දැවෙන මිනිසුන්ගේ ගින්න

අපි කොච්චරක් නම් දැවෙනවද කියලා නිකමට චුට්ටක්වත් හිතලා තියෙනවාද ?. නෑ නේද ? .

Image source

ඉපදිච්ච මොහොතේ ඉදලා අපි දැවෙන එකයි, දැවි දැවී ජීවත් වුනු එකයි විතරමයි අපි මේ දැන් ගෙවෙන මොහොත වෙනකන් කරලා තියෙන්නේ , කවුරුම හරි කෙනෙක් අපෙන් අහනවා , ඒ කවුද කියන එක ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි " ඔයා වැඩියෙන්ම ආදරේ කාටද ? " මම දන්නවා මගේනුත් , ඔයාගෙනුත් ඒක මේ වෙනකොට අනිවාර්යයෙන්ම අහලා තියෙනවා , අපි හැමෝම මහලොකුවට හැමදේම දන්නවා වගේ කියනව , ' මම වැඩියෙන්ම ආදරේ මට ඊට පස්සෙ ඔයාට ' කියලා .

අපි ඔය කියන විදියට ඇත්තටම අපි අපිට ආදරේ ද? මම අදහස් කලේ තමන් තමන්ට , ඇත්තටම එතන ලොකු ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා නේද ? මම කිව්වොත් අපි ඇත්තටම අපිට ආදරේ නෑ චුට්ටක්වත්ම කියල ඔයා සමහර විට විශ්වාස කරන්නත් පුළුවන් නොකරන්නත් පුලුවන් ,

අපි ඇත්තටම අපිට ආදරේ නම් කවදාකවත් අපි දැවි දැවී ජිවත් වෙන්නෙ නෑ.

ඊළඟ ප්‍රශ්නේ තමයි අපි මොනවාටද දැවෙන්නේ කියන එක ,

හ්ම්..

අපි මොනවාටද දැවෙන්නේ නැත්තේ , ඕන එකටයි, එපා එකටයි හැම එකටම දැවෙනවා.

ලෝකේ ලොකුම ගින්න මොකක් ද ? කියලා ඇහුවොත් ඒකට උත්තරය අපි කවුරුත් දන්නවා . ඔව් ඔයා හිතන එක තමයි . ලෝකේ මහා භයානකම ගින්නත් ඒකම තමයි. නිකමට හිතුවද ? මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිතවල ඒ මහා භයානක ගින්න ඇවිලුනු දවසට ලෝකයක් අළු වෙලා යන්න යන්නේ ටික වෙලවයි.

Image source

අපි දවස ගානේ උදේ සවස මහන්සියි වෙලා කරන්නෙ ඔය ගින්න ටිකක් හරි නිවාගන්න එක විතරයි.
අපි මැරෙනකන් මේ ඇවිලෙන ගින්න නිවාගන්නව ඇරෙන්න අපි , අපි වෙනුවෙන් මොනවත් කරගෙන නෑ , කරගන්නෙත් නෑ නේද ?

ඉපදෙනවා , ගින්න නිව නිව ඉන්නවා ආයෙත් ගින්නෙන්ම මැරෙනවා. ඒකම රවුමට කර කර ඉන්නවා .

දවසක අපි ඇත්තටම අපිට ආදරේ කරනවා. ඒ දවසට දැවිදැවී ඉන්න අපි හැමදාටම නිවෙනවා..

ඇත්තටම චුට්ටක් හිතලා බලන්න.
අපි , අපිට ආදරේයි ද ????????

ස්තුතියි ...