ခ်င္းျပည္နယ္ ဟားခါးၿမိဳ႕သို႔ (၂)

အိမ္ယာေရာက္ေတာ့ လ်ွပ္စစ္မီး အေဖြးသားနွင့္ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာ တိုက္ခန္းသစ္မ်ား ကိုေတြ႔ျမင္ရေသာအခါ အလြန္ပင္
ဝမ္းသာသြားမိသည္။
"အိမ္ယာေတြကေကာင္းသားပဲေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ႔ အသစ္ေတြပါ လူမေနရေသးဘူး"
အိမ္ထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း ေက်နပ္ေနမိသည္
မွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။အခန္းဖြဲ႔ကလဲ ေရခ်ိဳးခန္းတစ္ခန္း သီးသန္႔ အိမ္သာခန္းသီးသန္႔ ေရွ့တြင္မီးဖိုေဆာင္ ဧည့္ခန္းကလဲ ေပ ၂၀ ပတ္လည္
အိပ္ခန္းက ၁၀ ေပ နွစ္ခန္းဆိုေတာ့ goodတာေပါ့။ခရီးကလဲ ပန္းလာသည္မို႔ အိပ္ယာကို အျဖစ္ခင္းကာ အိပ္ခ်လိုက္ပါသည္။


မနက္မိုးလင္းေသာအခါ ျမင္ရေတြ႔ရ ခံစားရသည္မွာ
အလြန္ပင္ စိတ္ၾကည္နူးဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။မ်က္စိေရွ႕တြင္ေျပးလႊားေနေသာ တိမ္တိုက္မ်ား ထင္းရွဴးေတာနဲ႔ ေတာင္စဥ္အထပ္ထပ္
ေအးျမလွတဲ႔ ရာသီဥတု လက္ကေလး ပိုက္ရင္းၾကည့္ေနမိသည္။
"ဟဲ႔ မ်က္နွာသစ္ဖို႔လုပ္ေလ"
ေအးေအး"
က်ြန္ေတာ္လဲ ညကေပးထားခဲ႔ေသာ ေရပုံးအဝါ နွစ္ဘူးအား ဖြင့္
လ်ွက္ ေကာ္ပံုးအႀကီးေတြထဲ ထည့္ကာ မ်က္နွာသစ္ေရ သံုးေရ အိမ္သာေရ ခြဲကာျဖင့္ ထည့္ေပးလိုက္သည္။
"အမေလးေအးထာဟ"
"အဲ႔ေလာက္ေအးလား"
"လုပ္လုပ္သစ္ပါ"
"အမေလး ေအးတယ္ေတာ့"
"ဟားဟားဟား မွတ္ပလား ေအးဘူးဆို"
မ်က္နွာသစ္ towys သြား ပစၥည္းေတြေနရာခ်ကာ ေရတင္မယ္အ
လုပ္ ေရတင္ရန္ ခလုပ္မရွိေပ။ေဘးအိမ္ယာကိုေမးၾကည့္ေသာအခါမွ
သိလိုက္ရသည္က ကားနဲ႔ ေရပံုးေတြ သယ္ကာ ခြဲေဝယူၾကျခင္း ျဖစ္
ေနေလသည္။
"မိန္းမေရ သြားၿပီဟ"
" ဘာျဖစ္လို႔တုန္း"
"ဒီေရနွစ္ပံုးကခြဲတမ္းတဲ႔"
ေဟာ ေတာ့"
နွစ္ေယာက္သား စိတ္ပ်က္စြာထိုင္ခ်ရင္း တခဏတာ ၿငိမ္သက္ေနမိ
လိုက္သည္။ဒီေရနွစ္ပံုးနဲ႔ မည္သို႔ေရွ႕ဆက္ရပါမည္နည္း။
" ကဲ ထ ထ"
"မုန့္စားသြားရင္း ဆရာဆီသြားမယ္"
ေအး ေအး"
အိမ္ေဘးကတေယာက္အား လမ္းညႊန္ေမးကာ နွစ္ေယာက္သား ထြက္လာခဲ႔ၾကသည္။အိမ္ကေန လမ္းမေပၚသို့ နည္းေသာ္လည္း ေတာင္
ကုန္းေလးေတာ့တက္ရသည္။ မေပၚေရာက္ ခနေလာက္ေတာ့နာူရသည္။အေလ့အက်င့္မရွိ၍ အေတာ္ေမာလွသည္။နားနားေနေနဆက္ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။ေရွ့တြင္အလားတူ အတက္တခုေတြ႔ျပန္သည္။
အားတင္းကာဆက္ေလ်ွညက္ရျပန္သည္။ထိုအတက္ၿပီးေသာ အခါတြက္မွလမ္းသည္ေျပေျပေလးတက္သြားသည္။နီးပါေသာ္လည္း ကုန္းဆင္း ကုန္တက္မ်ားျဖစ္၍ အာေခါင္ေတြေျခာက္လာသည္။ အဆာေျပ
မုန့္ဆိုင္သည္ကမေတြ႔ေသး ေမးစရာ ကလဲ အိမ္မ်ားသည္တံခါးပိတ္
ထားက်သည္။မုန့္ဆိုင္ေတြ႔လိုျငား ေလ်ွာက္လာလိုက္တာ ဆရာအိမ္သို႔ ေရာက္ေလသည္။

" အေတာ္ေမာသြားၾကၿပီလား"
" ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ ေမာေနၿပီ"
ေရာေရာ့ ေရေသာက္လိုက္ပါဦး"
ထိုအခ်ိန္ ေရေသာက္ရမွာ အလြန္အရသာရွိလွသည္။ေရကို ျဖည္း
ျဖည္းျခင္း မ်ိဳခ်ရေသာအရသာသည္ကား ဒီခ်ိန္တြင္သိရေတာ့သည္။
" ဟုတ္ကဲ႔ေက်းဇူးပါဆရာ"
" ရပါတယ္ကြာ "
ေရေသာက္ၿပီးခ်္န္မွသာေက်းဇူးတင္စကားေျပာနိုင္ပါေတာ့သည္။
"ကဲအေမာေျပရင္မုန့္သြားစားမယ္"
"ဟုတ္ကဲ႔ဆရာ"
ဆရာ့ကားေလးေနာက္က လိုက္ပါလာရင္း ေဘးဘယ္ညာ ၾကည့္ကာ
အေမာမ်ားေျပေပ်ာက္ခဲ့ပါသည္။လမ္းေဘး ဝဲယာတြင္လမ္းမွေပၚ ေမးတင္ကာ အိမ္မ်ားေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ၾကသည္။အိမ္မ်ား သည္ကား
သစ္သာူအိမ္ပင္ ဆိုေသာ္ျငား အိမ္မိုးသြပ္မ်ားျဖင့္ အမိုး ေဘးကာေတြ
ကို အသံုးျပဳထားသည္။ေနာက္ဘက္တြင္ေခ်ာက္ကမ္းပါး ထိုေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲ သို႔ ေျခတန္ရွည္ခ်ကာ ေဆာက္လုပ္ထားၾကသည္။အျမင္မွာတမ်ိဴးဆန္းေနေလသည္။
"ကဲ ေရာက္ၿပီေဟ့ ဆင္းၾက"
ဆိုင္ထဲတြင္ ဆူညံကာ လူစည္းကားေနသည္။လူတိုင္းသည္ အေႏြးထည္ ပြႀကီးမ်ားနွင့္ ေဘာင္ဘီရွည္ ရွဴးဖိနပ္ မ်ားနွင့္
"ဘာစားမလဲဆရာတို႔"
" မုန့္ဟင္းခါးပဲေပးပါ"
စားစရာမ်ားမွာၿပီးေနာက္ ဆရာမွ ဒီေဒသ အေၾကာင္းရွင္းျပေလေတာ့သည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါမယ္။
ေရးသားသူ - MSC - 042
@mgmgaung