Filipino Poetry : "__________ (Part 2) ni jennybeans"

Nakita ko kung gaano ka kapursigido noon
Hihintayin ako kahit abutin pa ng hapon
Andyan ka para ako'y parating suportahan
At kahit anong oras man, ikaw ay maaasahan

Masiyahin kang tao
Maginoo at marunong rumespeto
Kahit na sadista ako at ugali'y di maintindihan
Ako parin ay iyong minahal ng lubusan

Kaya paano nga ba tayo nauwi sa ganito?
Ah tama, ikaw pala ang nagloko
Pinaglaruan mo lang ang damdamin ko
Pinagmukhang tanga't pinaniwala mo

Nagulat na lang ako sa mga balitang natanggap
Nung una'y ayaw pang maniwala
Pero kalauna'y nabisto rin ang iyong pagpapanggap
At walang nagawa kundi hayaan ang mga luhang kumawala

Lumipat ka nga kasi ng paaralan
Dahil kurso mo'y dun lang mapag-aaralan
Ngunit anyare? Paaralan lang ang ating napag-usapan
Di naman kasama ang maghahanap ka ng bagong pusong malilipatan

Pinagsabay mo kaming dalawa
Tinuhog at binola-bola mo pa
Parang street foods lang eh noh?
Kumusta naman? Mabilaukan ka sana

Saan nga ba yang bago mong paaralan?
Baka naman pwede ako diyan
Pag-aaralan lang kung pano ka makakalimutan
At maalis sa puso ko't isipan

Ngunit nang malaman mong ikaw ay nahuli ko na
Lumuhod ka sa akin, nagmakaawa't humihikbi pa
Humihingi ng pangalawang pagkakataon para sa ting dalawa
Mahal pa ko't nadarang lang at di sinasadya; yan ang yong wika

Pero kahilingan mo'y di pinagbigyan
Dahil meron din akong pinaniniwalaan at pinaninindigan
Kasi hindi ka naman kasi maghahanap ng iba
Kung ang pagmamahal ko sayo ay sapat na

"Boba ka talaga", yan ang sabi nila
Bumalik na nga, pinakawalan mo pa
Pero di kasi nila naiintindihan
Hindi nila alam ang tumatakbo sa aking isipan

Ayaw kong dalawa kami ang yong masaktan
Ayaw kong dalawa kami ang yong mapaglaruan
Ayaw ko na mandamay pa ng iba
Dahil babae at may damdamin rin siya

Seryosohin at mahalin mo na lang siya
Sikaping relasyon niyo'y magtatagal pa
Iwasang lokohin si ate girl at maging totoo na
At pipilitin kong maging masaya para sa inyo kahit sobrang hirap pa

Sa di inaasahan ako sa lamesa'y biglang nauntog
Dala siguro ito ng sobrang antok
Ang isip ko'y naalog
Kaya ito na lang ay aking itutulog

At nawa sa paggising ko
Magising na rin ako sa bangungot na to
Dahil napaghinuha kong masyado ko ng sinasaktan ang sarili ko
At dapat na akong mag-let go

Tutuldukan ko na ang kahibangang ito
Pero imbes tuldok ang gawing tandang panapos,
Tuldok na may kasamang kuwit ang nagawa ko
Naghihintay ng kasunod at di nais na sa ganito lang tayo magtapos