ခ်စ္​​ေသာထိုႏွင္​းဆီ Part(3) Loving Rose

ခ်စ္​​ေသာထိုႏွင္​းဆီ
Part(3)

အိမ္​ႀကီးက အုတ္​ခံပ်ဥ္​​ေထာင္​ျဖစ္​ကာ အ​ေပၚမွာ​ေရာ​ေအာက္​မွာပါ အိပ္​ခန္​း​ေတြ႐ွိ​ေနသျဖင္​့ ဘႀကီး​ေသာင္​းတို႔အိမ္​​ေလးမွာအဆင္​​ေျပသည္​။
ထို႔ျပင္​ ​ေတအိမ္​ဆို​ေပမဲ့​ေရခ်ိဳးခန္​းအိမ္​သာက အိမ္​ထဲမွာပဲ ႐ွိ​ေနတာမို႔ ​ေနသာထိုင္​သာ​ေတာ့႐ွိသားဟု တြက္​ခ်က္​မိ၏
ဦးစိုးမိုးသူက
ရြာထဲမွာဒီအိမ္​ အ​ေကာင္​းဆံးပဲဖစ္​မယ္​ကြ၊​ေတာအိမ္​​ေပမဲ့ မဆိုးပူး" ဝိုင္​းစက္​စက္​ လမင္​းႀကီး​ေပၚ​ေနသည္​့​ေက်ာက္​စည္​ထဲက ​ေရျပင္​ကို ခ်စ္​​ေသာကဝရန္​တာက​ေန လိုက္​ငံု႔ၾကည္​့သည္​၊ ဦးစိုးမိုးသူ​ေျပာတာကို စိတ္​မဝင္​စားသလို ဘာမွျပန္​မ​ေျပာဘဲလင္​း​ေနသည္​့အိမ္​​ေတြဆီ ျမင္​ျမင္​သမ်ွလိုက္​​ေဝ့ၾကည္​့၍တ​ေယာက္​တခန္​းျပင္​​ေပးတယ္​ဆိုတာ မိန္​းခ​ေလး​ေတြအိပ္​တဲ့အခန္​းဆို ကြၽန္​​ေတာ္​မအိပ္​ပူး"
မဆိုင္​သည္​့စကားကို ထ​ေျပာ၏
မိန္​းခ​ေလး အိပ္​တဲ့အခန္​းရယ္​ ဘာရယ္​႐ွိမလားကြာ ဒါ​စံပါယ္​တို႔ညီအမအ္ိမ္​ လူမ​ေနတာၾကာၿပီဥစၥာ၊ ငါတို႔ ​ေကာင္​း​ေကာင္​းအနားယူလို႔ရ​ေအာင္​ သူတို႔လာ႐ွင္​း​ေပးထားတာ...."ဘာဖစ္​ဖစ္​ မိန္​းခ​ေလးနံ႔ရရင္​​ေတာ့ မအိပ္​ပူး"

``သူတို႔ညီအမႏွစ္​​ေယာက္​ က​ေလးဘဝတုန္​းကဘဲဒီမွာ​ေနဖူးတာ၊မိန္​းခ​ေလးနံရရင္​လဲ က​ေလး​ေပါက္​စမိန္​းခ​ေလးနံပဲရမာ"

``ထမင္​းစား​ေတာ့လဲမင္​းက႐ွံု ့မဲ့​ေနတာကို အဘြားကစကား​ေကာင္​း​ေနလို႔မသိတာ၊က​ေလးက်​ေနတာပဲခ်စ္​​ေသာရာ...တ​ေနကုန္​ပန္​းသီး​ေတြပဲ စား​ေနတာ၊မင္​း ​ေရအိမ္​ဝင္​ရင္​ပန္​းသီး​ေတြအဖတ္​လိုက္​ထြက္​လာအူးမယ္​"

``ဟား!.. ညစ္​ညစ္​ပတ္​ပတ္​​ေတြ​ေျပာၿပီ၊ဒီမွာတင္​း​ေနတာ"

