နိမိတ္ျမင္ျခင္း ေခၚ Deja Vu

နိမိတ္ျမင္ျခင္း ေခၚ Deja Vu

အိမ္မွာ ထိုင္ေနစဥ္ တံခါးတစ္ေယာက္ေယာက္ ေခါက္ေတာ့မယ္လို႔ ႀကိဳျမင္ေနတယ္။ တကယ္ ေခါက္လာတယ္။ ကိုယ့္ အိမ္က ဘယ္သူက ဘယ္လို အသံျပဳၿပီး သြားဖြင့္မယ္ဆိုတာလဲ ႀကိဳၾကား ႀကိဳျမင္ ေနရတယ္။ တကယ္လဲ ဒီလူက ဒီစကားနဲ႔ ေအာ္ဟစ္လို႔ သြားဖြင့္တယ္။ တံခါးအေနာက္မွာ ဘယ္သူရွိေနလဲ ဆိုတာပါ ႀကိဳသိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဒါကို အိပ္မက္ထဲမွာ မက္မိတယ္လို႔ တန္းသိလိုက္တယ္။ အဲသလို ျဖစ္စဥ္မ်ိဳးေလး လူ ၉၀ ရာခိုင္နႈန္း ေလာက္ ၾကံဳေတြ႕ ဖူးပါလိမ့္မယ္။

ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ Deja Vu အေျခအေနလို႔ေခၚပါတယ္။ ေလ့လာရင္ က်ယ္ျပန္႔ေနမွာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေလ့လာၿပီးသေလာက္ကို စုၿပီး ေရးေပးလိုက္ပါ့မယ္။ အဲ့ဒီကေန ထပ္ခ်ဲ႕ ေလ့လာၾကည့္ေပါ့။ ေဆးပညာ ေလာကသား မဟုတ္လို႔ ေဝါဟာရ ေတြ တကယ္လို႔ လြဲေခ်ာ္ ေနခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ျပင္ေပးၾက ေစလို ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

Deja Vu ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဦးေႏွာက္ သညာ မွတ္သားတဲ့ အဆင့္ ကေလး ကေမာက္ကမ ျဖစ္ျခင္း အေျခအေန ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတာက ျမင္ကြင္း နဲ႔ သိျခင္း မွာ သိျခင္း က ေနာက္က် က်န္ေန ခဲ့တာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုျမင္ေနတဲ့ အရာဟာ စကၠန္႔ဝက္ ေလာက္ ျခားၿပီးမွ သိလာတဲ့ သဘာဝပါ။

ဒါကို သိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတြးမိတဲ့ အေတြး အေနနဲ႔ အရင္က ျမင္ဘူးသလို စျမင္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ စကၠန္႔ဝက္ ေလာက္ပဲ ျခားသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Deja Vu နဲ႔ Euphoria နဲ႔ ျဖစ္တဲ့ ပံုစံတူ ပါတယ္။ ဒီ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ရွိတဲ့ မွတ္ဉာဏ္ သိမ္းဆည္း တဲ့ က႑ေလး ကေမာက္ကမ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ ခံစားမႈေတြ အားလံုးက Euphoria နဲ႔ ပံုစံတူ သြားပါတယ္။

ယူဖိုးရီးယား ျဖစ္ေပၚလာရင္ သိႏိုင္တဲ့ လကၡဏာေတြကေတာ့ စိတ္အျပင္းအထန္ လႈပ္ရွားေနေပမယ့္ လူက ၿငိမ္သက္ ေနတယ္။

အရာရာကို သိေနၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ေပ်ာ္ျခင္းက ဒီလူကို အလြန္႔ကို လႊမ္းမိုးေနမယ္။ဒီ့ထက္ပိုလာရင္ ပါးေတြပူလာမယ္ နားေတြပူလာမယ္။

