အဖိုးေလး

leeshang (57)in #myanmar • 7 years ago

photo credit by facebook
ၾကာပန္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ကန္ေရျပင္ႀကီးရယ္ ကန္ေရျပင္ကိုျဖတ္ပီးေဆာက္ထားတဲ့ တံတားေလးရယ္ တံတားအဆံုးမွာတည္ထားတဲ့ေစတီေလးရယ္ကို ဘယ္အခ်ိန္ပဲၾကည့္ၾကည့္ စိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူးမိတယ္။ေစတီေလးေဘးက ခေရပင္တန္းႀကီးကို မ်က္စိတဆံုးေမ်ွာ္ၾကည္ျမိေတာ့ ခေရပင္တန္းရဲ႕အဆံုးမွာေျပးလႊားေဆာ့ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ၾကည့္ေနတဲ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ကို လြမ္းစရာေတြထဲက တစ္ခုအေနနဲ႔ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ကိုယ္ျမင္မိတယ္။

ၾကာပန္းေတြကို ငယ္ငယ္ထဲကသေဘာက်တတ္တဲ့ ကိုယ္က "ဘဘတို႔ဆီမွာ ၾကာျဖဴ ၾကာနီ ၾကာဝါေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ လိုက္ခဲ့မလားလို႔" ေခၚတတ္တဲ့ ကိုယ့္အဖိုးရဲ႕ညီ အဖိုးေလးစကားကိုယံုပီးေတာ့ အဖိုးေလးအိမ္ကို လိုက္သြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ကို္ယ္ မူလတန္းေက်ာင္းသူေလးေပါ့။

ၾကာကန္ႀကီးေပၚကေနျဖတ္ပီး လမ္းမေလ်ွာက္ရဲတဲ့ကိုယ့္ကို အဖိုးေလးကေက်ာပိုးပီးေခၚတတ္ခဲ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ အဖိုးေလးမွာ အားအင္ေတြအျပည့္နဲ႔ သန္မာတုန္းေပါ့။အဖိုးေလးရဲ႕အိမ္နဲ႔ ကိုယ္တို႔အိမ္နဲ႔က ၾကာကန္ေလးတစ္ခုပဲျခားေတာ့ ကိုယ့္ကိုခ်စ္လြန္းတဲ့အဖိုးေလးက ေန႔တိုင္းၾကာပန္းေလးတစ္ပြင့္ခူးပီး ကိုယ့္ဆီကိုေရာက္ေအာင္လာခဲ့တယ္။

photo credit by facebook
ျပန္ခါနီးတိုင္းလည္း ၾကာျဖဴ ၾကာနီ ၾကာဝါေတြရွိတယ္ဆိုကာ ကိုယ့္ကိုဆြဲေဆာင္ပီး သူ႔အိမ္ကိုေခၚတတ္တယ္။တစ္ခါ ႏွစ္ခါမကေတာ့ မဟုတ္မွန္းသိလာေပမယ့္လည္း အဖိုးေလးစကားကို ယံုၾကည္ပီးအဖိုးေလးအိမ္ကိုလိုက္မိတုန္းပဲ။ကိုယ့္အဖိုးကေတာ့ သူ႔ညီကို ငါတို႔ေျမးကိုငါတို႔ ခ်စ္ပါရေစအုန္းကြာ မင္းခ်ည္းပဲေခၚေနတာပဲဆိုပီး ေျပာတတ္ေလရဲ႕။

