කවියෙකුගේ අවිය කවියයි
සුබ දවසක් යාළුවනේ. වඩ්ඩෙකුට ලීයක්, කුඹලෙකුට මැටි ගුලියක්, කෝකියෙකුට පිටි ගුලියක්, සන්නාලියකට ඉඳිකටුවක් වගේ කවියෙක්ට කවි සංකල්පනාවක් හා වචන ටිකක් කියන්නෙ ලස්සන නිර්මණයක අඩිතාලමක්. ඔන්න ඔය වගේ පුංචි වස්තු බීජ ඔස්සේ තමයි සේකර වගේ විශිෂ්ඨ කවියන් බිහි වුනේ. ඉතින් ඔන්න අද මමත් ඒ වගේ පුංචි පුංචි වස්තු විශයන් ඔස්සේ ලියපු කවි කිහිපයක් අරගෙන ආවා.
යකා නැත කිව් තරම් ඒ හැටිම කලුම
සුව වෙවී ටිකෙන් ටික එදා වූ තැලුම
හෙමි හෙමින් සුවඳ දෙයි කොලොම්තොට නෙලුම
උසට උසේ පේන දකුණු ආසියාවෙම උසම කුළුණ වෙච්චි නෙළුම් කුඅලුණ දකිද්දි මගේ හිතට ආපු වචන කිහිපයක් තමයි ඒ. මිනිස්සු කොච්චර බැන්නත්, ජාතකය කුමක් උනත් මට නම් තොරණ ලස්සනයි. උප්පැන්නෙ කොහොම උනත්, පියා කවුරු උනත්, කොහොම ජාතක කරත් ඒ දරුවා හරිම ලස්සනයි. ඒ වගේම දැන් රටට ඵලදායී විදිහට දෙස් විදෙස් සංචාරකයින්ගෙ සංචාරක ස්තානයක් බවටත් පත්වෙලා තියෙනවා. ඉතින් ඉස්සරහටත් කොලොම්තොට නෙලුම හෙමි හෙමින් සුවඳ දෙයි කියලා හිතනවා.
දුටිමි මම මහ රෑක ලියමි කවි ලියමනක්
සිහිවුනා ඉන්නකොට නොසොල්වා පියමනක්
තම හිසට තම අතය සෙවන හරි කියමනක්
මේ පින්තූරය මගේ කමරාවෙ වැදෙනකොට වෙලාව රෑ අටට විතර ඇති. මකුළුවෙක් හරි හරියට වැඩ. මං ඒක දිහා වැඩ ඉවරවෙනකන්ම බලන් හිටියා. ඌට මේ ලස්සන නිර්මානය කරන්න ගියේ විනාඩි දහයක් විතර. ඔයාලා දැකලා ඇති උඩ වැඩ කරන මිනිස්සු ආරක්ෂාවට ඉන වටේ පටියක් දාලා ඒක ලනුවක ගැට ගහලා තියෙනවා. මේ මකුළුවටත් ඒ වගේ සේෆ්ටි ලනුවක් තියෙනවා. ඌට ඒක දිගේ සැනින් උඩ පහල යන්න පුලුවන්. ඉතින් මේ සොබා දහමේ තවත් අපූරූ වැඩකාරයෙක්ගෙ අපූරු වැඩක්.
උරා වැහි දිය ඔලුව ඔසවයි - පුංචි බෝධිය නැතිව බලයක්
දරා ඉන්නට නොහැකි ඈයින් - දුටුව විට දිලිහෙනා කොලයක්
ජරා කටවල් ඔහේ කියවයි - කාක බෝධිය දුන්නු පැලයක්
මේ බෝ පැලය දැක්කහම මට සමාජයේ ලොකුම ලොකු කතාවක් මතක් වුණා. ඒ බෝ පැළය එතන හැදෙන්නේ හුළඟට පාවෙලා ඇවිල්ලා හෝ මොකෙක් හරි සතෙක් නිසා වෙන්න පුළුවන්. ඒ කොහොම වුණත් බොහොම අමාරුවෙන් කර්කශ පසුබිමක ඒ පැලය සරුවට හැදෙනවා. ඒත් දකින හැම දෙනාම ඒක කාක බෝ පැලයක් කියලා කොන් කරනවා. අපේ සමාජෙත් එහෙමයි. ගොඩක් දුප්පත් දරුවෝ ඉතා අපහසුවෙන් දිළිදු පවුල් පසුබිම්වල ඉපදිලා ලෝකය ජය ගන්න ඉදිරියට එන්න හදනවා. ඒත් කුහක මිනිස්සු ඒ ජයග්රහණ දරාගන්න බැරුව ඔවුන්ගේ යටගිය දේවල් හාරවුස්සනවා. ඉතින් මේ පින්තූරය දැක්කහම මට කියන්න ඕන උනේ අන්න ඒ කතාවයි. කවදාවත් එහෙම මනුස්සයෙක් නම් වෙන්න එපා.
ඉතින් විශ්වාස කරන්න. වචන වලට ලොකු බලයක් තියෙනවා. විශේශයෙන්ම කවියකට , ගීතයකට ඒ හැකියාව වැඩියි. මිනිස්සුන්ගෙ හිත් වලට දේවල් කා වද්දන්න කවියෙකුට පුළුවන්. ඉතින් මං ගත්තු උත්සාහය සාර්තකයි කියලා හිතනවා. ආයෙත් දවසක හමුවෙමු.