တစ္ခ်ိန္ကေက်ာင္းသားဘဝ-1

ဒီအခ်ိန္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ အလည္မွာ ဟုအစခ်ီသည့္ သီခ်င္းကားထီးကားေလးမွာပ်ံ႕ႏွံ႕လာသည္။ဪ ဤသီခ်င္းကိုၾကားမိ၍ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကိုသတိရမိပါသည္။ေက်ာင္းသားဘဝဟူသည္မွာ လူတိုင္းတြင္ရွိခဲ့ၾကပါသည္။ေနာင္တြင္လည္းရွိေနဦးမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားဘဝဟူသည္ ေက်ာင္းသားဟူသည့္ အသိုက္အျမံဳေလးတြင္ အေတာ္ၾကာက်င္လည္ခဲ့ရသည္မဟုတ္လား။

ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ ျဖဴစင္မႈေတြရခဲ့ၾကသည္။ေႏြးေထြးမႈေတြရခဲ့ၾကသည္။ေအးခ်မ္းမႈေတြ ရခဲ့ၾကသည္။ လံုျခံဳမႈေတြကို ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ အမိေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက ေပးစြမ္းခဲ့သည္။ စာေရးသူအတြက္ေတာ့ တခ်ိန္က ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေလးႏွစ္တာပညာသင္ယူခဲ့ရသည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝပင္ျဖစ္ပါသည္။

မိမိတြက္ အမိေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ မေကြးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ အမွတ္တရအရွိဆံုးမွာ ေမိမိအတြက္ေတာ့ ေက်ာင္းစတက္သည့္ေန႔ပင္ျဖစ္ပါသည္။ဘာလိုလိုနဲ႔ လြန္ခဲ့သည့္ငါးႏွစ္ခန္႔က ေက်ာင္းစတက္သည့္ေန႔ကိုလြမ္းမိသည္။ ထိုေန႔က မိုးေတြရြာေနသည္။

တကၠသိုလ္စတက္ရမည့္ေန႔ မွတ္မွတ္ရရ Dec 2 ရက္ေန႔၊ေဆာင္းတြင္းႀကီး မိုးေတြရြာေနျခင္းျဖစ္သည္။ အေမက "ဒီေကာင္ေလးႏွယ္...ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္လို႔ ဘိုေကေတြခ်ည္းလိမ့္ၿဖီးေနတာလဲ...မိုးရြာေနတာကို" ဟုက်ေနာ့္ကိုေျပာသည္။"ဒီေန႔ ေက်ာင္းစတက္ရမယ့္ေန႔ေလ အေမရာ...သားနဲ႔သိတဲ့ ဒုတိယႏွစ္က စီနီယာမမက သြားရမယ့္ အေဆာင္လိုက္ျပမွာ" ဟုေျဖမိသည္။

အယ့္လယ္...ကၽြန္ေတာ္ေမာင္တိုးတက္သည္လည္း ေခသူမဟုတ္ပါလား။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာင္းကို ေစာေစာထြက္လာခဲ့သည္။ေက်ာင္းမွ ဘယ္ေမဂ်ာကပထမႏွစ္က ဘယ္အေဆာင္ဘယ္အခန္းမွာသာမသိေသာ္လည္း ေက်ာင္းဆိုင္ကယ္စတန္းကိုေတာ့သိသည္။ ဆိုင္ကယ္ေတြ မ်ားစြာရပ္ထားေပသည္ကို။ အယ့္လယ္...ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္တိုးတက္မလည္ေပးဘူးလား။

~ဆက္ရန္~

written by @mgtoetat
photos takes by my friend
MSC-073
post on busy