Apyar Media My Website +

minhtike (40)in #estewm • 7 years ago

Apyar Media
My Website
+14342531593

Story
” ျပည့္တန္ဆာ့ ဂုဏ္ “. . အပိုင္း ၉
Home / Story / ” ျပည့္တန္ဆာ့ ဂုဏ္ “. . အပိုင္း ၉
” ျပည့္တန္ဆာ့ ဂုဏ္ “. . အပိုင္း ၉
STORY

adminApril 28, 2018Leave a comment
FB_IMG_1524897024492
ေရတြင္မေပ်ာ္ေသာ ငါး

ထိုအခ်ိန္တြင္

” ေဖာင္းး ”

” အ အေမ့ ”

အိမ္ေ႐ွ ့ဘက္မွ အသံျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ထြက္လာၿပီး လူဆိုးေခါင္းေဆာင္ အေမတကာ ေခြခနဲက်သြားေလေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္

” ဒါက ဂက္စ္ဂမ္းလို႔ေခၚတယ္ ကိုယ့္လူတို႔ရဲ႕။ ေဘာေစ့ထည့္ပစ္ရတာ မွန္ရင္ေသတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႔ ။ ကိုယ့္လူတို႔ျဆာကို ေျခေထာက္႐ွပ္ပစ္လိုက္တာပါ ဟက္ ဟက္ ”
ဟု ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူတစ္ေယာက္ ေသနတ္ထမ္းကာ အိမ္ေ႐ွ႕ဘက္မွ ခင္ဦးတို႔႐ွိရာသို႔ တလွမ္းခ်င္းလွမ္းလာေလ၏။ က်န္လူဆိုးႏွစ္ေယာက္လည္း ထိုသူအားရန္ျပဳတိုက္ခိုက္ရန္ျပင္လိုက္ေလရာ ထိုသူက

” ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လိုက္ရ. .. မေအလိုးေတြ အကုန္မသာေပၚကုန္ေတာ့မယ္။ ကဲပါေလ. .. . ခ်ခ်င္သပဆိုလည္း ခ်ၾကတာေပါ့။ မင္းတို႔ကို ငါေသနတ္မသံုးပါဘူး ”

ဟုဆိုကာ ေသနတ္သို႔ ေဘးသို႔ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး လူဆိုးတို႔ကို ဆီးႀကိဳလိုက္ေလသည္။ လူဆိုးႏွစ္ဦးလည္း က်ားခနဲ ယားခနဲ ေအာ္သံေပးလွ်က္ ထိုမ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ထံ ေျပးဝင္သြား၍ မၾကာခင္မွာပင္ ၎လက္ခ်က္ျဖင့္ ေမွာက္က်ေလကုန္၏။

လူဆိုးမ်ား ႐ွင္းသြားေသာအခါ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္သည္ ခင္ဦးထံသို႔ေလွ်ာက္လာၿပီး ကိုယ္လံုးတီး အ႐ွက္တကြဲျဖစ္ေနရွာေသာသူမအား တံဘက္ျဖင့္ ညင္သာစြာ ျပန္လည္ျခံဳလြမ္းေပးေလသည္။

” ကဲ. .. ထ မခင္ဦး ။ အိပ္ခန္းထဲမွာ အဝတ္လည္းၿပီး သြားနားေနလိုက္ေတာ့။ က်ေတာ္ ဒီေကာင္ေတြကို ႐ွင္းၿပီး ျပန္လိုက္ေတာ့မယ္ ”

ထိုသူ၏ ေဖးကူထူမမႈျဖင့္ ခင္ဦးတစ္ေယာက္ မတ္တပ္ျပန္ရပ္၍ ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းျဖင့္ အဝတ္အစားဝတ္ရန္ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္ေလေတာ့၏။