တင္​းမွာ​ေပါ့ကြ ဗိုက္​မွမျပည္​့တာ၊စိတ္​ကအလိုလို​ေနရင္​းတို ​ေနၿပီ​ေပါ့၊......"ဘယ္​လိုလုပ္​စားလို႔ရမွာလဲ ၊ၾကက္​​ေတြကို ​ေ႐ွ ့မွာဘဲ႐ိုက္​သတ္​ၿပီးခ်က္​တာ"

``ဒါက​ေတာသဘာဝပဲ၊လတ္​လတ္​ဆတ္​ဆတ္​ တခါတ​ေလစားရတယ္​လို႔ပဲ မွတ္​"

မ်က္​ႏွာတျခမ္​းပဲအလင္​း​ေရာင္​က်​ေန​ေပမဲ့ ခ်စ္​​ေသာ ဆံပင္​​ေတြခါၿပီး ကြၽတ္​ခနဲ ႐ွံု ့မဲ့သြားတာကိုျမင္​​ေနရသည္​။

``လုပ္​မ​ေနနဲ႔. ျမန္​ျမန္​ျပန္​ဖို႔ပဲစဥ္​းစား၊​ေလး​ေလး ​ေအးတိ​ေအးစက္​ လုပ္​​ေနရင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ကား​ေမာင္​းၿပီးထြက္​သြားမွာ​ေနာ္​ ႀကိဳ​ေျပာထားတာ"

အိမ္​ထဲ လွည္​့ဝင္​လာရင္​း အိပ္​ဖို႔ၾကည္​့​ေတာ့ ဂြမ္​းကပ္​ အပါးစ​ေလး ခင္​းကာ အိပ္​ရာခင္​း​ေလး အသစ္​က​ေလး ထပ္​အုပ္​​ေပးထားသည္​။
​ေခါင္​းအံုး​ေလး​ေတြကလဲသစ္​သစ္​လြင္​လြင္​ပါပဲ၊ ဒါ​ေပမဲ့ စိမ္​းသက္​​ေသာ ​ေမႊးနံ႔တခုရ​ေနတာကို ႏွာ​ေခါင္​းက ​ေတာ္​​ေတာ္​ႏွင္​့မယဥ္​။

``ငါအိပ္​ၿပီ​ေနာ္​  မင္​းအိပ္​လို႔မရရင္​ မင္​းရဲ  ့​ေျခရင္​းမွာ စာအုပ္​ဗီဒီ႐ို​ေလး ​ေတြ  ့လား၊သြားဖြၿပီးဖတ္​​ေပါ့"
  ဘာလုပ္​ရမွာလံ..သူမ်ားအိမ္​ကို ။ဘာဖစ္​ဖစ္​စိတ္​က မ​ေက်နပ္​တာ​ေတြပဲဖစ္​​ေနသည္​။ ထြက္​လာကာစက ဒီရြာကိုဝင္​ရမယ္​၊ ခ်က္​ခ်င္​းျပန္​ျဖစ္​မွာမဟုတ္​ပူးဆိုတာကို သိသည္​။

စိတိထဲမွာဒီအစီအစဥ္​​ေၾကာင္​့ဘာအ​ေႏွာင္​့အယွက္​မွမဖစ္​ခဲ့။ငယ္​ငယ္​တုန္​းက​ေမ​ေမႏွင္​့အတူ​ေရာက္​ဖူး​ေသာ​ေၾကာင္​့ သူကိုယ္​တိုင္​လိုလိုလားလား႐ွိခဲ့သည္​ထင္​သည္​။အခုက်မွ ဘာထဖစ္​မွန္​းမသိ။

