သစ္တစ္ပင္၏ အရိပ္
" သစ္တစ္ပင္ေကာင္လ်င္ ငွက္တစ္ေသာင္းနားရသည္ "ဟုေသာ စကားပုံသည္ သနားျကင္နာစိတ္ရွိေသာ အခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းကူညီတတ္ေသာ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ မြန္ျမတ္လွသည့္ စိတ္ဓါတ္ကို ေဖာ္က်ဴးျပသလ်က္ရွိပါသည္။ မိသားစုတစ္စု (သို႔) လူ႔အဖြဲစည္း တစ္ခုတြင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းစားပါက မိမိနွင့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ေတာ္စပ္သူျဖစ္ေစ မေတာ္စပ္သူျဖစ္ေစ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ရွိ လက္လွမ္းမွီသမ်ွေသာ မိမိထံမွ အကူညီလိုအပ္မည့္သူ အားလုံးကို ျပန္လည္ၾကည့္ရွဳေပးကမ္းတတ္သည္မွာ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း၏ ေမြးရာပါဗီဇ ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ျမန္မာနိုင္ငံ အနွံ႔အျပားတြင္ သဘာဝေဘးအႏၲရယ္ အပါအဝင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရေသာ နိုင္ငံတြင္းရွိ ျပည္သူလူထု အမ်ားျပားအား "လဲေနသူထူမပါ အားငယ္သူအားေပးပါ " ဟူသည့္စကားပုံအတိုင္း ကူညီေစာင့္ေရွာက္လွဴဒါန္းၾကသည့္ လူမွု႔ကယ္ဆယ္ေရး အသင္းအဖြဲမ်ား တကိုယ္ေတာ္ ပရဟိတ အကိုအမမ်ား အပါဝင္ ပရဟိတ အသင္းဖြဲ႔ႀကီးမ်ားမွ ကယ္ဆယ္လွဴဒါန္းမွုမ်ား ျပဳလုပ္ေပးၾကသည္မွာလည္း ခ်ီးက်ဴးပီတိျဖစ္စရာ ေကာင္းလွပါသည္။
က်မတို႔ ပတ္ဝန္က်ငး္တြင္လည္း ေဆြးမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္ေစ မိသားစုတြင္း၌ျဖစ္ေစ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေကာင္းစားပါက မိမိေဆြမ်ိဳး ညီကိုေမာင္နွမမ်ားကို ေပးကမ္းတတ္ၾကပါသည္။ ၃၈ျဖာ မဂၤလာတရားေတာ္နွင့္အညီ "ေဆြမ်ိဳးေတြကို ပစ္မထားနွင့္ သဂၤဟတရားနဲ႔ ခ်ီးေျမာက္ေလ " ဟူသည့္ စာဆိုအတိုင္း မိမိစိတ္ေစတနာ ေကာင္းမ်ားကို အေျခခံျပီး တရာေတာ္နွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ေနထိုင္က်င့္သုံးတတ္သူမ်ားလည္း မ်ားစြာရွိၾကပါသည္။ အဆင္ေျပေသာ အစ္ကိုႀကီး အစ္မႀကီးမ်ားမွ ညီငယ္ညီမငယ္မ်ားအား ျပန္လည္ပံ့ပိုးေထာက္ပံ့ ေပးၾကသလို ဦးေလး အေဒၚမ်ားမွလည္း မိမိေဆြမ်ိဳးထဲရွိ တူ/တူမေလးမ်ားအား အလ်ဥ္းသင့္သလို ေပးကမ္းေစာင့္ေရွာက္ တတ္ၾကပါသည္။ ထို႔ျပင္ ေပးကမ္းရမည့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမရွိေသာ္လည္း မိမိပိုင္ဆိုင္မွု မ်ားထဲမွ ဆင္ရဲခ်ိဳ႕တဲ့ သူမ်ားအား ေဝငွလွဴဒါန္းျခင္း ေဆးရုံေဆးခန္း မိဘမဲ့ေဂဟာနွင့္ ဘိုးဘြားရိပ္သာမ်ားအား လွဴဒါန္းျခင္း စသည့္ လုပ္္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ကုသိုလ္ယူေနၾကေသာ ေငြေၾကးျပည့္စုံသူမ်ားလည္း က်မတို႔နိုင္ငံတြင္ မ်ားစြာရွိၾကသည္မွာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။