အဝတ္အစားကျပာကယီဝတ္လို ့ အိပ္ခန္းထဲမွ ခင္ဦးျပန္ထြက္လာေသာအခါ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူေကာ လူဆိုးသံုးေယာက္ကိုပါ မေတြ ့ရေတာ့။ ကယ္တင္႐ွင္ မ်က္ႏွာဖံုးက အိမ္တံခါးကိုလည္း အတြင္းဘက္မွ ေလာ့ခ်ေပးျပစ္ခဲ့ေလသည္။

သူမ၏ အ႐ွက္ႏွင့္ ဘဝကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ အႏွီပုဂၢိဳလ္သည္ မည္သူျဖစ္မည္နည္း။ ထိုသူသည္လည္း ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ သူမအိမ္သို႔ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာသူျဖစ္သည္မို ့ ႐ိုးေတာ့မရိုးသားႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ခင္ဦးအေနျဖင့္ထိုသူအားေက်းဇူးတင္ လွေပ၏။ ၎သာ အခ်ိန္မွီေရာက္မလာပါက ယခုအခ်ိန္တြင္ လူဆိုးသံုးဦး၏လက္ထဲ၌ သူမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ မဟုတ္ပါလား။

ခင္ဦးတစ္ေယာက္ အျခားသူမ်ားကဲ့သို႔ ရႊင္လန္းတက္ႂကြစြာ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့။ ညက ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္ဆိုးတို႔ေၾကာင့္ ေသြးပ်က္ေျခာက္ျခားျခင္းအ႐ွိန္မေျပေသးဘဲ သူမ၏ ရံုးခန္းထဲတြင္ တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြ႐ွိေလေတာ့၏။ ကိုယ့္အၾကံအစည္ႏွင့္ကိုယ္ျဖစ္၍ သက္ဆိုင္ရာသို႔တိုင္ဖို႔ေတာဖို႔ေဝးစြ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုပင္ ဖြင့္ဟမေျပာရဲ။ သူမ၏ အျဖစ္က က်ဥ္းထဲကပ္ထဲႏိုင္လွေပသည္။ သူမအား ကူညီခဲ့သည့္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူသာ ေရာက္မလာခဲ့ပါက သူမ၏ဘဝက မေတြးဝံ့စရာ။

ယေန႔ညေန ရံုးဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ရမွာကိုပင္ ခင္ဦးထိတ္လန့္လို ့ေနေလသည္။ ယခုတစ္ခါေတာ့ မ်က္ႏွာဖံုး႐ွင္လည္း ေရာက္လာႏိုင္မည္ ေရာက္မလာႏိုင္မည္ မေသျခာလွ။ ထိုသူကိုေတာ့ သူမ ေက်းဇူးတင္လွသည့္အျပင္ မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိခ်င္လွေပ၏။

မနာလိုစိတ္ သူတပါးအေပၚကို မေကာင္းၾကံလိုစိတ္၏ ဆိုးက်ိဳးသည္ကား ႀကီးလွေပစြ။ ပန္းေရာင္အေပၚတြင္ ဒုကၡေပးအ႐ွက္ခြဲလိုေသာ သူမ၏ မေကာင္းသည့္စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ ပန္းေရာင္ဒုကၡမေရာင္ခင္ပင္လွ်င္ သူမကိုယ္တိုင္ ဗ်ာပါေၾကာင့္ၾက စိုက္ေနရေျခၿပီ။

” အင္း လူ႔စိတ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ခက္သား။ ငါက ကိုသက္ေအာင္ကို ခ်စ္ေစျခင္ေပမယ့္ ကိုယ္သက္ေအာင္က ငါ့ကိုခ်စ္ခ်င္မွ ခ်စ္မွာေပါ့။ ဒါ သူ႔ရဲ႕ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ပဲ။

ၿပီးေတာ့ ပန္းေရာင္ဆိုတာလည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက ကြဲကြာခဲ့ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ငယ္ခ်စ္ဦးမဟုတ္လား။ သူ႔ချမာ ခ်စ္႐ွာမွာေပါ့။ ငါပန္းေရာင္ကို ဒုကၡေပးဖို႔ ၾကံစည္မိတာျမန္း မွားၿပီလား ”

