Fısıltı Kitapevi / by @justezgi

Sahaflar... Türkiye'de gezmeyi en çok sevdiğim mekanlardan. Çeşit çeşit kitaplar, birinden sadece bir tane... Ama öyle kurallı dizimde değil. Hepsi bir yerde... Gözüne ilişeni alıp, orada bitirebilirsin. Belki de yalnızca burada bitirebilirsin. Çünkü buradaki sahaf amca bizden bunu istiyor.

-Oturup birkaç bardak çay içer misiniz? Ya da kahve?
Diye soruyor her gittiğimizde.
-Maalesef. Az sonra gitmeliyiz, çok durmayacağız.
Diyorum, dakikalarca bu büyüleyici mekanda kalacağımızdan habersiz.
Ellerimi kitapların kapaklarında gezdiriyorum, kokularını içime çekerek... Bir dünya klasiğinde durup, bu kitap ne anlatıyor, okudunuz mu? diye soruyorum sahaf amca küçük bilgisayarından türkü açmış dinlerken. Okumadığı kitap yok ki bunu okumamış olsun... Yine de okuduklarım bir nohut tanesi diye mütevazı cümleler kuruyor. Anlatıyor... Bir Türk klasiğinden alınma gibi, sürükleyici, ilgi çekici bir şekilde anlatıyor kitabı... Acaba kitabın dili de bu kadar güzel midir diye düşünüyorum içimden. Sahaf amcayı yüceltiyorum zihnimde. Ee ne de olsa böyle amcalar çok nadir, değil mi? :)
Bitkilerin güzelliğinden, kitapların baş döndürücü kokularından olsa gerek, mekana ne için girdiğimi unutuyorum. Heh. Tabi ya! Hakan Günday. "Daha" kitabı için gelmiştim. Var mıdır ki? Varmış. O olmasaymış bu dükkanı kapatırmış sahaf amca. Öyle dedi. İyi bir seçim yaptığımı şimdiden anladım. Her şey için teşekkür ederim, tekrar geleceğim. Beni bekleyen nice hikayeler için.
Okuduğunuz için teşekkür ederim. :)