ဘယ္လိုပဲ ႐ုပ္က အျဖစ္အပ်က္ႀကီးက ပံုေျပာင္းသြားပါေစ စိတ္က အကုန္လံုးကို ဒါ တကယ္ ျဖစ္ေနတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ စူးစမ္းေနေလ့ရွိတယ္။

ဥပမာ – မူးယစ္ေဆးသံုးေနတုန္း ရဲဝင္ဖမ္းခံရခ်ိန္မ်ိဳး.. ၾကက္ေသေသတယ္လို႔ လဲ ေျပာတတ္သလို မင္သက္မိတယ္လို႔လဲ သံုးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါ ေဒဂ်ာဗူး ရဲ႕ လကၡဏာပါပဲ။

ဘာမွ ႀကိဳတင္သိထားခဲ့ ျခင္း မဟုတ္သလို ဘာဉာဏ္မွလဲ မဟုတ္။ စကၠန္႔ဝက္ေတာင္ ကိုယ့္အသိက ေနာက္က်ေနျခင္း ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ခဏခဏ ျဖစ္ပါမ်ားရင္ ေဆးကုသမႈ ခံယူသင့္ပါတယ္။

အဲ့သည္ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္လိုက္တဲ့ အေျခအေနမွာ သတိထားမိလား ေတာ့ မသိ ဘူး။ လူက အဲ့စိတ္ပဲရွိေတာ့တယ္။ က်န္တာ မေတြးေတာ့ဘူးေလ။ အဲ့ဒါ က ယူဖိုးရီးယားနဲ႔တူတာေလးဗ်။ၿပီးေတာ့ အခုျဖစ္ေနတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတဲ့ အေတြးကလဲ ယူဖိုးရီးယား ဆန္တာပဲ။

ေဒဂ်ာဗူးရဲ႕သီးသန္႔ လကၡဏာက အသိနဲ႔ သတိ timing လြဲျခင္းပဲဗ်။ ဥပမာ ထပ္ျပရရင္ တီဗီ ၂ လံုးဗ်ာ ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ အခန္း ၂ ခုကေန ဖြင့္ေနခ်ိန္.. တစ္လိုင္းက ေစာေနတယ္။

ဒီေစာလာေနတဲ့ တီဗီက အသံကို ကိုယ္က ၾကားေနရၿပီးေတာ့ ကိုယ့္တီဗီက ေနာက္က်ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္တေလွ်ာက္ အနာဂတ္ေလးကို သိေနတယ္။

အဲ့သေဘာက တီဗီ ၂ ခုလို ခြဲထြက္မေနပဲ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ တေပါင္းထဲလို ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဦးေႏွာက္က စၿပီးေတာ့ malfunction ျဖစ္လာတယ္။

ယုတၱိမရွိတဲ့အျမင္ေတြရယ္ ယူဆခ်က္ေတြရယ္ကို ေဘးထုတ္ပစ္တယ္။ ယုတၱိမရွိတာေတြ ထုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္အတိတ္မွာလဲ တကယ္ ဒီ ျဖစ္စဥ္ မရွိေနဘူး။ ျပီးေတာ့ တကယ္လဲ ျမင္ေနတယ္။

ဒီအခါ အနီးစပ္ဆံုး အိပ္မက္ဆိုတာကို ဦးေႏွာက္က အျပစ္ပံုခ်လိုက္တာပဲ။ အိမ္မက္ပဲကြလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္သည္ ဦးေႏွာက္သညာ အသစ္ျပင္ေရးျခင္း ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္လာတယ္။

ဒါကိုက်ေတာ့ Memory Reconsiliation ျဖစ္စဥ္လို႔ ေခၚတယ္လို႔ ဖတ္ဖူးတယ္။ ဦးေႏွာက္ ရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ေၾကာင့္ အတိတ္ကျဖစ္စဥ္ကို အတုအေယာင္ ေရးသားလိုက္ျခင္းပဲ။

Credit to မွတ္စုၾကမ္း( kyawnge)