စသျဖင့္ ေတြးေတာကာ ခင္ဦးတစ္ေယာက္ ေနာင္တရမိသလိုလို ျဖစ္လာေလ၏။

သို႔ေသာ္ ပန္းေရာင္ေရာက္မလာခင္ ကိုသက္ေအာင္ႏွင့္သူမ အလုပ္အတူတူတြဲလုပ္ၾကရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးခဲ့ၾကရသည္မ်ားကို တစိမ့္စိမ့္ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာၿပီး ပန္းေရာင္အေပၚထား႐ွိသည့္ ဣိသ မစၦရိယ စိတ္ညစ္တို႔က ခ်က္ျခင္းျပန္လည္လႊမ္းမိုးသြားျပန္သည္။

” အို. .. အဲ့ေကာင္မ ေရာက္လာလို႔။ ဒီေကာင္မနဲ႔ ကိုယ္သက္ေအာင္နဲ႔သာ ျပန္မဆံုၾကရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္သက္ေအာင္ရဲ႕ အခ်စ္ကို ငါရမွာ အေသအျခာပဲ။ ခုေတာ့ သင္းေၾကာင့္ ငါခ်စ္ရတဲ့ ငါစိတ္ကူးနဲ႔႐ူးခဲ့ရတဲ့ ကိုယ္သက္ေအာင္ကို ငါလက္လႊတ္ဆံုးရံႈးလိုက္ရၿပီ။ အဲ့ဒီေတာ့ ငါ သင္းကို ေကာင္းေကာင္းလက္စားေျခရမယ္။

ဒီရက္ပိုင္း ဒီေကာင္မရဲ႕ မူဗီကိစၥနဲ႔ ခင္ေမာင္ျမင့္တို႔ကလည္း ငါ့ကို အနၱရာယ္ျပဳခ်င္ေနၾကတယ္။ ဒီမူဗီကိုသာ လူၾကားထဲျမန္ျမန္ခ်ျပလိုက္ၿပီး ပန္းေရာင္ကို ျမန္ျမန္အ႐ွက္ခြဲလိုက္ရင္ ငါ့အတြက္ အမ်ားႀကီး အက်ိဳး႐ွိႏိုင္တယ္။

ဟားဟား လူယုတ္မာခင္ေမာင္ျမင့္တစ္ေယာက္ ငါ့ကို ျပသနာဆက္႐ွာဖို႔ေနေနသာသာ ကိုသက္ေအာင္နဲ႔ ထိတ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး စာရင္း႐ွင္းေပေတာ့ေပါ့။ ပန္းေရာင္ဆိုတဲ့ေကာင္မကိုလည္း အားလံုးက ဖာသယ္မွန္းသိသြားၿပီ။ ကိုသက္ေအာင္က လက္ခံမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သင္းက ကိုသက္ေအာင္ကို ယူရက္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။

ငါကေတာ့ ကုမၸဏီၰကလစ္ၿပီး အညာကိုပဲ ျပန္ရေတာ့မွာ။ ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ . . .ဒီလိုပဲ လုပ္ရေတာ့မယ္။ ျဆာ့ရဲ႕အနားမွာ လူရင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ၊ အားကိုးအားထားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆက္႐ွိေနမေပးႏိုင္ေတာ့တဲ့၊ အလုပ္အေကြ်း မျပဳႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်မကို ခြင့္လႊတ္ပါျဆာရယ္…. .

ကြ်န္မျမတ္ႏိုးတဲ့အရာကို ကြ်န္မမွမရရင္ အျခား ဘယ္သူမွလည္း မရေစရဘူး႐ွင္. .. .. ”

အထက္ပါအတိုင္း ခင္ဦး ေတြးေတာၾကံစည္လိုက္ၿပီး ၎အၾကံအစည္အားေဆာင္ရြက္ၿပီးပါက အလုပ္မွထြက္ခြာကာ သူမ၏ဇာတိ အညာသို႔ျပန္ရန္ ေႂကြဲဝမ္းနည္းစြာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် လိုက္ေလေတာ့သည္။

