ပရေလာကသားမ်ား(1)

face book photo

                        က်ြန္ေတာ္ငယ္စဥ္အခါက ကိုရင္ဝတ္ရင္းၾကံဳ  ေတြ႔ရတာေလးေပါ့ဗ်ာ။ အဲ႔အခ်ိန္က စြန္ဝူခုန္းကား ၾကည့္ေကာင္းေန ခ်ိန္ေပါ့။ည( ၈ )နာရီ သတင္းအၿပီး ဝူခုန္းဇတ္လမ္း အလာေစာင့္ေန ခ်ိန္ ရြာကလူေတြ အိမ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္။ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳး တ       ေယာက္ အပမွီလို႔တဲ႔ အဲ႔ဒါ ဘုန္ႀကီးေက်ာင္း သြားမလို႔ ဆိုၿပီး အိမ္မွာလွည္းထားကာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတာေတြ ေတြ႔ ေတာ့ စူးစမ္းစိတ္ ထိန္းမရ 

"သားလဲလိုက္မယ္"
အေမက ေဒါသတႀကီးျဖင့္
"ဘယ္ကိုလိုက္မွာလဲေနခဲ့ ငါေျပာမေကာင္းရွိေတာ့မယ္"
"ဟား သားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါဆိုမွပဲ"
"တယ္ဒီေကာင္ေလးေတာ့လား"
ဆိုကာရိုက္မယ္အလုပ္ အေဒၚလုပ္သူကဝင္တားေလသည္။
"ကဲပါေအ ေခၚလာခဲ႔ပါ"ဆိုကာ အေဒၚလုပ္သူမွာ ျပာျပာသလဲ အထုပ္ဆြဲကာ ဆိုက္ကားေရွ႕မွ ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳး ကိုတင္ကာ သူက ေနာက္ကပိုက္လ်ွက္ ထြက္သြားသည္။ က်ြန္ေတာ္တို႔ သားအမိသားအဖလဲ ေနာက္ကေန စက္ဘီးျဖင့္ မိသားစု သံုးဦးလိုက္ခဲ႔သည္။ ေအာင္ေဇာ္ ျဖိဳးသည္ကား ဘာစကားမ်ွ မေျပာေတာ့ မ်က္လံုးေလး ကလည္လည္နဲ႔ ခႏၷာကိုယ္သည္လဲ ေပ်ာ့ေခြေနသည္။ ဟီး ---ဟီး----နဲ႔ ၿငီးေနလိုက္တာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေရာက္တဲ႔အထိပင္ၿငီးေနသည္။
ေဖေဖ ဒီေကာင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
ေနမေကာင္းတာပါကြာ"
က်ြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ သိပ္ေတာ့ ဘဝင္ကမက်လွေပမဲ႔ အေဖ့ကို ေၾကာက္၍သာ အသာျငိမ္ေနလိုက္ရသည္။ ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳး ဆိုသည္
ကား အေမ့ အမရဲ႔သား ညီကိုတစ္ဝမ္းကြဲ ေတာ္သည္။ ဒီေကာင္က ေျပာမရ ဆိုမရ ျပႆနာေကာင္ေလ။ ခုက်ေတာ့လဲ တျခားစီပင္ ျဖစ္ ၍ေနေလသည္။ ဒီအတြက္ က်ြန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားေနရျခင္းပင္ ျဖစ္ သည္။ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲ ဟုေမးေလေတာ့သည္။ေဒၚေဒၚကလဲ ငိုသံပါႀကီးျဖင့္ ေအာင္ ေဇာ္ၿဖိဳးေလ ႏြားေက်ာင္းၿပီး ျပန္လာတာအေကာင္းသားပါ ။ထမင္းစား ၿပီး အိမ္ေရွ႕အထြက္မွာမွ ေျမႀကီးမွာလူးၿပီး ဝူးတူးဝါးတား ေတြေျပာေန တာ အဲ႔ဒါနဲ႔ ဘုရားစင္ေပၚက ပရိတ္ေရ ယူတိုက္လိုက္တာ နည္းနည္း ျငိမ္သြားေတာ့ လွည္းဆင္ၿပီး ထြက္လာခဲ႔တာပါဟု ေလ်ွာက္တင္ေလ သည္။