ိမိသားစု ေဆြမ်ိဳးခ်င္းအခ်င္းအလိုက္ ၾကည့္မည္ဆိုလ်င္လည္း က်မတို႔ေဆြမ်ိဳးထဲတြင္ ကိုယ္က်ိဳးမၾကည့္ဘဲ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားထဲမွ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့သူမ်ားကို ေထာက္ပံ့ရင္း အေမအိုႀကီးကို အလုပ္ေကြ်းျပဳေနေသာ မြန္ျမတ္လွသည့္ စိတ္ထားပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ရွိပါသည္။ ထိုသူမွာအျခားသူမဟုတ္ပါ က်မအေဖ၏ ညီေတာ္စပ္ေသာ က်မ၏ ဦးေလးျဖစ္ပါသည္။ က်မအဖိုး ဆုံးျပီး ကတည္းက အဖြားကပင္ က်မအေဖတို႔ ေမာင္နွမသုံးေယာက္ကို ေကြ်းေမြးျပဳစုခဲ့ပါသည္။ အကိုအႀကီးဆုံး က်မအေဖ အိမ္ေထာင္က်ျပီး အခ်ိန္တြင္ ဦးေလးနွင့္ အေဒၚသာ အဖြါးနွင့္အတူ က်န္ခဲ့ပါသည္။ အေမအိုႀကီးနွင့္ ညီမျဖစ္သူကို စိတ္မခ်နိုင္ကာ ယေန႔ထက္တိုင္ ဦးေလးမွာ အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ ေက်ြေမြးေစာင့္ေရွာက္ေနပါသည္။ အခြန္ဦးစီးရုံးတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ က်မဦးေလးသည္ စည္းကမ္းတက် ေခ်ြတာစုေဆာင္း ေနထိုင္တတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိေသာလစာေငြေၾကးမ်ားသည္ အေမအိုႀကီးနွင့္ ညီမငယ္အား ေကာင္းစြာေက်ြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ နိုင္သည့္အျပင္ ေဆြးမ်ိဳးသားခ်င္းထဲမွ အဆင္မေျပသူမ်ားကိုပါ ေပးကမ္းနိုင္ပါေသးသည္။ အသက္ရြယ္အိုမင္းကာ မသြားနိုင္ မလာနိုင္ျဖစ္ေနေသာ အေမအိုႀကီးကို စိတ္မခ်ေသာေၾကာင့္ ဦးေလးမွ ညီမျဖစ္သူ က်မအေဒၚအား ျပင္ပတြင္ အလုပ္ထြက္မလုပ္ေစပဲ အေမကိုသာ ေစာင့္ေရွာက္ေစျပီး အေမနွင့္ ညီမျဖစ္ကိုလည္း ျပည့္စုံစြာထားရွာပါသည္။
က်မတကၠသိုလ္ဝင္တန္း ေရာက္သည့္နွစ္တြင္လည္း မိသားစုဝင္ မ်ား၍ ခ်ိဳ႕တဲ့စြာေနရေသာ က်မတို႔အား ဦးေလးမွ မ်ားစြာ ကူညီေပးခဲ့ပါသည္။ အတန္းႀကီး၍ ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားေသာ က်မကို ဦးေလးမွ ေက်ာင္းစာရိတ္ကို တစ္နွစ္ပတ္လုံးေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ပါေသးသည္။ တစ္လတစ္ခါ ဦးေလးမွ က်မတို႔မိသားစု ဆီသုိ႔အလည္လာတိုင္း က်မတို႔ေမာင္နွမ တစ္စုေပ်ာ္ရြင္ရပါသည္။ မိသားစုဝင္မ်ား၍ ေန႔စဥ္ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ဟင္းလ်ာမ်ားကို မခ်က္ေက်ြးနိုင္ေသာ က်မတို႔ ေမေမသည္ ဦးေလးလာသည့္ ေန႔မ်ားတြင္ေတာ့ "တစ္ဦးေမတၲာ တစ္ဦးေစတနာ" ဆိုသည့္အတိုင္း ဟင္းလ်ာေကာင္းမ်ား ခ်က္ေၾကြးကာ ဧည့္ခံတတ္ပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ က်မတို႔ေမာင္နွမေတြကို ဟင္းလ်ာေကာင္းမ်ား စားေစခ်င္သည့္ ဆႏၵျဖင့္ ဦးေလးမွသူ႔အား ဧည့္ခံေက်ြးေမြးထားေသာ ဟင္လ်ာမ်ားကို က်မတို႔ေမာင္နွမမ်ား၏ ပန္းကန္ထဲသို႔ ခြဲေဝထည့္ေက်ြးတတ္သည္မွာလည္း