ခပ္ဟဟျဖစ္ေနသည့္ တံခါးအျပင္မွ ရံုးခန္းအတြင္းသို႔ အကဲခတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံုကိုမူ သူမသတိမထားလိုက္ႏိုင္ေတာ့။

ည ၈ နာရီခြဲၿပီ။ ခင္ဦးမူးေနေလ၏။ ရံုးကအျပန္တြင္ ဝိုင္ပုလင္းဝင္ဝယ္ကာ အိမ္အေရာက္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ဧည့္ခန္းျကမ္းျပင္တြင္ တစ္ကိုယ္တည္း ထိုင္ေသာက္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထမင္းလည္း စားခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့။

ယခုည သူမ မူးမွျဖစ္ေခ်ေတာ့မည္။ မနက္ဖန္ ပန္းေရာင္ကို အ႐ွက္ခြဲ ဒုကၡေပးရန္ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုလုပ္ရပ္ကို လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ ယခုအခ်ိန္အထိ သူမ ေဝခြဲမရေသး။

တစ္ဖက္ကေတြးၾကည့္လွ်င္ ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ခ်စ္ရသူ ကိုယ့္အသဲႏွလံုးကို လုယူသြားသည့္သူ။ က်န္တစ္ဖက္ကေတြးၾကည့္ျပန္ပါက ကိုယ့္အလုပ္႐ွင္ ကိုယ့္ေက်းဇူး႐ွင္၏ ငယ္ခ်စ္ဦး အခ်စ္ရဆံုးေသာသူ။

ၾကံစည္ထားသကဲ့သို႔ ေဆာင္ရြက္လိုက္ပါမူ နစ္နာဆံုး႐ႈံးရမည္မွာ ပန္းေရာင္တစ္ဦးတည္းမဟုတ္။ ျဆာ ကိုသက္ေအာင္လည္း ႐ူးမတတ္ခံစားရမည္ျဖစ္သလို သူမကိုယ္တိုင္လည္း လြင့္စင္ထြက္ေျပးရေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အလံုးစံုကို ခြင့္လႊတ္အေလ်ာ့ေပးလိုက္ရေလာက္ေအာင္လည္း သူမ၏ ႏွလံုးသား မရင့္က်က္ မျမင့္ျမတ္ႏိုင္။ သူမ မည္သို႔လုပ္ရမည္နည္း။

ခင္ဦးတစ္ေယာက္ ေသာက္ရင္း မူးရင္း မူးရင္း ေသာက္ရင္း စဥ္းစားေလရာ ေနာက္ဆံုး ေခါင္းထဲတြင္ အၾကံတစ္ခုေပၚလာေလ၏။

.. . . . နက္ဖန္ေန႔လည္မွ ေဘးအိမ္ေတြ ဘုရားဖူးျပန္ေရာက္ၾကမည္ျဖစ္၍ ေလာေလာဆယ္၌ တိုက္တစ္ခုလံုးတြင္ သူမတစ္ေယာက္တည္း။ မေန႔ညက ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသည့္ လူဆိုးလူယုတ္မ်ား၏ အႏၱရာယ္မွာ ယေန႔ညလည္း သူမထံသို႔ အခ်ိန္မေရြးက်ေရာက္လာႏိုင္ေလသည္။

ထိုသို႔ျဖစ္ေပၚလာပါက သူမေနျဖင့္ အနာမခံေတာ့ဘဲခင္ေမာင္ျမင့္ထံသို႔ ဖုန္းျဖင့္ဆက္သြယ္ကာ ပန္းေရာင္၏ မူဗီဖိုင္ကို အၿပီးျပန္လည္ေပးအပ္လိုက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေလ၏။……ထိုသို ့မဟုတ္ဘဲ ယေန႔ညတြင္ သူမ အနၱရာယ္တစ္စံုတရာ ေတြ႔ျကံုျခင္းမရွိ၍ အေျခအေနအားလံုးေအးခ်မ္းပါလွ်င္ ယခင္စီစဥ္ထားသည့္အစီအစဥ္အတိုင္း မနက္ဖန္၌ သူမ ေဆာင္ရြက္ရေပမည္။……

