အေဖ့ရဲ႕ ဆံုးမစကား •••••••••••••••••••••••

henryba (50)in #myanmar • 7 years ago (edited)

အပိုင္း(၁)

ေအာ္.........ကေလးဘဝရဲ႔ အေငြ႔အသက္ေတြေပ်ာက္ကြယ္ကာနီး လမ္းတစ္ဆစ္ေကြ႔ေရာက္လို့္..လူေတြေတြေျပာေျပာေနၾကတဲ့ ဘဝဆိုတာကိုရင္ဆိုင္ရေတာ့မွာပါလား............

ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းၿပီးလို႔ ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းတက္လိုက္ site ေတြဆင္းျပီး ေလ့လာလိုက္နဲ့ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနပါတယ္ျပီး။ တစ္ရက္က်ေတာ့့ အျပင္မွာမိုးေတြ အရမ္းရြာေနလို္ဆိုၿပီး သင္တန္းမတက္ပဲ အခန္းထဲ ေစာင္ေလးနဲ႔ေကြးမယ္ ဆိုျပီးအေတြးေလးနဲ႔ေပါ့။

ဝရံတာကေန အျပင္ဘက္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္မိလိုက္တဲ့အခါ မိုးရိပ္ေတြကလည္း အံု႔မိႈင္းေနတာဆိုေတာ့ စိတ္ထဲ အိမ္မွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမကို လြမ္းသလိုလို ေဆြးသလိုလို ၊ အေဝးကခ်စ္သူပဲ လြမ္းေနသလိုလို ၊ ရြာကိုပဲ သတိရေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေထြရာေလးပါး ေလွ်ာက္ေတြးရင္း ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို နားထဲျပန္ၾကားေယာင္လာမိပါတယ္ ။ က်ြန္ေတာ္တို့မွာက ညီအကိုသံုးေယာက္ရွိပါတယ္။ အကိုႀကီး ကိုးတန္းေအင္ၿပီးဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့ ေျမာက္ဒဂံုက ေဘာ္ဒါတစ္မွာထားပါတယ္။ အကို ေက်ာင္းတက္ဖို႔ သြားခါနီး အေဖနဲ႔ အေမကို ကန္ေတာ့တယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မုန္႔ဖိုးရေအာင္ဆိုျပီးဝင္ျပီး ကန္ေတာ့လိုက္တာေပါ့။ အဲ့ဒိီအခါအေဖက အကို႔ကို ဆံုးမစကားေျပာခဲ့ပါတယ္။

" သားႀကီးေရ မင္းက အေဖတို႔ေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းကို ေလ်ွာက္မွာလား?၊ဒါမွ မဟုတ္ရင္ ငါ့သားက အေဖတို႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ လမ္းကို ေလ်ွာက္မွာလား " လို႔ ေမးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဖက ငါ့သားေရ အေဖတို႔ေလွ်ာက္တဲ့ ဘဝလမ္းကၾကမ္းတယ္။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ ရြာမွာ စက္ဘီးျပင္ ၊ ပန္းပဲထု တယ္။ မိုးရာသီဆိုရင္လည္း လယ္ထဲဆင္းၿပီး လယ္ထြန္ရတာေတြ စပါးစိုက္ ၊ ရိတ္သိမ္းရတာေတြ ငါ့သားႀကီးျမင္တဲ့ အတိုင္းပဲ။ အေဖတို႔ ဘဝက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့သားအလွည့္က်ရင္ အခုလိုေတြ မျဖစ္ရေအာင္ ပညာေတြသင္ေပးေနတာသား ။

အဲ့ဒီေတာ့ ငါ့သားစဥ္းစားပါ အေဖတ္ို႔ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းကို ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သားရဲ႕ဘဝခရီးလမ္းက ၾကမ္းလိမ့္မယ္။ ဆန္႔ၾကင္ဖက္လမ္းကို ေလ်ွာက္မယ္ဆိုရင္ သားဘဝ အေဖတို႔လို ပင္ပန္းမွာ မဟုတ္ဘူး ၊ ၾကမ္းတမ္းမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သားကို အေဖက ပညာေတြသင္းေပးေနတာ ။ အေဖ့မွာက သားကို သူမ်ားေတြလို စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ေရႊေငြရတနာေတြ မေပးႏိုင္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ပညာအေမြေတာ့ေပးႏိုင္တယ္။

