අපෙන් ලමයින්ට වෙන වැරදි
source
ඉතින් හැමෝම පරිස්සමෙන් ඇති කියල හිතනව.අද ලියන්න යන්නෙ දෙමව්පියන්ට සෑහෙන්න වටින් මාතෘකාවක් ගැන. ඇත්තටම දෙමව්පියන්ගෙන් ලමයින්ට වෙන ලොකු වැරැද්දක් තමයි , ලමයින්ගෙ වැඩ දෙමව්පියන් කරන්න යන එක. ගොඩක් වෙලාවට ලමයින්ගෙ පාසල් වැඩ වලදි විතරක් නෙවෙයි , විශය බාහිර ක්‍රියාකාරකම් වලදි පවා දෙමව්පියන් මැදිහත් වෙන ප්‍රමාණය වැඩියි. ඒ නිසාමද මන්ද , ශිශ්‍යත්ව විභාගය දෙමව්පියන්ගෙ විභාගයක් විදියට ගොඩක් කට්ටිය හදුන්වන්නෙ. මොකද ඒකට ලමයින්ටත් වඩා මහන්සි වෙන්නෙ ලමයව ඕනවට වඩා මහන්සි කරවන්නෙත් දෙමව්පියන් නිසා. මේ කතාවත් ඒ වගේ එකක් කියවල බලන්නකො ඔයාලගෙ අතිනුත් මේ වැරැද්ද වෙලා තියෙනවද කියල.ලමයින්ගෙ අතින් අත්වැ රදීම් සිදුවෙන්නෙ ඕන. මොකද එතකොට තමයි ඔවුන් ඒක ගැන හරිහැටි තේරුම් අරගෙන ආයිත් ඒ වැරැද්ද නොවෙන විදියට වැඩ කරන්නෙ.
එක්තරා දවසක රෑ වරුවක මගේ මිත්‍රයෙක් හදිසියේම මට වට්ස්ඇප් පණිවිඩයක් එවලා තිබුණා. ඇමතුම් කීපයක් මට ඔහුගෙන් මගහැරුනත් හැමවෙලේම වද නොදෙන කෙනෙක් නිසා මම බැලුවා මොකක්ද මේ මැසේජ් එක කියලා. ඒකෙ තිබුණෙ මෙහෙම,
අනේ මචං, " ජලය අපේ හොඳම මිතුරාය " කියන මාතෘකාවට 6 වසරෙ ළමෙක්ට කතාවක් හදලා දෙන්න පුළුවන්ද උඹට.?
යම් තරමකට කාර්‍යබහුල වෙලාවක ඉඳපු නිසා මට ඒකට ඒ මොහොතේම රිප්ලයි පණිවිඩයක් දාන්න උනේ නැහැ. හැබැයි මට ඒ මැසේජ් එක එක්ක ලොකු කලකිරීමක් දැනුනා. මොකද මේ කතාව හදලා දෙන එක මහලොකු දෙයක් නෙවෙයි. හැබැයි ඒකෙන් මේ ළමයට වෙන්නෙ ලොකු අසාධාරණයක්. ළමයින්ට තමන් කැමති විදිහට එයාලගෙ වැඩ කරගන්න දෙන්න ඕනි. මම පුංචි කාලෙ ඉස්කෝලෙට කතාවක් හදන් එන්න කිව්වම මගේ අම්මත් මේ විදිහට කරා නම් මම අද මෙතන නැහැ. සමහරවිට තනියෙම තමන්ගෙ කතාව හදන විදිහ කියා නොදී, හොඳම කතාව තමන්ගේ ළමයගෙ කතාව කරන්න ඕනි කමට මේ වගේ දේවල් කරන එකෙන් ලොකුම අසාධාරණේ වෙන්නෙ ඒ ළමයටම තමයි.
විෂය උගන්වනවා වගෙම තමන්ගේ හැකියා සංවර්ධන කරගැනීම කියන කොටසත් දෙමාපියො විසින්ම ළමයින්ට කියාදෙන්න ඕනි වගෙම ඒක වර්ධනය කරගන්න එයාලට උදව් කරන්න ඕනි. නැත්තන් අපිට අනාගතයෙදි ඉතුරු වෙන්නෙ යාන්ත්‍රික ප්‍රායෝගික බුද්ධිය අහිමි උන උගත්තු පිරිසක්ම විතරයි. කවදාවත්ම තමන්ගේ දරුවාට මේ අපරාධය නම් කරන්නට එපා.