ထက္ပါအတိုင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ျပီးေနာက္ ခင္ဦး၏ရင္ထဲတြင္ အနည္းငယ္ ေပါ့ပါးသြားသေယာင္ ႐ွိေလသည္။ ဝိုင္ပုလင္းလည္း အေတာ္ကိုေလ်ာ့ကာ ကုန္လုနီးနီးျဖစ္ေလေတာ့၏။

ဗိုက္ထဲတြင္ ဆာတာတာရွိ၍ တစ္ခုခု ထစားမည္ျပဳရာ သူမ မထႏိုင္ေတာ့။ ျကမ္းေပၚသို႔ တ ဘုတ္ ဘုတ္ ျပန္ျပဳတ္ၾကေနေလေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္……. .

” ေသာက္လွခ်ည္းလား မမရဲ႕။ တကယ္တည္း အရက္သမားစစ္စစ္ႀကီးၾကေနတာပဲ ”

အသံလာရာသို႔ ရီေဝေဝျဖင့္ ခင္ဦးလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ မေန႔ညကေတြ႔ရေသာ ကယ္တင္႐ွင္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္။ ထိုသူ၏ လက္ထဲတြင္လည္း အစားအေသာက္မ်ားကို ပါဆယ္ဆြဲလွ်က္။ ခင္ဦး ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိဘဲ ဆက္လက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနစဥ္တြင္ ထိုသူက

” .. .. . က်ေတာ့္ကို မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။ အေျခအေနတစ္ခုအရ မ်က္ႏွာအုပ္ထားရေပမယ့္ က်ေတာ္က မမအတြက္ မိတ္ေဆြပါ။ မမကို ဘာအနၱရာယ္မွ မေပးပါဘူး။ တေန႔ေန႔မွာ က်ေတာ္ဘယ္သူဆိုတာ မမ သိလာရမွာပါ။ ”

ဟု သူ႔ကိုယ္သူမိတ္ဆက္ေလ၏။

ခင္ဦးလည္း ထိုသူ၏ေက်းဇူးသူမအေပၚ၌႐ွိသည္မို႔ ၎အား အနည္းငယ္ယံုၾကည္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ ယခုကဲ့သို႔ စိတ္မြန္းၾကပ္ေနေသာအခ်ိန္တြင္ သူမအတြက္ ရင္ဖြင့္ေဖာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ အမွန္ပင္လိုအပ္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္အား မည္သူမည္ဝါျဖစ္သည္ အိမ္ထဲသို႔ မည္သို႔ေရာက္႐ွိလာသည္ကို မစပ္စုေတာ့ဘဲ စကားစၿမီေျပာရန္ကိုသာ ခင္ဦး အားသန္စိတ္ကူးလိုက္ေလေတာ့သည္။

” ေကာင္းၿပီေလ မင္း ဘယ္သူဆိုတာ ငါမေမးေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ မင္းက ငါ့အေၾကာင္းေတြကို အကုန္သိတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။ ”

ခင္ဦးက ေမးျမန္းလိုက္ေလရာ ထိုသူက လက္ထဲ႐ွိပါဆယ္ထုတ္ကို ခင္ဦးေ႐ွ႕ စားပြဲပုေပၚသို႔ ခ်လိုက္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း ဝင္ထိုင္လိုက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ

” သိတာေပါ့မမရယ္။ မမ ရဲ႕သူေဌးကိုသက္ေအာင္ကို မမတဖက္သတ္စြဲလမ္းေနေၾကာင္း. .. .. သူေဌးရနဲ႔ ငယ္ခ်စ္ မပန္းေရာင္ကို မနာလိုဘဲ ဒုကၡေပးဖို႔ုၾကံေနေၾကာင္း. .. .. . ဒီ့အတြက္ မေပါင္းအပ္မသင္းအပ္တဲ့ ခင္ေမာင္ျမင့္တို႔နဲ႔ သြားေပါင္းမိၿပီး ခု မမကိုယ္တိုင္ ဒုကၡေရာက္ေနေၾကာင္း က်ေတာ္ အစကအဆံုး အားလံုးသိတယ္။ ”

