İyilik ve İyi İnsan üzerine

Öncelikle sormamız gereken soru şu aslında: İnsan dogası kötü müdür? Freud'a göre evet kötüdür fakat bunun eksik bir tabir olduğunu düşünüyorum.İnsan doğasında en az kötülük kadar, iyilikte vardır.Bunun en büyük örneği vicdandır.Psikolojik rahatsızlığı olmayan herhangi bir insan kötülüğü bir amaç doğrultusunda yapar ve her kötülüğün arkasında maddi veya manevi bir kazanç vardır.İyilik ise insana her zaman bir şey katmaz aksine insanlardan zaman veya maddi değeri olan bir şey alır.O zaman insan neden iyilik yapar?
İşte burada çoğu insan ahlaki açıdan saf çıkarcı evrededir.Uhrevi anlayışa sahip olan her din iyilik karşısında mükafat vaadeder.Çoğu insan iyiliği bu yüzden yapmaktadır.Hatta konuşurken bilinçaltları bunu gün yüzüne çıkarır ''Bunu yapma bu sevaptır, bu günahtır'' gibi.
İyilik tabi ki sadece bu saf çıkarcı anlayışla açıklanabilecek bir şey değildir.Bazı insanlar iyiliği vicdan dürtüsü ile herhangi bir çıkar anlayışı olmadan yaparlar.Tabi ki bu vicdan dürtüsünü gidermek ve vicdanını rahatlatmak için iyilik yapanları yine saf çıkarcı evreye koymak lazım geliyor. Fakat tamamıyla bu vicdan dürtüsü üzerine harekete geçen herhangi bir çıkar gözetmeksizin iyilik yapan insanlarında olmuş olduğu bir gerçektir.İşte bana göre iyi insanın prototipi budur.
Vicdan dürtüsü gibi bir olgunun varlığı başlı başına insan doğasında iyininde olduğunu kanıtlar.Bence asıl sorulması gereken soru, Vicdan gibi insana yararı olmayan bir olgunun zaman içinde evrimleşerek neden yok olmadığıdır?