒါကို လိုလာႏိုင္တယ္"