google photo
ဘုန္းဘုန္းကျပံဳးၿပီး ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳးကိုၾကည့္လ်ွက္
"ေင္ မင္းဘာလုပ္ခဲ႔လဲ "
ခုမွေၾကာက္မေနနဲ႔ေတာ့ ေက်ာင္းေရာက္ေနျပီပဲ ငါကိုၾကည့္ေျပာ ဘာေၾကာက္စရာမွာ မလိုေတာ့ဘူးဟု မိန္႔ေလသည္။ထိုအခါမွတပည့္ ေတာ္ ဗီဒီယိုၾကည့္မလို႔ သြားတာ အိမ္အထြက္ေရာက္ေတာ့ အဝတ္အစား စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္နဲ႔ လူတေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္တယ္။သား က အိမ္ကအထြက္ သူကအိမ္ေရွ့ကျဖတ္သြားတယ္ ။သားေတာင္ ဒါ ဘယ္သူႀကီးလဲလို႔ စိတ္မွာေတြးမိလိုက္တယ္။ သားလဲ ဗီဒီယိုရုံဘက္လဲသြားေရာ ေနာက္ကလက္နဲ႔လွမ္းပုတ္လိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တာ
ဟို-------ဟို------------
"ဟ့ေကာင္ ဆက္ေျပာေလ"
"ဟို ဟိုေလ"

photo google
မ်က္နွာမွာ အ အနာေတြနဲ႔ရီျပတယ္။ သား ၾကည့္ေနတုန္း အရပ္ႀကီးကရွည္သြားတယ္။ သားေၾကာက္ၿပီးေျပးတာအိမ္ကိုမေရာက္နိုင္ဘူး။ သားသတိရေတာ့ အေမတို႔နဲ႔ လွည္းေပၚမွာဆို၍ ေျပာေလသည္။
"အင္း ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကြာ"
ေတာ္ယံု လန္႔ၿပီးေသသြားနိုင္တယ္ေနာ္ဟုဆိုကာ ရြာျပင္တြင္ လူစည္းကမ္း ပါးစပ္စည္းကမ္း ရွိၾကရန္ မိန့္ေလသည္။ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳးမွာ ပါး စပ္ေဆာ့ေသာေၾကာင့္ ဤသို႔ ျဖစ္ရေၾကာင္း ရွင္းျပကာ
"ဟုတ္တယ္မလားေဟ့ေကာင္"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" ဟုေျပာေလသည္။ေအာင္ေဇာ္ၿဖိဳးသည္ နြား
ေက်ာင္းအျပန္ မင္းသူ မရွိ၍ ညဗီဒီယိုသြားၾကည့္ရန္ တေယာက္ထဲဟုေတြးကာ ႏြားသိမ္းအျပန္ သုႆန္နေဘး ယူကလစ္ပင္ေအာက္နားမွာ နားရင္း ညအေဖၚမရွိ၍ အေဖၚရွိရင္ေကာင္းမယ္ဟုတဦးတည္း ေရရြတ္ကာ အနီးရွိ ကိုင္းပင္ကိုခ်ိဳးကာ ႏြားေမာင္းရင္းျပန္ခဲ႔မိသည္
ကို ေျပာျပေလသည္။ထိုအခါ ဆရာေတာ္မွ
"ေအး မင္းကလဲ ညံ့ေနတယ္ "
ကိုရင္ ဝတ္ရမယ္ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားေလသည္။က်ြန္ေတာ္က ေတာ့ ေအာင္ေဇာ္ၿဖိဳး
ကိုၾကည့္ကာ ရီေနမိသည္။ထိုညအတြက္ေတာ့ ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳးတို႔သားအမိသားအဖေတြ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ပင္ အိပ္မည္ဟုဆိုကာေနရစ္ခဲ့ေတာ့သည္။ အျပန္လမ္းတြင္ေတာ့ ေအာင္ေဇာ္ၿဖိဳးေျပာ
ေသာ စကားအား ၾကားေယာင္ကာ ေတြးေၾကာ္ေနမိေနမိတာ အမွန္ပါ။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မမက အေမ့အား အကိ်ဳးအေၾကာင္း ေမးေသည္။ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ေရအဝေသာက္ကာ ျငိမ္သက္စြာပင္ ထိုင္ ေနမိပါေတာ့သည္။ဒါကိုေဖေဖကသိေနသည္နွင့္တူသည္။
ေဟ့ေကာင္လာ ဘုရားရွစ္ခိုး"
က်ြန္ေတာ္လဲ ဘုရားရွိခိုးလိုက္ခ်ိန္တြင္ ေၾကာက္စိတ္နဲနဲ ေပ်ာက္သြားသည္။ဒါေပမဲ႔အိပ္ရာဝင္ေတာ့ စဥ္းစားမိေသးသည္။ခဏပါ ေနာက္ ေတာ့လဲ နွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ သြားပါေတာ့သည္။
မနက္ေရာက္ေတာ့ မ်က္နွာသစ္ ထမင္းၾကမ္းစားၿပီး အ ေဖနွင့္အတူ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာခဲ႔ပါတယ္။ေက်ာင္းေရာက္ ေတာ့ ေအာင္ေဇာ္ၿဖိဳး သကၤန္းဝတ္ရန္ လူႀကီးေတြ အလုပ္ရႈပ္ေနၾက ေလသည္။
" ေဟ့ေကာင္ မင္းေျပာတာတကယ္လား"
"မေမးနဲ႔ကြာ ေၾကာက္ရတဲ႔ၾကားထဲ"
" ေအးပါကြာ မေမးေတာ့ပါဘူး"
ကြ်န္ေတာ္သည္ ေအာင္ေဇာ္ျဖိဳး ရုပ္ကေလးၾကည့္ကာ ရီေနမိေတာ့ သည္။ရုပ္ကေလး ၾကည့္လိုက္ ရီလိုက္နွင့္ အစသပ္၍ပင္ မရေတာ့ပါ။ ဗိုက္ေတြေတာင္ အေတာ္နာေနေလၿပီ။ သူကက်ြန္ေတာ့ကို စိတ္ေတာ့ဆိုးေနသည္ ။ဒါေပမဲ႔လဲ မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္
ေက်ာ္ေက်ာ္ မင္းပါဝတ္ကြာ"
"ဟာ ဝတ္ခ်င္ပါဘူးကြာ"
"လုပ္ပါကြာ မင္းကလဲ"
ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ရုပ္ကေလးကသနားစရာပင္ေကာင္းလွသည္။ နို႔မို႔ဆို တဆက္မွမတည့္ပဲ အျမဲရန္ျဖစ္ေနၾကတဲ ႔က်ြန္ေတာ္တို႔ဟာ ခု ေတာ့လဲ ညီကိုအရင္းႀကီးေတြ ဆိုေတာ့ သနားမိသည္က အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။

