Gretel (EN/NL)
Dear Gretel,
Yesterday I escaped from prison and went home. I had to stop a car and threaten the driver because otherwise, I would have had to walk all that way. I told him I would reward him with an apple pie the one you bake daily for the unexpected guest. Luckily the man was up for it so I could rest while he drove and he even gave me a sip of gin from his hip flask (did you keep mine because I could use a sip after all those years locked up).
When I finally got home the house was shrouded in darkness and because the back door was open I went inside with the driver in tow. Of course, he wanted that apple pie and I could only offer him a cup of coffee with the excuse that you would bake one as soon as you got back from your unexpected visit to the sick witch in the asylum (you know, the woman we tried to shove in the oven but managed to get out with some kind of spell). I waited and searched the whole house but you were nowhere to be seen. I thought you would wait for me. You could have at least written a letter and left it at the appointed place. I mean I am disappointed that you are not here. How come your closet has hardly any clothes? Did you overeat again and still not get over the gluttony of your youth? Maybe you should have gone to prison instead of me if that had been the case you wouldn't suffer from eating disorders.
18.1.25
Gretel, it's taking a really long time for you to come home. I thought we had an appointment and I'm bored to death. I've pretty much eaten the entire pantry, although there wasn't much. There are still two cans of brown beans and half a pack of sugar. I'll take that with me because I don't feel like staying here any longer and I need the means of subsistence that you were supposed to hide for us at the agreed location. If you come home after I've left, you know where to find me.
Hansel
P.s. I found this paper in a chest in the attic and I'll take the pen with me. It could come in handy. Those fountain pens have nice, sharp points.
Lieve Gretel,
Gisteren ben ik uit de gevangenis ontsnapt en naar huis gegaan. Ik moest wel een auto aanhouden en de bestuurder bedreigen want anders had ik dat hele stuk moeten lopen. Ik heb hem gezegd dat ik hem zou belonen met een appeltaart die jij dagelijks bakt voor de onverwachte gast. Gelukkig zag die man dat wel zitten dus ik kon uitrusten terwijl hij reed en hij gaf mij zelfs een slok jenever uit zijn heupflesje (heb jij die van mijn nog bewaard want ik kan wel een slok gebruiken na al die jaren opgesloten te hebben gezeten).
Toen ik eindelijk thuiskwam was het huis gehuld in duisternis en omdat de achterdeur openstond ben ik naar binnen gegaan met de chauffeur in mijn kielzog. Die wilde natuurlijk die appeltaart hebben en ik kon hem alleen een kop koffie aanbieden met de smoes dat jij er gelijk een zou bakken als je terugwas van jouw onverwachte bezoek aan de zieke heks in het gesticht (je weet wel dat mens dat we geprobeerd hebben in de oven te douwen maar zich eruit had gewerkt met een of andere spreuk).
Ik heb gewacht en het hele huis doorgezocht maar je was nergens te bekennen. Ik dacht dat je op mij zou wachten? Je had toch tenminste een brief kunnen schrijven en die op de afgesproken plaats neer kunnen leggen? Ik bedoel maar te zeggen dat ik het teleurstellend vindt dat jij er niet bent. Hoe komt het dat je kast haast geen kleding heeft? Heb je weer te veel gegeten en ben je nog steeds niet over de vraatzucht van je jeugd heen? Misschien had jij naar de gevangenis moeten gaan in plaats van mij dan had je geen last van eetstoornissen gehad.
18.1.25
Gretel, het duurt nu wel heel erg lang voordat je thuiskomt. Ik dacht dat wij een afspraak hadden en ik verveel mij dood. Ik heb zo'n beetje de hele voorraadkast leeggeten al was er niet veel. Er staan nog twee blikken bruine bonen en een half pak suiker. Dat neem ik mee want ik heb geen zin om hier nog langer te zijn daarbij heb ik de bestaansmiddelen nodig die jij voor ons verstoppen zou op de afgesproken plek. Mocht jij thuiskomen als ik vertrokken ben dan weet jij waar je mij kunt vinden.
Hansel
P.s. Dit papier vond ik op de zolder in een kist en de pen neem ik mee. Die kan nog goed van pas komen. Die vulpennen hebben mooie, scherpe punten.
18.1.25
#pic1000 is hosted by @freewritehouse, the picture is provided by them