ဟု ခင္ဦး၏ အေမးကို ျပန္လည္ေျဖၾကားေလသည္။ ခင္ဦးလည္း သူမက်ိတ္ၾကံေနသည့္ မေကာင္းေသာအၾကံအစည္အား တစ္စံုတစ္ဦးက ခေရေစ့တြင္းၾက သိ႐ွိေနသျဖင့္ စိတ္လက္ညစ္ညဴးကာ သက္ျပင္းေမာတစ္ခ်က္ကို ဟူးခနဲ မႈတ္ထုတ္လိုက္ရေလ၏။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္က စကားဆက္ျပန္သည္။

” ေလာကမွာ ေယာက်္ားေတြ အမ်ားႀကီးပါမမရယ္။ ကိုယ့္ကို မခ်စ္ဘဲ အျခားတစ္ေယာက္ဆီကို သူ႔အသဲႏွလံုးေပးၿပီးသားေယာက်္ားကို မမ ဘာလို႔ဆက္ခ်စ္ေနမွာလဲ။

ၿပီးေတာ့ ကိုသက္ေအာင္ ခ်စ္ေနတဲ့ မပန္းေရာင္ကို မမ အ႐ွက္ခြဲလိုက္ေတာ့ေကာ ကိုသက္ေအာင္က မမကို ခ်စ္လာမွာ မို႔လို႔လား။ ဘယ္ခ်စ္လာလိမ့္မလဲဗ်ာ။ သူ႔ခ်စ္သူ အ႐ွက္တကြဲျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမလားဆိုၿပီး မုန္းသထက္မုန္းဖို႔သာ ႐ွိေတာ့တာေပါ့။ အဲ့ဒီအမုန္းဒဏ္ကိုမခံႏိုင္မွန္းႀကိဳသိေနလို႔ မမကိုယ္တိုင္ အလုပ္ကေန အညာကိုျပန္ေျပးဖို႔ စီစဥ္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။

အဲ့ဒီေတာ့ မမရယ္ . . . မမရဲ႕အၾကံအစည္ႀကီးက ကိုယ္သက္ေအာင္လည္း ေဒါသေတြနဲ႔ ဗ်ာပါဒေတြနဲ႔ပူေလာင္ရ. .. . မပန္းေရာင္လည္း အ႐ွက္ေတြကြဲ. .. .. . မမလည္း အေျခအေနေတြပ်က္ ထြက္ေျပးရနဲ႔ အေတာ္ကို မဟန္ပါဘူး ”

မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္၏ ေျပာစကားေၾကာင့္ ခင္ဦးတစ္ခ်က္ ေတြေဝသြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထက္သည့္ ထန္သည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ ခ်က္ျခင္း မ်က္ႏွာကို ျပန္တင္းလိုက္ၿပီး ခနဲ့ျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးကာ ထိုသူကို ေအာက္ပါအတိုင္း ခြန္းတုန္႔ျပန္လိုက္ေလ၏။

” ဒီမွာ. .. .. .မင္းဘာသိလို႔လဲ။ တကယ္လို႔ ပန္းေရာင္ဆိုတာသာ ေပၚမလာခဲ့ရင္ ကိုယ္သက္ေအာင္ရဲ႕ ေမတၱာစိတ္က ငါ့အေပၚကို တိမ္းၫႊတ္ေတာ့မွာ အေသအျခာပဲ။ ပန္းေရာင္႐ွိမလာ ခင္ ကိုသက္ေအာင္က ငါ့ကိုအေရးေပးတယ္ ဂ႐ုစိုက္တယ္။ ငါဟာ ကိုယ္သက္ေအာင္အတြက္ အေရးပါအေရာက္ဆံုးေနရာမွာ ႐ွိေနခဲ့တယ္။ ကုမၸဏီၰကို ပန္းေရာင္ေရာက္လာၿပီးမွသာ. .. .. . ”