အိပ္​ယာ​ေပၚမွာ လူးလူးလြန္​႔လြန္​႔ႏွင္​့ ဘယ္​လိုမွအိပ္​မ​ေပ်ာ္​ႏိုင္​။ နာရီၾကည္​့​ေတာ့ ညဆယ္​့ႏွစ္​နာရီ။​ေခြးအူသံ​ေတြက​ေခြးသံႏွင္​့မတူ​ေအာင္​ ဆြဲဆြဲငင္​ငင္​ႀကီးျဖစ္​လ်က္​။နား​ေတြပိတ္​ထားမိသည္​အထိ​ေႏွာက္​ယွက္​၏
ခ်စ္​​ေသာ အိပ္​မရျခင္​းႏွင္​့ ည၏ လက္​တံ​ေတြၾကားမွာ လံုး​ေထြးကာ မီးလည္​း မမွိတ္​ဖစ္​​ေအ။ထိုစဥ္​........

    က်ီခနဲ ျမည္​သံႏွသ္​့အတု ​ေစ့ထားသည္​့တံခါးကပြင္​့သြား၏။မ်က္​ႏွာကလဲ ထိုဘက္​ကိုလွည္​့ထားမိတံုးမို႔ ​ေပၚလာမည္​့အရာကိုစိုက္​ၾကည္​့​ေနမိသည္​။

       ထိန္​လင္​း​ေနသည္​့မီး​ေရာင္​ထဲကို ဝင္​လာသည္​့အရာက မိန္​းက​ေလးတ​ေယာက္​ဖစ္​​ေနခဲ့သည္​။ ခ်စ္​​ေသာ 'ဟ' ခနဲ ပါးစပ္​ကထြက္​ကာ ခ်က္​ခ်င္​းဌိဳင္​ၿပီးသားျဖစ္​သြားသည္​။
 အညိဳ​ေရာင္​႐ွပ္​အက်ၤ ီပြပြ၊ ထမီအျဖဴပြင္​့တိုတိုႏွင္​့  ဖ်ားလ်ားက်​ေန​ေသာဆံပင္​ ပြ​ေယာင္​း​ေယာင္​းက တင္​ပါး​ေလာက္​ထိ႐ွိ၏
     မီး​ေရာင္​​ေအာက္​မွာ  ခပ္​ျပားျပား မ်က္​ခံုးတိုတိုႏွင္​့  အညိဳ​ေရာင္​သမ္​းသည္​့ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြက ထင္​း​ေနသည္​။ အသားလတ္​လတ္​ ​ေမး႐ိုးကားခ်င္​၏
   သူမသည္​ တြခါးကိုလက္​ႏွင္​့တြန္​းဝင္​လာတာမဟုတ္​ဘဲ တံခါး႐ွိမွန္​းသိ​ေနသျဖင္​့ လူႏွင္​့တ်ဳးတိုက္​ၿပီးဝင္​လာတာမ်ိဳး......။
  လက္​ႏွစ္​ဖက္​စံုခ်လ်က္​ႏွငြ မ်က္​​ေတာင္​ခပ္​​ေန​ေပမဲ့ ခပ္​​ေလး​ေလး ။အထဲဝင္​လိုက္​ၿပီး  သူ ့ကိုျမင္​​ေတာ့လဲ ဘာမွ​ေျပာင္​းလဲမသြားခဲ့ဘံ  မ်က္​လံုး​ေတြက ျမင္​​ေနက်ျမင္​ကြင္​းကိုၾကၫြ​ေနတာမ်ိဳးပင္​

 ``မင္​း......."

လူလား သရဲလား...။
႐ုတ္​တရတ္​ႀကီး မ်က္​ႏွာ​ေသႏွင္​့ ​ေ႐ွ ့ကို​ေရာက္​လာသျဖင္​့ ခ်စ္​​ေသာလန္​႔ဖ်န္​႔ထရပ္​မိသည္​။ သူမကသူထသည္​့​ေနာက္​ မ်က္​လံုးတခ်က္​ပင္​့လာၿပီး အခန္​းထဲသို႔ ျပန္​​ေဝ့ၾကည္​့သည္​။

ၿပီး​ေတာ့ဝါးခနဲ တခ်က္​သမ္​းကာ လည္​ပင္​းကုတ္​ရင္​း မ်က္​လံုး​ေတြစင္​းက်သြားလိုက္​ ျပန္​ပင္​့လာလိုက္​....

