က်​ေနာ္​့ဘဝ အ​ေတြ႔အၾကံဳမ်ား (အပိုင္​း ၁၂)

"ဘယ္​​ေလာက္​က်လဲ ႐ွင္​းမယ္​ဗ်ိဳ႕..."
လၻက္​ရည္​ဆိုင္​မွ က်သင္​့​ေငြ႐ွင္​း၍ က်​ေနာ္​ထြက္​လာ​ခဲ့​ေလသည္​။

​"​ေရာက္​ၿပီအစ္​ကို ဒီနားမွာပဲ၊ ​ေရာ့... ဒီအနီးတစ္​ဝိုက္​က ျမက္​​ေတြကို ႐ွင္​းထားလိုက္​ ​ေန႔လည္​ က်​ေနာ္​ ထမင္​းလာပို႔​ေပးမယ္​​ေနာ္​"
က်​ေနာ္​့အား ​ေခၚလာ​​ေသာ လူငယ္​မွာ က်​ေနာ့္အား​ ​ေပါက္​တူးအပ္​ႏွံ၍ က်​ေနာ္​လုပ္​ရမည္​ အလုပ္​အားျပသ၍ ျပန္​သြား​ေလ​ေတ့ာသည္​။

လုပ္​ရမည္​့ အလုပ္​အားၾကည္​့၍ နည္းနည္​း​ေတာင္​ လန္​႔သြားသည္​၊ ​ေျပာ​ေတ့ာ ျမက္​႐ွင္​းရမယ္​တဲ့၊ အခု႐ွင္​းရမွာက ျမက္​မဟုတ္​ပါ က်​ေနာ္​့တစ္​ရပ္​နီးနီး႐ွိသည္​့ ကိုင္​း​ေတာအား ႐ွင္​းရမည္​ျဖစ္​​ေလသည္​။ မတတ္​ႏိုင္​ပါ ​ေပါက္​တဲ့နဖူး မထူး​ေလၿပီ လုပ္​ရ​ေတ့ာမည္​။ အတြင္းမွာ ​​ေဘာင္းဘီတို​ ဝတ္လာ​​ေသာ​​ေျကာင့္ ​​ဝတ္​လာ​ေသာ လံုခ်ည္​အား ခြၽတ္​၍ ​​ေခါင္​းက​ေနစြတ္​ခ်၍ နင္​ဂ်ာပံုစံမ်ိဳး ဝတ္​ခ်ၿပီး​ေတ့ာ ​ေပါက္​တူးကိုင္​ၿပီး​ ကိုင္​းပင္​မ်ားအား စ႐ွင္​းပါ​ေတ့ာသည္​။

အားလားလား တစ္​ခါမွ မလုပ္​ဖူးတဲ့ အလုပ္​ လုပ္​ရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ျဖစ္​မည္​ထင္​သည္​၊ တစ္​နာရီ​ေက်ာ္​​ေလာက္​ လုပ္​ၿပီးခ်ိန္​မွာ​ေတ့ာ တစ္​ကိုယ္​လံုး ​ေခြၽးမ်ားစိုရြဲ၍ လက္​မ်ားလည္​း ​ေပါက္​လာသည္​။ ​ေနကလည္​းတစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ့ ​​​အရမ္​းပူ​ေသာ​ေၾကာင္​့ မျဖစ္​​ေခ်ဘူး ခဏနားမွ ျဖစ္​​​ေတ့ာမည္​ထင္​သည္​ ဒီတိုင္​းဆက္​လုပ္​​ေနရင္​ ၾကာရင္​ လက္​က ​ေပါက္​တူးကိုင္​ထား​ေသာ​ဒဏ္​ေၾကာင္​့ လက္​မ်ား​ေပါက္​၍ ​​ေနာက္​​ေန႔ အလုပ္ ​ဆက္​မလုပ္​ႏိုင္​ပဲျဖစ္​မည္​။ ခဏနားခိုဖို႔ ​ေနရာအား ဟိုဒီအနီးနား ​ေဝွ႔ၾကည္​့လိုက္​သည္​၊ နားခိုဖို႔ မည္​သည္​့အရိပ္​မွ မ​ေတြ႔ပါ၊ ဟုတ္​ၿပီ အၾကံရၿပီ ​ေျမသားက အနည္​းငယ္​ စိုထိုင္​း​ေန​ေပမယ္​့ အမာသားျဖစ္​​​ေလသည္​၊ ကိုင္​း​ေတာထဲဝင္​ၿပီး​ေတ့ာ ခိုနားရင္​ အဆင္​​ေျပႏိုင္​မည္​။ ​ေနာက္​ၿပီး ဒီနားမွာ ဘယ္​သူမွလည္​းမ႐ွိဘူးဆို​ေတ့ာ အလုပ္​မလုပ္​ပဲ ဒီတိုင္​း​ေနရင္​​ေတာင္​ ဘယ္​သူမွ ကိုယ္​့အား​ေျပာဆိုမည္​့သူ မ႐ွိပါ ဒန္​႔တန္​တန္​...၊ ဒီလိုနဲ႔ ​ေပါက္​တူးကိုင္​ၿပီး​ေတ့ာ ကိုင္​း​ေတာထဲသို႔ က်​ေနာ္​ တိုးဝင္​သြားလိုက္​သည္​​၊ ထိုစဥ္​.... အမွတ္​မထင္​ ကိုင္​း​ေတာထဲတြင္​ လူသံုး​ေယာက္​နဲ႔ က်​​ေနာ္​ သြားတိုး​ေလသည္​။

