Kadının Adı Yok

Duygu Asena'nın günlük tarzında yazdığı bu kitabın en azından bir sayfası; bütün kadınların günlük hayatına bir ayna niteliği taşıyor.

İlk önce, ilkokula giden bir kız çocuğunun, çevresini, ailesini ve arkadaşlarını anlatmasıyla başlıyor kitap. Anlatıcı, o zamandan, bir iş kadını olana kadar okulda, evde, arkadaş ortamında, toplumda ve iş yerinde yaşadığı mücadeleyi, bununla birlikte başka insanların hayatlarında şahit olduklarını samimi ve dürüst bir dille bizlere aktarıyor.

Duygu Asena kendini gerçekten çok "çiğ" bir şekilde ifade etmiş ve "öz farkındalık" sahibi bir insan. Bunu da kitabında; kendi duygularını ve çevresini çok iyi sorgulayarak aynı zamanda kavrayarak başardığını fark edeceksiniz.
/minnok/