႐ွည္​လ်ားသည္​့ မ်က္​​ေတာငိ​ေတြက အစတည္​းပသိပ္​​ေကာ့ပံုမ႐ွိခဲ့ဘဲ ခုက်​ေတာ့​ေတာ္​​ေတာ္​အိပ္​ခ်င္​​ေနသည္​့ပံု ​ေပါက္​​ေန၏

ဒီမွာ မင္​းဘယ္​သူလဲ.."ဟင္​.."
လည္​ပင္​းကုတ္​​ေနဏင္​းငိုက္​က်မလိုျဖစ္​​ေနသည္​့​ေခါင္​းက ျပနိမတ္​လာသည္​
မင္​းကို​ေမး​ေနတာ "ဘာ​ေမးတာလဲ၊ မသိပူး"
စကားျပန္​​ေျပာသည္​ဆို​ေတာ့ သရဲ​ေတာ့မဖစ္​နိျင္​။သူပင္​့သက္​႐ိုက္​၍ အားယူကာ.....

မင္​းဘယ္​သူလဲလို႔ ​ေမး​ေနတာ"ဘယ္​လိုလုပ္​ သိမွာလဲ "
``ဟာ.. ​ေဟ့ ဘာလုပ္​တာလဲ "

​ေျပာခ်င္​ရာ​ေျပာၿပီး ခ်လ်က္​သား႐ွိသည္​့ သူ ့ျခင္​​ေထာင္​ထဲတန္​းတန္​းမတ္​မတ္​ဝင္​၏
ဘာလုပ္​မလို႔မွန္​း မသိဘဲ​ေၾကာင္​​ေၾကာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​ႏွင္​့ ၾကၫြ​ေနၿပီးမွ ျခင္​​ေထာင္​ထဲကို ကိုယ္​တပိုင္​​ေရာက္​ၿပီျဖစ္​သည္​့ သူမကိျ ကမန္​းကတန္​းျပန္​ဆြဲထားရသည္​။

မင္​းဘာလုပ္​တာလဲ၊ ထြက္​.. ျပန္​ထြက္​"ဘာလဲ ငါ့​ေနရာ ငါအိပ္​မလို႔​ေပါ့ "

``ဘာ.. "

​ေယာက္​်ား​ေပမဲ့ ၾကက္​သီးဖ်န္​းခနဲထသြားသည္​၊ ငယ္​ငယ္​ရြယ္​ရြယ္​ႏွင္​့ဆံုးသြားသည္​ဆို​ေသာ စံပါယ္​တို႔အ​ေမလား.....
ပခံုးႏွစ္​ဖက္​က​ေန ကိုင္​၍ ဆြဲထူထားမိသည္​့လက္​ကို ​ေယာင္​ယမ္​းလႊတ္​ၿပီးမွ ​ေႏြး​ေနသည္​့ အသားအရည္​ကို သတိထားမိ၏

 ``ဟိတ္​"
သူမက​ေတာ့လႊတ္​လိုက္​တာနဲ႔အိပ္​ယာထဲကိုပဲ ပံုခ်ပစ္​လိုက္​ဖို႔ အသင္​့ျဖစ္​​ေနသည္​ျဖစ္​ရာ  အဝည္​းအသန္​ျပန္​ဆြဲထားလိုက္​ရင္​း.....

     ``ဘာလုပ္​တာလဲ  မင္​းဘသူလဲ။​ေျပာ​ေနာ္​ သရဲဟုတ္​မဟုတိ​ေသခ်ာ​ေအာင္​ တစ္​ခ်က္​​ေလာက္​​ေကြၽးပစ္​လိုက္​မယ္​၊ မနာခင္​​ေျပာ...."