"ဟာ... မင္​းက ဘယ္​သူလဲဟ ဒီထဲဘာလာလုပ္​​တာလဲကြ"

"ဗ်ာ... ဟုတ္​ ဟုတ္​ကဲ့ က်​ေနာ္​က ဒီက ကိုင္​း​ေတာကို လာရ​ွင္​းတဲ့သူပါ"
လူသံုး​ေယာက္​မွာ မသကၤာစရာပါ သူတို႔လက္​ထဲတြင္​ မီးျခစ္​​ေတြ​ေကာ စကၠဴ​ေသး​ေသး​ေလး​ေတြ​ေကာ ​ေနာက္​ၿပီး ပန္​း​ေရာင္​ ​ေဆးလံုး ​ေသး​ေသး​ေလး​ေတြ​ေကာ ​ေသခ်ာၿပီ ဒီလူေတြ ​ေဆး႐ွဴ​ေနတာ ျဖစ္​ပါတယ္​။

"ကိုင္​း​ေတာ႐ွင္​းတယ္​ဆိုလည္​း ဒီထဲမွာ ဘာလာလုပ္​တုန္​းဟ"

"ဘာမွ မလုပ္​ပါဘူးဗ် ဒီထဲလာၿပီး ခဏတစ္​ျဖဳတ္​ အနားယူမလို႔ပါ"

"​ေျသာ္​ အဲ့ဂလိုလားးး ဘာလဲ ကိုင္​း႐ွင္​းရတာ ပင္​ပန္​းတယ္​​ေပါ့​ေလ... လာ​ေလကြာ ဒါဆိုလည္​း ငါတို႔နဲ႔အတူ ​ေဆးလာခ်ခ်ည္​"

"ဗ်ာ...."
တစ္​ခါမွ​ေတ့ာ ​ေဆးမခ်ဖူးဘူး အ​ေတြ႔ၾကံဳရ​ေအာင္​ ဒီလူသံု​း​ေယာက္​နဲ႔​ေပါင္​းၿပီး​ေတ့ာ ​ေဆးဝင္​ခ်လိုက္​သည္​။

"ဟာ ဟာ.. ဟိတ္​​ေကာင္​ ​ေဆးခ်တာ အဲ့လိုမခ်နဲ႔​ေလကြာ ႏွ​ေျမာစရာႀကီး အာ... ဒီ​ေကာင္​ တစ္​ခါမွ ​ေဆးမခ်ဖူးဘူးနဲ႔တူတယ္​"

"ဟုတ္​ကဲ့ တစ္​ခါမွ ​ေဆးမခ်ဖူးဘူးဗ် ဒါ.. ပထမဦးဆံုး ​ေဆးခ်ဖူးတာဘဲ"

"မခ်ဖူးရင္​လည္​း မခ်နဲ႔​ေလကြာ ​ေဆး​ေတြ ႏွ​ေျမာစရာႀကီး အကုန္​လံုး ​ေလထဲလြင္​့ကုန္​​ေတ့ာ အလဟသနဲ႔ ​ေငြကုန္​တာ​ေပါ့ကြ"

"အမ္​.. ​ဒီ​ေဆး ​ေသး​ေသး​ေလး​ေတြက တစ္​လံုး ဘယ္​​ေလာက္​​ေပးဝယ္​ရလဲဗ်"

"တစ္​လံုးကို ဘတ္​၅၀​ေတာင္​ေ​ပးရတယ္​ဟ"

"ဟိုက္​! ​​ေစ်းႀကီးတယ္​​ေနာ္​ ဒီ​ေဆးသံုးရင္​ ဘာ​ေကာင္​းလဲဗ်"

"ဘာ​ေကာင္​းလဲဆို​ေတ့ာ ငါတို႔​ေတြ အခုသံုးတာက အလုပ္​ပင္​ပန္​းရင္​​သံုးတာဆို​ေတ့ာ ပင္​ပန္​းတဲ့ဒဏ္​ခံႏိုင္​တယ္​​ေလကြာ"