အခုဆိုရင္ အေဖတို႔လည္း အသက္ရြယ္ရခါနီးလာၾကၿပီ သားရဲ႕ေနာက္မွာ ညီေလးႏွစ္ေယာက္လည္း႐ွိေသးတယ္။ အေဖကေတာ့ ငါ့သားေတြကို အင္ဂ်င္နီယာႀကီးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ကြာ ။ အခါ အေဖတို႔အိမ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေဟာင္းေနၿပီ ဒါေပမယ့္ အသစ္ေဆာက္မယ့္အစား ငါ့သားေတြကိုပဲ စာတတ္ေအာင္ သင္ေပးမယ္ ။ အေဖ့မွာ ယူကလစ္ပင္ေတြျခံထဲမွာ အမ်ားႀကီးစိုက္ထားတယ္။ ငါ့သားႀကီး အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္မွ အေဖအိမ္ေဆာက္မယ္ အခုဒီအတိုင္းကလည္း ေနလို္႔အဆင္ေျပေသးတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဆံုးမစကားေျပာေနပါတယ္ ။ အေမကေတာ့ ဘာမွေတာင္ မေျပာႏိုင္ပဲ မ်က္ရည္ေတြဝဲပါတယ္။ ငယ္ငယ္တည္းကေန အခုခ်ိန္ထိ တစ္ခါမွ မခြဲဖူးတာေျကာင့္ အေမအရမ္းဝမ္းနည္းေနတာ သိသာေနပါတယ္။

အကိုႀကီးကလည္း တစ္ခါမွ မခြဲဖူးေတာ့ မ်က္ရည္ေတြဝဲေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ့ကို "ဟုတ္ကဲ့ပါ အေဖ သားကတိေပးပါတယ္ ေဖေဖသားကိုျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာႀကီးျဖစ္ေအာင္ သားႀကိဳးစားမွာ ၊ အေဖေလွ်ာက္ေစခ်င္တဲ့ လမ္းကိုေရာက္ေအာင္လဲ သားႀကိဳးစားပါတယ္အေဖ ၊ ၿပီးေတာ့ သားတို့္ အိမ္ကိုလည္း ေက်ာင္းၿပီးသြားရင္ သားကိုယ္တိုင္ေဆာက္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ " ကတိေပးခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီႏွစ္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္အကို ဆယ္တန္းကို သခ်ၤာ၊ေဘာဂေဗဒ ႏွစ္ဘာသာဂုဏ္ထူးနဲ႔ ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဖျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း အင္ဂ်င္နီယာႀကီးျဖစ္ေအာင္ နည္းပညာတကၠသလို္လ္ကို ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ ၊ တက္ခြင့္လည္းရခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခုက အေဖ့အိမ္ကိုေဆာက္ေပးႏိုင္တဲ့ Civil အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ ေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။ Mechanical ပဲရခဲ့ပါတယ္။

အကိုႀကီး ဒုတိယႏွစ္တက္ေနတဲ့ႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဆယ္တန္းေရာက္လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း အကိုႀကီးတုန္းကလို အတိုင္း ေဘာ္ဒါကို ပို႔ပါတယ္။အကိုတစ္ေယာက္ကလည္း တကၠသလိုလ္တက္ေနတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ေဘာ္ဒါထား ရမွာဆိုေတာ့ ခါတိုင္းထက္ပိုၿပီး ပိုက္ဆံလိုေနတာေပါ့။ အဲ႔ဒီနွစ္ကဆိုရင္ ပိုက္ဆံလိုလို႔ အေဖအိမ္ေဆာက္ ဖို႔ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ယူကလစ္ပင္တန္းထဲက တစ္ဝက္ကို ေရာင္းခဲ့ရပါတယ္။ ေရာင္းတဲ့ေနက အေဖ့ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရတာ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ့္ကိုစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ေဖေဖ့ရဲ႕ တန္ဖိုးထားတဲ့ အပင္ေတြ ေရာင္းလိုက္ရတာ အရမ္းကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ...။

ကြၽန္ေတာ္ဆယ္တန္းတက္ ဖို႔သြားခါနီး အေဖ့ရဲ႕ ဆံုးမးကားကို အပိုင္း (၂) မွာ ဆက္လက္ေရးသားေဖာ္ျပသြားမွာပါ...။

အေဖ့ရဲ႕ဆံုးမစကားတစ္ခြန္းဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဘာနဲ႔မွ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး...။