photo google
"လုပ္ပါကြာ မင္းကလဲ"
" ေဖ့ေဖ့ေျပာလိုက္ဦးမယ္"
ေဖေဖကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ နွစ္ခါပင္မေျပာလိုက္ရ တခါထဲ ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။ဒီလိုနဲ႔နွစ္ဦးသား ကိုရင္ဘဝ ေရာက္ရွိသြားေတာ့ သည္။ ေအာင္ေဇာ္ၿဖိဳး ဆိုသည္ေအာင္ေဇာ္ၿဖိဳးဆိုသည္ အရြယ္နွင့္ မလိုက္ေအာင္ဆိုးလွသည္။ၾကြက္ ေျမြ ၾကက္ ဝက္ အမဲ ေခြး ေပၚတိုင္းပါသည္။ ဘာသားမွမေရွာင္ အိမ္ကလဲ ေျပာမနိုင္ ဆိုမနိုင္ ျပန္မေျပာ နားမေထာင္ ခုေတာ့လဲ ျငိမ္က်ေနတာပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ က်ြန္ေတာ္တို႔လဲ ဆံခ် ကိုရင္ဝတ္ကာ ဆြမ္း ဘုန္းေပးၿပီး ေက်ာင္းေပၚတက္ကာ ဆရာေတာ္ ထံ လာေသာ လူနာမ်ားအား ဆရာေတာ္ ကုသေပးေနပံု မ်ားကို အံအားသင့္စြာ ေငးေမာ့ ၾကည့္ရႈေနမိေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ကား သိုက္ဆက္မ်ားအား
ကုသေပးျခင္း စုန္းတိုက္ ကေဝတိုက္ မ်ားအား ကုသေပးျခင္းမ်ိဳးမ်ား
ျဖင့္ကုသေပးေနသည္။ေက်ာင္းမွာေနမွ ဒါေတြကို ေသခ်ာသိရေတာ့သည္။ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း သိုက္နန္းမ်ားစြာရွိေလသည္။ သိုက္ဆက္ရွိသူမ်ားက ပြဲလာေပး ၾကသည္။

photo google
တေန႔ ေရာက္ရွိလာေသာသူကား ကြ်န္ေတာ့္တို႔ ရြာ အသြား ကြမ္းႀကီးရြာထိပ္တြင္ရွိေသာ မက်ီးသံုးပင္ေအာက္ လယ္သည္
ေကာက္စိုက္လာသူ ထဲမွ တနွစ္ တေယာက္ေသဆံုးေလ့ရွိသည္။ဒီ နွစ္မွမေသခင္ေလး ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ဘုန္းဘုန္းလဲ ေရာက္ရွိလာေသာ လူနာအား ဘုရားဦးတိုက္ခိုင္းကာ လူနာေခါင္းကိုလက္ဖဝါးၿဖင့္အုပ္ကာ ပါးစပ္မွာက်ြန္ေတာ္တို႔မသိေသာ စကားမ်ားျဖင့္ ရြတ္ဖတ္ေနသည္။ထို အခ်ိန္တြင္ အလာတုန္းက ထမ္းတင္ရေသာလူနာသည္ထထိုင္ကာ တကိုယ္လံုးတုန္ခါလ်ွက္ မ်က္လံုးႀကီးျပဴးၿပီး ဆရာေတာ္အား စူးစူးၾကည့္လ်ွက္ ----------

အပိုင္း(၂) ဆက္လက္ ဖတ္ရႈအားေပး ၾကပါဦးခဗ်ာ
ေရးသားသူ - msc - 042
@mgmgaung