စာနာတတ္ေသာ ဦးေလး၏ အျပဳမူေကာင္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ စည္းကမ္းတက် ေနထိုင္တတ္ျပီး လူတိုင္းကို မိမိနွင့္ထပ္တူ စာနာတတ္ေသာ က်မတို႔ ဦးေလးသည္ ျပန္ခါနီး က်မတို႔ ေမာင္နွမမ်ားအား မုန္႔ဖိုးမ်ားေပးတိုင္း ေမာင္နွမေတြ ညီတူမ်ွတူ ခြဲေဝျပီး မုန္႔ဝယ္စားရန္ / ေက်ာင္းမွ မုန္႔ဝယ္မစားနိုင္သည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရွိပါကလည္း ေဝငွေက်ြးရန္လည္း မွာတတ္ပါေသးသည္။
လစာထုတ္သည့္ေန႔တိုင္းတြင္ ဦးေလး၏ ပုံမွန္ျပဳေနၾက ကုသိုလ္ထူးေလးတစ္ခု ရွိပါသည္။ ဦးေလး၏ မိခင္မွာ အေမအိုႀကီးျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ပါတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေတြ႔ျမင္ရေသာ အဖြားအိုမ်ားကိုလည္း စာနာမိကာ လစာထုတ္သည့္အခါတိုင္း အလ်ဥ္းသင့္သလို လွဴဒါန္းတတ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဦးေလးတို႔ ရုံးအေနာက္ဘက္ ရပ္ကြက္ထဲရွိ အသက္ရြယ္ အိုမင္းစြာျဖင့္ အဝတ္ေလ်ာ္ရင္း ပင္ပင္ပန္းပန္း ဝမ္းေရးရွာေဖြရေသာ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ အဖြားအိုကိုလည္း ဦးေလးမွ လစဥ္ တတ္နိုင္သေလာက္ လွဴဒါန္းေလ့ရွိပါသည္။ ကိုယ့္မိဘနွင့္ထပ္တူ ကိုယ္ခ်င္းစာ၍ သနားမိေၾကာင္း ေငြေၾကးအဆင္ေျပပါက ဒီထက္မက ေထာက္ပံ့ျခင္ေၾကာင္းလည္း က်မတို႔ကိုအျမဲေျပာေလ့ရွိပါသည္။ မိဘကိုလုပ္ေက်ြး ျပဳစုၿပီးစိတ္ထားျဖဴစင္ေသာေၾကာင့္ ဦးေလးမွာ လုပ္ငန္းခြင္တြင္လည္း သူမ်ားေတြထက္ ပိုမိုေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ကိုင္နိုင္သည္ဟု က်မထင္ပါသည္။ က်မတို႔ေမာင္နွမမ်ားကိုလည္း ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားျပီး မိသားစုနွင့္ မိမိပတ္ဝန္က်င္ကို လက္လွန္းမွီသေလာက္ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီရန္လည္း အျမဲဆုံးမ ပါသည္။ " ကိုယ့္ေပၚျပဳဖူး သူ႔ေက်းဇူး အထူးသိတတ္ေပ " ဟူသည့္စကားအတိုင္း က်မတို႔သည္လည္း ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျပည့္ေအာင္ ႀကိဳးစားျပီး တစ္ေန႔တြင္ ဦးေလးျဖစ္ေစခ်င္သလို မိသားစုနွင့္ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ကို ေစာင့္ေရွာက္ကူညီ နိုင္သည့္ ေလာကႀကီးကို တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ျပန္လည္အလွဆင္နိုင္သူမ်ား ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါဦးမည္။
ေရးသားသူ @jesminpoe
ကုိယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ အမွန္ကုိယ့္ထံျပန္လာမည္ဆုိေသာ စကားရွိပါတယ္ဗ်ာ ေကာင္းေသာကံေတြအျမန္ေရာက္လာေစ စာပုိဒ္ေလးေတြၾကားမွာ သက္ဆုိင္ရာ ပုံေလးေတြထည့္ရင္ပုိေကာင္းပါမယ္ဗ်ာ
ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါရွ