කොළ පාට සහ නිල් පාට| 5% to Sl Charity

ගෙදර ඉඳන් මගේ ඔෆිස් එක තියෙන තැනට කිලෝමීටරයක විතර දුරක් තියෙනව. තාර පාරක් උනත් බස් යන පාරක් නෙවෙයි. ත්‍රීවීල් එකක එන්න යන්න පුළුවන්කම තිබුණත් ඔෆිස් එකට යන්න හරි උසාවියට යන්න හරි ඒ දුර මං හැමදාමත් එන්නෙ යන්නෙ පයින්. මං ආසයි ඒකට...

උදේට ගෙදර ඉඳන් එද්දි පාර අයිනෙ ගෙවල්වල ඉන්න හැමදාම දකින මූණු වලට ගුඩ් මෝනින් කියනව.. චූටි බබෙක්ට බත් කවාගන්න අමාරුවෙන් ඉන්න අම්මෙක්ට ලේසි වෙන්න බබාට අත වනනව. තව ටික දුරක් එද්දි කෙනෙක් පාර අතුගානව.. කොළයක්වත් නැතිවෙන්න අතුගාල ලස්සන උන පාර දිහා බලල මං හිනාවෙලා යනව.

ගස් අස්සෙන් ලා කහ පාටට එළිය වැටීගෙන එනව. හොඳට පායන දවසට උදේට ලස්සන මීදුමක් තියෙනව. ඒ මීදුම අස්සෙන් තද නිල් පාටට පේන කඳු පන්තියෙ ඈතින් මට සිරීපාදෙ කන්ද පේනව. මං හිතින් වඳින ගමන් මටම කියාගන්නව මේ සැරේත් සිරීපාදෙ යනව කියල.. දැනට හත් සැරයක් සිරිපා කරුණා කරල තිබුණත් මං ආයෙ ආයෙත් යන්න ආසම තැනක්.. ප්‍රශ්න සේරම අමතක වෙලා හිත නිවෙන තැනක්. එහෙම යන්න ආසත් සෙනග අඩු පාළු දවස්වලට... ඒ සමනළ අඩවියට අයත් භූමියක ජීවත් වෙන එක ගැන ආඩම්බරයක් දැනෙනව.

සිරීපාදෙට හිතින් වැඳල තවත් ටික දුරක් එද්දි අඹගමුවෙ පන්සල තියෙනව.. පන්සලේ බෝධියෙ අතු පන්සල් වැටෙනුත් එහාට ඇවිත් මං යන පාරට උඩින් තියෙනව. ඒ බෝධියෙ බෝ කොළ මගේ ඔළුවෙ ගෑවී නොගෑවී යනකොට මට ආශීර්වාදයක් වගේ දැනෙනව. ඊළඟට ලා කොළ පාටට දිලිසෙන කුඹුරු පහුකරල මං ඔෆිස් එකට යනව.

හවසට නම් මහන්සි නිසා හෙමීට බිම බලාගෙන යනව. ඒ යද්දි මට තරහත් යනව.. මෙච්චර ලස්සන පරිසරේ මිනිස්සු විනාශ කරන හැටි දැක්කම. ටොපි චොකලට් කොලවලට වඩා මං දකින්නෙ ගලවල විසිකරපු මාස්ක්. පරිසරේ විනාශ වෙන එක විතරක් නෙවෙයි ඒවල තියන විසබීජ...! ගෙදරට යනකන් දුරට පාරෙ මාස්ක් සීයක් විතර තියෙනව.
ඒ සේරම එකතු කරල පුච්චල දාන්න හිතෙනව..ඒත් ඒකෙන් මේ වැඩේ නවතියිද..? අනිත් අය දාල නිසා මාත් දානව කියල විසිකරනව ඇති.

වැඩි විස්තර ඕනි නෑ අර තරම් පූජනීය සිරීපාදෙ මළුවෙන් පහළට විසි කරල තියෙන කුණු කන්ද දැක්කම සංසාරෙ කලකිරෙනව.. අර තරම් බෝඩ් ගහල තියෙද්දි මිනිස්සු පොලිතින් ප්ලස්ටික් හිතුමතේ විසිකරනව.