ကိုယ္အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဆီကိုေန႔တိုင္းလာတတ္တဲ့အဖိုးေလးက ကိုယ္အလယ္တန္းပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ဆီကိုေန႔တိုင္းမလာနိုင္ေတာ့ဘူး။ဇရာရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈေတြေၾကာင့္ အိမ္ေပၚနဲ႔ အိမ္ေအာက္ဆင္းရင္ေတာင္ အဖိုးေလးေမာေနတတ္ခဲ့ပီေလ။

photo credit by facebook
ကိုယ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္း အဖိုးေလးဆီကိုသြားျဖစ္ခဲ့တယ္။သြားေတြက်ိဳးေနပီျဖစ္တဲ့အဖိုးေလးက ကိုယ့္ကိုဝမ္းသာအားရဆီးႀကိဳတတ္ခဲ့တယ္။ကိုယ္က အဖိုးေလးၾကာနီ ၾကာဝါေတြမပြင့္ေသးဘူးလားလို႔ေမးတိုင္း သြားက်ိဳးေလးထဲကေလေတြထြက္တဲ့အထိ ရယ္ေမာေနတတ္ပီး "ညည္း ေတာ္ေတာ္အမွတ္သညာႀကီးတဲ့ ကေလးမပဲ" ဆိုပီးေျပာတတ္ေသးရဲ႕။

ကိုယ္ဆယ္တန္းတက္တဲ့ႏွစ္မွာေတာ့ အဖိုးေလးဆီသိပ္မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ကိုယ္ဆယ္တန္းႏွစ္ဝက္ေလာက္မွာေတာ့ အဖိုးေလးကဆိုက္ကားႀကီးစီးပီး ကိုယ့္ဆီကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။ၾကာကန္ႀကီးေပၚက တံတားေလးေပၚမွာလမ္းေလ်ွာက္ရေအာင္ ငါ့ေျမးရယ္တဲ့ေလ။

ဒါနဲ႔ကိုယ္လည္းအဖိုးလက္ကိုတြဲပီး ၾကာကန္ႀကီးဘက္ကိုထြက္လာမိတယ္။ၾကာကန္ေပၚမွာျဖတ္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားေလးကေတာ့ ဟိုးအရင္ကအခ်ိန္ေတြတုန္းကလိုေတာ့ သစ္လြင္မေနေတာ့ဘူးေပါ့။တံတားေလးကို ျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တုန္ရင္ေနတဲ့လက္တစ္စံုက ကိုယ့္ကိုအားကိုးတႀကီးတြဲထားေလရဲ႕။

တံတားေလးေပၚမွာထိုင္ျပီး အဖိုးေလးအေမာေျဖေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ အေတြးမ်ိဳးစံုေတြးျဖစ္တယ္။အရင္အခ်ိန္ေတြတုန္းက ကိုယ့္ကိုေက်ာမွာပိုးပီး ဒီတံတားေလးကို တစ္ေန႔တည္းႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူတစ္ေယာက္က ခုေတာ့ဒီတံတားေလးကို တစ္ေခါက္ျဖတ္ဖို႔အတြက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အကူအညီကိုယူေနရပီေလ။တံတားေလးမဆံုးခင္ ဘယ္ႏွေခါက္မွန္းမသိနားရတယ္ဆိုေတာ့ အဖိုးေလးစိတ္ထဲမွာ အားငယ္စိတ္ဝင္မွာစိုးလို႔ "အဖိုးေလးဒီလိုသာနားေနရင္ အဖိုးေလးဟိုဘက္ကမ္းေရာက္ရင္ အဖြားေလးေတာ့ ေနာက္ရည္းစားရေနေလာက္ပီ"လို႔ ကိုယ္ စေနာက္တိုင္း "မင္းအဖြားေလးကရုပ္ဆိုးလို႔ငါကလြဲရင္ ဘယ္သူမွသူ႔ကိုႀကိဳက္မွာမဟုတ္ပါဘူးကြာ"ဆိုပီး ျပန္ေခ်ပတတ္ေသးရဲ႕။

ဒီတံတားေလးေပၚမွာ ငါ့ေျမးနဲ႔ေနာက္တစ္ခါေလ်ွာက္ရဖို႔ဆိုတာ မေသခ်ာေတာ့ဘူးေျမးရဲ႕ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါ့ေျမးနဲ႔အၾကာႀကီးအတူရွိခ်င္လို႔ ျဖည္းျဖည္းေလ်ွာက္ေနတာလို႔ ေျပာတတ္ေသးတယ္။

ကိုယ္ဆယ္တန္းေအာင္ပီးလို႔ ၿမိဳ႕မွာတကၠသိုလ္သြားတတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အဖိုးေလးကိုယ့္ကိုလြမ္းေနမွာဆိုတာ ကိုယ္အတပ္သိခဲ့တယ္။ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္းအဖိုးေလးဆီ ကိုယ္ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့တယ္။ကိုယ့္ကိုေမ်ွာ္ေနတတ္တဲ့အဖိုးေလးက ကိုယ္လာရင္စားဖို႔ ကိုယ့္အႀကိဳက္ဟင္းေတြကို သူ႔သမီးေတြကိုခ်က္ခိုင္းပီး ဟိုးအရင္ကလိုပဲ ကိုယ့္ကိုေကြ်းေနတုန္းပဲေလ။

ကိုယ္တကၠသိုလ္ေနာက္ဆံုးနွစ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အဖိုးေလးေလျဖတ္ပီး အိပ္ယာထဲလဲသြားခဲ့တယ္။ကိုယ္အဖိုးေလးသတင္းကို ၾကားၾကားျခင္း ရြာကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ကိုယ့္ကိုျမင္ရင္ အဖိုးေလးေဝဒနာေတြမ်ားသက္သာသြားမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ေပါ့။

အားအင္ကုန္ခမ္းေနပီျဖစ္တဲ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္အတြက္ ေလျဖတ္သြားတဲ့ ေဝဒနာကသက္သာမလာခဲ့ပါဘူး။ကံေကာင္းတယ္လို႔ပဲဆိုရမလား လမ္းမေလ်ွာက္နိုင္ေတာ့တဲ့ အဖိုးေလးက စကားေတာ့ေျပာနိုင္ေသးတယ္တဲ့ေလ။

ဘြဲ႕ရပီးတာနဲ႔ အလုပ္တန္းရတဲ့အတြက္ ကိုယ္အရမ္းေပ်ာ္မိတယ္။အလုပ္တစ္ခုလိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာတဲ့အလုပ္ကိုလည္း ကိုယ္ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ကိုယ့္မွာရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုရွိေနတယ္ကြယ္။

ကိုယ္ပထမဆံုးထုတ္တဲ့လစာနဲ႔ အဖိုးေလးအတြက္ wheel chair တစ္ခုဝယ္ခဲ့တယ္။အဲဒီ wheel chair ေလးေပၚမွာအဖိုးေလးကိုတင္ပီး ၾကာကန္ေလးေပၚက တံတားေလးေပၚမွာ လမ္းေလ်ွာက္ရင္းစကားေတြေျပာခ်င္ေသးပါရဲ႕။

@leeshang
MSC -230

#story #life #blog

7 years ago in #myanmar by leeshang (57)

$7.76

Sort:

Trending

[-]

zinminhtet (52) 7 years ago

ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ

$0.00

[-]

leeshang (57) 7 years ago

ဖတ္ေပးတာေက်းဇူးပါ

$0.00

[-]

saharkhanommi (47) 7 years ago

Woooooow 😍😍🤙🤙

$0.00

[-]

dlivepromoter (46) 7 years ago

Did you know that there is a livestreaming service built on top of the Steem network called DLive? DLive enables anyone to stream what they enjoy and earn rewards in the form of Steem, just like on Steemit.com. Come check out some streams and see how easy it is to join in the conversation!

You received a 2.21% upvote from @dlivepromoter

Want to promote your posts? Send at least 0.010 STEEM or SBD to @dlivepromoter with the post link as the memo and receive an upvote on that post!

Delegate Steem Power to @dlivepromoter for a daily payout!

1 SP, 5 SP, 10 SP, 100 SP, 500 SP, custom amount
We pay 85% of bids back to the delegators each day. The remaining 15% is contributed back towards @dlivecommunity to help create a larger community.

Disclaimer:

@dlivepromoter is a part of the community project @dlivecommunity. We aim to help streamers navigate their way through @dlive and the overall Steem ecosystem. We are not affiliated with @dlive.

$0.00

[-]