အလြမ္းေက်ာင္းမွာ ပန္းလာေကာက္တဲ့ ေကာင္မေလး (အပိုင္း ၆
အလြမ္းေက်ာင္းမွာ
ပန္းလာေကာက္တဲ့
ေကာင္မေလး
(အပိုင္း ၆)
"လာလာ ခိုင္သဇင္ၾကည္ေရ "
ဟင့္ နာမည္ကိုက အၿငိမ့္သမလိုလို လာပါၿပီ Labour ေကာင္ေလးကပစၥည္းေတြသယ္ရင္းသူကေရွ႕ကဦးေဆာင္ၿပီး ရံုးခန္းထဲကို ရို႔ရို႔ေလးဝင္လာရင္း ေခါင္းညြတ္ႏုတ္ဆက္ေလသည္
ကိုယ္ကေတာ့ ဟြန္႔ဆိုၿပီ မဲ့ျပမိလိုက္လားမသိ သူမကေတာ့မ်က္လႊာခ်လၽွက္
"ဆရာ ခြင့္လြတ္ပါေနာ္"
အင္း ခက္ေတာ့ေနၿပီ အင္းေလသနားစရာေလး သူကအပစ္မရိွပါဘူးေလ သူ႔ခဗ်ာအေနရခက္ေနပါ့မယ္
"ဟာ ရပါတယ္ညီမရယ္ ညီမကအပစ္မွမရိွတာ အပစ္ရိွတာက ဒီေကာင္ မင္း ဒီညေတာ့ လုပ္လိုက္ေတာ့ကြာ"
ထုံးစံအရ ဂြင္ဝင္တုန္းဒီေကာင့္ကိုညႇင္းဆဲရမည္ေလ
"ညီမထိုင္ေနာ္ နာမယ္က ဘာတဲ့"
သူမရိုက်ဳိးစြာကုလားထိုင္မွာဝင္ထိုင္ရင္း
"ခိုင္သဇင္ၾကည္ပါဆရာ ခိုင္လို႔ေခၚပါဆရာ"
သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းျပာျပေလးကိုခုမွသတိထားမိသည္ အို ခိုင္သဇင္ၾကည္တဲ့လား
အေတြးထဲရူပ္ခတ္သြားေလၿပီ
ခိုင္ ငင္ ဟုတ္မ်ားေနလားမသိေတာ့
စိတ္ေတြေယာက္ယက္ခပ္သြားေလၿပီ
"ခိုင္သဇင္ၾကည္ တဲ့လား "
"ဟုတ္"
"ညီမကဘယ္ဇာတိလဲဟင္"
"ခိုင္ကေရႊဘိုကပါရွင့္"
ၾကားထဲက ေအာင္ျမင့္မေနႏိုင္ေတာ့
"ေရႊဘိုကေလ မန္းေလး Gtcက epနဲ႔ေက်ာင္းၿပီးတယ္ မင္းဘာသိခ်င္ေသးလဲ"
"ဟုတ္ဘူး ေအာင္ျမင့္ရဲ႕ ခနငါေမးျပရေစအူး"
"ခုနကေတာ့စိတ္တိုေနတာဆို"
"ေအးပါ ခနေလးပါ ငါသိခ်င္တာရိွလို႔"
"ညီမမွာအမရိွလားဟင္"
သူမမ်က္ဝန္းကိုမလြတ္တမ္းၾကည့္ၿပီးသူမအေျဖကိုေမၽွာ့္လင့္တႀကီးေစာင္းစားရင္း
"ဟုတ္ အမတစ္ေယာက္ရိွပါတယ္ရွင္"
"နာမည္က?"
ကိုယ့္မ်က္လုံးေတြအေရာင္ေတာက္ေနမယ္ဆိုတာ ကြကိုယ္ပဲသိတယ္ေလ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာလည္း ကြကိုယ္ပဲသိတာေပါ့
"မမနာမည္က ခိုင္ႏွင္းဆီနီ ပါရွင့္"
"ဟာ "
မွင္သက္မက္ေမာစြာ ေက်ကြဲရပါၿပီ တခ်ိန္က ႏွလုံးသည္းပြတ္ခ်စ္လွပါေသာခိုင္
ႏွစ္ေယာက္တကမၻာတည္ေထာင္မယ္ဆိုေသာခိုင္
ဘဝအဆက္ဆက္မခြဲတမ္းခိုင္ျမဲျပေစဆိုတဲ့ခိုင္
ကိုယ္တို႔ဘာေၾကာင့္ေဝးသြားရတာလဲခိုင္ရယ္
"ေဟ့ေရာင္ မင္းဘာျဖစ္"
ေအာင္ျမင့္ရဲ႕စကားသံၾကားမွ အတိတ္ကရုန္းထြက္ရင္း
"ေအာ္ တျခားဟုတ္ပါဘူးကြာ "
"ဆရာက မမကိုသိလို႔လားရွင့္"
အယ္ ခက္ၿပီ ဘာေျဖရမလဲ သိဘူး သိဘူး
အာ့လိုပဲေျဖလိုက္ေတာ့မယ္ကြာ
"သိပါဘူး ကဲပါ ပစၥည္းေတြထားခဲ့ေလ"
"ေအးပါ မင္းၾကည့္ၿပီးရင္အေၾကာင္းျပန္ေပးေလ ငါတို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
ဆြံအမိ
"ဆရာ ခြင့္ျပဳပါအုူးရွင့္"
မွင္သက္စြာေငးေမာမိ ထပ္သူက်မတူေပမယ့္ ေျပာပုံဆိုပုံ မ်က္ႏွာအက် ကိုယ္ခနၶာအခ်ဳိးအဆစ္ေတြက ခိုင္မွခိုင္ဆိုတာ ၾကည့္ေလပိုထင္းရွားေလပါလားကြယ္
"သြားေတာ့မယ္လို႔"
ေအာင္ျမင့္ကေျပာလဲေျပာထလဲထမွ
"ေအးပါကြာ ငါဖုန္းဆက္လိုက္ပါ့မယ္"
"မဆက္နဲ႔ ငါပဲဆက္မယ္ ရုံးဆင္းခ်ိန္ ok"
ေအာင္ျမင့္ရင္ထဲေမးခြန္းမ်ားစြာရိွလိမ့္မယ္ဆိုတာ
ခိုင့္ရဲ႕ညီမ ခိုင္ေလးရင္ထဲမွာလဲေမးခြန္းမ်ားစြာရိွေနမယ္ဆိူတာ
ပုံပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ကိုယ့္အေနအထားေၾကာင့္ဆိုတာ သိပါတယ္
"ေအးပါ ငါလိုက္မပို႔ေတာ့ဘူးေနာ္"
"Ok သြားၿပီ"
"ဘိုင့္"
ေအာင္ျမင့္ႏွင့္ ခိုင္ေလးတို႔ထြက္ခြာသြားတဲ့ေနာက္မ်က္လုံးကလိုက္ၾကည့္ေနေပမယ့္
စိတ္ေတြက ဟိုးးးးအေဝးမွာက်န္ခဲ့တဲ့အေပ်ာ္ေတြ အလြမ္းေတြ ေမၽွာ္လင့္ျခင္းေတြပ်က္သုန္းျခင္းေတြျပည့္နက္ေနတဲ့ အတိတ္ေတြဆီေပါ့. . .