လက္​တဖက္​ကို​ေၾကာက္​မက္​ဖြယ္​ ​ေျမႇာက္​၍ ႐ိုက္​ႏွက္​မယ္​့ပံု ျပ​ေပမဲ့ သူမက ​ေခါင္​းခါလ်က္​...
​ေကြၽးလဲ မစားခ်င္​ပါပူး၊ မဂၤလာ​ေဆာင္​မွာစားခဲ့ၿပီးၿပီ ဖယ္​ပါ အိပ္​မယ္​"မရဘူး ထြက္​စမ္​းအျပင္​ကို"
``မထြက္​ဘူး "
အိပ္​ယာ​ေပၚ ပံုခ်ပစ္​ဖို႔ပဲ ႀကိဳးစား​ေနသည္​့ သူမကိုမရမက ဆြဲထုတ္​ဖို႔ႀကိဳးစားရင္​း ႏွစ္​​ေယာက္​သားဆြဲလား႐ုန္​းလား ​ေတြ ျဖစ္​​ေနစဥ္​...

တက္​စမ္​းပါနင္​ကလဲ ျမန္​ျမန္​ ဒီမွာအ​ေရးႀကီးလို႔ဥစၥာ​ေအးပါဟ. နင္​တြန္​းမ​ေနနဲ႔ "

စကားသံ​ေတြ နဲ႔ကမန္​းကတန္​း ​ေျခသံ​ေတြ ၾကားရတာ သိပ္​မၾကာလိုက္​ဘဲ လက္​ႏွိပ္​ဓာတ္​မီးကိုယ္​စီႏွင္​့ ဦးဘ​ေသာင္​းတို႔ လင္​မယားကိုျမင္​လိုက္​ရ၏
သူတို႔​ေနာက္​မွည စပါယ္​ျဖဴရယ္​ ႏြားတင္​းကုပ္​​ေစာင့္​သည္​ဆို​ေသာ ဦးတုတ္​ႀကီးတို႔ပါလာသည္​။
ႏွင္​းဆီ.... "အမ​ေလး ဒုကၡပါပဲ..."
သူ႔လက္​ထဲမွာ အိပ္​ငိုက္​သလို ​ေပ်ာ့တိ​ေပ်ာ့ဖက္​ဖစ္​​ေနသည္​့ သူမကႏွင္​းဆီတဲ့လား..။ ႐ုတ္​တရတ္​မို႔ လူ​ေတြဆီ အာရံု​ေရာက္​သြား သျဖင္​့ တြန္​းထိုးမႈ​ေတြရပ္​သြားစဥ္​ သူမက သူ႔ ရင္​ခြင္​တစ္​ျခမ္​းမွာ ​ေခါင္​းစိုက္​​ေန၏
ျမင္​ကြင္​းကဘယ္​လိုဏံုစံ​ေပါက္​သြားသည္​မသိပဲ လူႀကီး​ေတြက​ေတာ့ ျပဴးျပဲၾကည္​့​ေနရင္​း သူမကိုကဲ ပ်ာတိပ်ာယာ ​ေျပးဆြဲကသည္​။
ထင္​တယ္​.. ဒီကိုပဲ ​ေရာက္​လာမွာဆိုတာ.."အႀကီးမ. ကိုယ္​့ညီမကို ဘာဖစ္​လို႔ ဂ႐ုမစိုက္​တာလဲ"
ဝကလဲ အျမဲတမ္​းျဖစ္​​ေနတာမွမဟုတ္​တာ၏ ဒီညဒီလို ျဖဟ္​မယ္​ ထင္​မလား "ကဲ ႐ွင္​ကလဲ​ေနာက္​မွဆူပါ ၊ အားလံုးအိပ္​ပ်က္​ကုန္​ပါ့မယ္​"
ဘာ​ေတြဖစ္​​ေနတာလဲဟင္​ " ႐ုတ္​႐ုတ္​သဲသဲ​ေတြ ျဖစ္​​ေနရာက္​ု ဦးစိုးမိုးသု ​ေရာက္​လာ​ေတာ့ မ်က္​လံး​ေတြဖိပြတ္​လ်က္​ဦးဘ​ေသာင္​းက. ​ေပ်ာ့ဖတ္​ဖတ္​ ယိုင္​ထိုး​ေနသည္​့ ႏွင္​းဆီကို ​ေဒၚျမႏွင္​့စပယ္​လက္​ထဲထည္​့ကာႏိႈးမ​ေနနဲ႔​ေတာ့ အသာ​ေလး​ေခၚသြားၿပီးျပန္​သိပ္​လိုက္​ "
``ဟုတ္​တယ္​ သူအိပ္​ခ်င္​​ေနၿပီ"