"ငွယ္​... အဲ့ဂလိုႀကီးလား... အ့ာဆိုလည္​း ​ေပးဗ်ာ က်​ေနာ္​လည္​း ပင္​ပန္​းတဲ့ ဒဏ္​ခံႏိုင္​​ေအာင္​ ထပ္​ခ်အံုးမယ္​"

"ဟာ.. ဟိတ္​​ေကာင္​ ​ေတာ္​​ေတ့ာ ​ေတာ္​​ေတ့ာ ​ေဆးက မ​ေလာက္​​ေတ့ာဘူး ခုနက မင္​းသံုးတာ တစ္​လံုးကုန္​သြားၿပီ ထပ္​ခ်ခ်င္​ရင္​ ပိုက္​ဆံ​ေပး သြားဝယ္​​ေပးမယ္​"

"အမ္​ ဒီမွာ ဝယ္​လို႔ရလို႔လား"

"ဟ ဝယ္​ရတာ​ေပါ့ကြ မင္​း ဘယ္​ႏွစ္​လံုးယူမလဲ"

"အ့ာဆိုလည္​း က်​ေနာ္​့မွာ ဘတ္​၁၀၀​ေတ့ာ ပါလာတယ္​ ႏွစ္​လံုး​ေလာက္​ ယူမယ္​ဗ်ာ"

"​​ေရာ့ ႏွစ္​လံုး ​ေပး ပိုက္​ဆံ"

"ဟာ.. ခုနက ​ေဆးမ႐ွိဘူးဆို အခု ​ေဆးက ဘယ္​က​ေန ဘယ္​လို​ေပၚလာတာလဲဗ်"

"ဟ မင္​းကလည္​း ငါတို႔မွာ ​ေဆးက အဆင္​သင္​့႐ွိၿပီးသားကြ ခုနက မင္​းကို တစ္​လံုး​ေပးခ်တာ နမူတာ ​ေပးသံုးတာ ထပ္​လိုခ်င္​ရင္​​ေတ့ာ ဝယ္​သံုးမွပဲ ရမွာ​ေပါ့ဟ"

"ငွယ္​.. အဲ့ဂလုိလားဗ်ာ.."

"​ေအးး အဲ့ဂလိုပဲ... ဒါနဲ႔ မင္​း ဘယ္​သူ႔မွ ​​ေလွ်ာက္​မ​ေျပာနဲ႔​ေနာ္​ ​ေျပာလို႔က​ေတ့ာ.. ​ေဟာ ဟိုမွာ​ေတြ႔လား ​ေသာင္​းရင္​းျမစ္​ထဲ ကန္​ခ်ပစ္​မယ္​"

"ငိ မ​ေျပာပါဘူးဗ်ာ"

ဒီလိုနဲ႔ ကိုင္​း​ေတာထဲတြင္​ ​ေဆး႐ွဴ​ေန​ေသာ ထိုလူသံုး​ေယာက္​နဲ႔ စကားမ်ား​ေဖာင္​ဖြဲ႔ရင္​းနဲ႔ က်​ေနာ္​ပါ ​ေရာ​ေယာင္​ၿပီး​ေတ့ာ ဝင္​​ေရာက္​​ေဆးခ်​ေလ​ေတ့ာသည္​။ ထို​ေဆးအား သူတို႔ အရပ္​​ေဒသ ​သူတို႔အ​ေခၚ​ေဝါမွာ ျမင္​း​ေဆးဟု​ေခၚ​ေၾကာင္​း သိခဲ့ရပါသည္​။

ထို​ေဆးခ်ၿပီးသည္​ႏွင္​့ အလုပ္​လုပ္​ရတာ တက္​ႂကြ​သ​ေယာင္​႐ွ​ိ​ေသာလည္​း ​ေနာက္​​ေန႔မနက္​မွာ​ေတ့ာ ဘာမွ မလုပ္​ခ်င္​ မကိုင္​ခ်င္​နဲ႔ ကိုယ္​လက္​မ်ား​ေလးလံကာ မအီမသာနဲ႔ ​ေဆးျပန္​ခ်မွ သက္​သာမည္​ထင္​သည္​။ သို႔​ေသာ္​... မလုပ္​ဖူးတာကို အ​ေတြ႔အၾကံဳအရ စမ္​းလုပ္​ၾကည္​့သည့္​့သ​ေဘာသာ ျဖစ္​သည္​့အတြက္​ ​ေဆးထပ္​ခ်ဖို႔ကို​ေတ့ာ က်​ေနာ္​ မစဥ္​းစား​ေတ့ာပါ။

ဆက္​လက္​​ေရးသားသြားပါမည္​။

​Myanmar steemit မိသားစုမ်ားနဲ႔
တစ္ကြ ​​ေက်းဇူးတင္​ထိုက္​သူမ်ားအား အထူးပင္​ ​ေက်းဇူးတင္​႐ွိပါသည္​။

MSC 160
Author @kolinn