ခ်စ္​​ေသာဖစ္​​ေနသမ်ွကို ဘာတခုမွနားမလည္​​ေတာ့​ေပ။ ဦးဘ​ေသာင္​းက
``ငါ့သမီးအငယ္​မ​ေလး​ေလ မနက္​တည္​းကဟိုဘက္​ရြာကို​ေရာက္​​ေနတာ မနက္​ျဖန္​သူ ့သူငယ္​ခ်င္​းမဂၤလာ​ေဆာင္​မွာမို႔လို႔ သြားဝိုင္​းကူ​ေနတာ "
ဦးစိုးမိုးသူမ်က္​လံုး​ေတြက်ယ္​ကာ ဒီ​ေကာင္​မ​ေလး ကိုယ္​့တူအိပ္​ခန္​းထဲ​ေရာက္​ရသည္​့အဖစ္​ကိုပဲ သိခ်င္​မိ၏

ဦးဘ​ေသာင္​းက ဆံပင္​ျဖဴ​ေတြ႐ွိ​ေနသည္​့ ​ေခါင္​းကို စိတ္​မသက္​သာသည္​့မ်က္​ႏွာႏွင္​့ တစ္​ခ်က္​ပြတ္​ကာ အိပ္​ယာ​ေဘးမွာ ထိုင္​လိုက္​၏
ဒီခ​ေလးမ အဲ့လို ​ေယာင္​တတ္​တဲ့အက်င္​့႐ွိလို႔ ညအိပ္​ည​ေနဘယ္​မွ မလႊတ္​တာကြ ဘြဲ ့ရ​ေအာင္​ဆက္​မတက္​ဖစ္​တာလဲ အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့ပဲ​ေလ"ဘာ!.... အဲ့ဒါ​ေယာင္​တာ "
ဟုတ္​တယ္​ " တူဝရီးႏွစ္​​ေယာက္​န်က္​လံုးခ်င္​းဆံုသြားၿပီး ယံုဖို႔ခက္​ခဲ​ေသာ အဖစ္​က မ်က္​စိ​ေအာက္​မွာပဲဖစ္​သြား်ာမို႔. လက္​မခံႏိုင္​​ေသာ္​လဲ ​ေခါင္​းမခါႏိုင္​။ထူးဆန္​းတယ္​​ေနာ္​ ဒါလဲ​ေရာဂါတမ်ိဳးပဲ "
``ဟုတ္​​ေတာ့ဟုတ္​တယ္​ ဒါ​ေပမဲ့ႏွင္​းဆီက မွတ္​ဥာဏ္​အရမ္​း​ေကာင္​းတာကြ၊သူ ့ကိျ အာရံု​ေၾကာပ်က္​စီးတာမ်ိဳး​ေတာ့ ​ေျပာလို႔မရပူး၊က်ဳပ္​တို႔က​ေတာ့႐ိုး​ေနပါၿပီ။

သူ ့အတြက္​ အနၱရာယ္​မႀကီးပူးလား ဘႀကီး "ဒီရြာမွာ ကိုယ္​့ရြာသားခ်ည္​းပဲဆို​ေတာ့ စိတ္​ခ်ရပါတယ္​ ဒါ​ေပမယ္​့ က်ဳပ္​တို႔ကဂ႐ုစိုက္​ပါတယ္​၊ လူ​ေလးနဲ႔အငယ္​မ စကား​ေျပာလိုက္​​ေသးလား "
ဦးဘ​ေသာင္​းသူ ့ကို​ေမးလိုက္​သျဖင္​့ ခ်စ္​​ေသာ ​ေခါင္​းညိတ္​လိုက္​၏

``႐ုတ္​တရက္​ အခန္​းထဲဝင္​လာ​ေတာ့ လန္​႔သလားတာ​ေပါ့ အဲ့ဒါနဲ႔ျခင္​​ေထာင္​ထဲဝင္​မယ္​လုပ္​​ေတာ့ ဆြဲထားရင္​းနဲ႔ ဘႀကီး​ေသာင္​းတို႔​ေရာက္​လာတာ "
သတင္​းအစံုအလင္​ သိရ​ေတာ့မွ ဦးစိုးမိုးသူက မ်က္​ႏွာႀကီးျပံဳးစိစိဖစ္​သြား၏ ခ်စ္​​ေသာ၏ မႈန္​ကုတ္​ကုတ္​မၾကည္​လင္​သည္​့ အၾကည္​့​ေၾကာင္​့သြား​ေတြ​ေပၚ​ေအာင္​ ရယ္​လိုက္​မိကာ......

ငါ့ကိုယ္​ငါ အံျသလို႔ပါခ်စ္​​ေသာရာ... တကယ္​ပဲကိုယ္​့ကိုကိုယ္​ အိပ္​မ​ေပ်ာ္​​ေသးဘူးလို႔ ထင္​​ေနတာ ၊မင္​းအိပ္​မ​ေပ်ာ္​လို႔ လွမ္​း​ေခၚရင္​ျပန္​ထူးမယ္​ ဆိုၿပီး​ေတာ့​ေလ " ​ေတာ္​ပါ​ေတာ့" ``တကယ္​​ေျပာတာ မင္​းျဖစ္​ပ်က္​သြားတာ​ေတြ သိကိုမသိလိုက္​ဘူး "

``ကဲကဲ မနက္​က်မွမိတ္​ဆအ္​​ေပးမယ္​ ႏွင္​းဆီနဲ႔မင္​းတို႔ဆံုမွမဆံုဖစ္​​ေသးတာ အခု ျပန္​အိပ္​လိုက္​ၾက၍ီး ၏္​့နက္​​ေနၿပီ က်ဳပ္​ျပန္​မယ္​ "

ဦးဘ​ေသာင္​းက ​ေနရာက ထၿပီးမွ ျပန္​လွည္​့ၾကည္​့၍.....

``ႏွင္​းဆီက​ေယာင္​ၿပီး ထသြားၿပီဆို ဒီအိမ္​ကိုပဲ​ေရာက္​​ေရာက္​လာတာ မ်ားတယ္​၊ အိမ္​​ေအာက္​ကႏြားတင္​းကုပ္​မွာထိုင္​​ေနတာ မဟုတ္​ရင္​ ဒီကိုလိုက္​႐ွာတာနဲ႔​ေတြ ့တာပဲ၊ ဒါကသု ့အိမ္​ကိူးကြ "
​ေျပာ​ေနရင္​းဆင္​းသြား​ေတာ့ ဦးစိုးမိုးသူက. ​ေနာက္​မွခပ္​လႈပ္​လႈပ္​ပါသြားရင္​း....

``ႏွင္​းဆီ တဲ့လား၊ အႀကီးမ​ေလးက စပယံျဖဴ သူကႏွင္​းဆီ​ေပါ့"

``မဟုတ္​ပူး သူ ့နာမည္​က `ထိုႏွင္​းဆီ'  "

ဟင္​....
ထိုင္​လ်က္​က်န္​​ေနခဲ့​ေသာ ခ်စ္​​ေသာ ၾကားလိုက္​ရသျဖင္​့ မ်က္​ခံုးႏွစ္​ဖက္​ျမင္​့တက္​သြားၿပီး ​ေျပာ​ေနက်စကားအတိုင္​း

 ​ေတာသူ​ေပမယ္​့​​ ေလ်ာ့မတြက္​နဲ႔......