” ဟား ဟား ဟား ဟား ေသျခာစဥ္းစားပါဦး မမရယ္။ မပန္းေရာင္မ႐ွိရင္ ကိုသက္ေအာင္ကမမကို ခ်စ္မယ္ဆိုတာ ေသျခာလို ့လား။ အားလံုးက မမအထင္ေတြပါ။ အစကတည္းက ကိုသက္သက္ေအာင္က မမအေပၚမွာ ၾဆာရင္းတပည့္ရင္းလို ေမာင္လိုႏွမလိုပဲ ေမတၱာေစတနာထားတာဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ။

ၿပီးေတာ့ မပန္းေရာင္ကိုမေၾကနပ္စိတ္နဲ႔ၾကည့္လိုသာ သူေရာက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ကိုသက္ေအာင္က မမကို အေရးမေပးေတာ့ဘူးလို႔ မမထင္တာေလ။ မမေသျခာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ဦး။ မပန္းေရာင္ေရာက္လာၿပီးမွ မမ ရာထူးတိုးတယ္ ကားသံုးခြင့္ ဒ႐ိုက္ဘာသံုးခြင့္ စသျဖင့္ ခံစားခြင့္ေတြတိုးတယ္ ေနာက္ဆံုး လခလည္း ကိုသန္ဇင္နဲ႔ အတူတူရတယ္. .. .. .. ကဲေျပာပါဦး. .. ဒါေတြက ကိုသက္ေအာင္ မမကို အေရးမေပးေတာ့ဘူးဆိုတာေတြလား ”

မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္၏ စကားဆံုးေတာ့ ခင္ဦး မိႈင္ၾကသြားရေလသည္။ ထိုသူက ခင္ဦး၏ ျဖစ္ပံုကိုၾကည့္ကာ စကားမဆက္ေတာ့ဘဲ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလွ်က္

” ကဲပါေလ. .. .. .. မေသာက္တတ္ေသာက္တတ္နဲ႔ ဝိုင္ေသးေသးတစ္ပုလင္းေလာက္ေသာက္ပီး အရမ္းမူေၾကးပီ။ ဒါေပမယ့္ ထမင္းမစားရေသးဘူးမဟုတ္လား။ ဗိုက္ထဲ အစာမ႐ွိဘဲ ဝိုင္ေတြခ်ည္းဆို ဒုကၡေရာက္မယ္။ က်ေတာ္ ေၾကးအိုးဝယ္လာခဲ့တယ္။ စားႏိုင္သေလာက္ေလးစားလိုက္ ”

ဟူ၍ သူမအား ခူးခပ္ေႂကြးေမြးရန္ျပင္ေလ၏။ ခင္ဦးလည္း ဗိုက္ဆာဆာ႐ွိသည္ႏွင့္ ေထြေထြထူးထူးစဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ၾကးအိုးကို ဝင္သေလာက္ က်ိတ္မွိတ္စားလိုက္ေလေတာ့သည္။

သူမ စားေသာက္ၿပီးေသာအခါ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူက

” ကဲ . . . . လာ မမ။ ကြၽန္ေတာ္တြဲမယ္။ ေဟာဟိုက ဒရင္းဘတ္ေပၚမွာ အိပ္လိုက္ေတာ့။ အိပ္ယာေပၚ မွာဆို ခုမွစားထားေသာက္ထားတာမေကာင္းဘူး ”

ဟု ဆိုၿပီး သူမအား တြဲထူေဖးမလွ်က္ မလွမ္းမကမ္း႐ွိ ဒရင္းဘတ္ေပၚတြင္ ေနရာခ်ေပးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္သြား၍ ေစာင္တစ္ထည္ယူၿပီးျပန္ထြက္လာကာ သူမကိုယ္ေပၚသို႔ ၾကင္ၾကင္နာနာလႊမ္းျခံဳေပးျပန္သည္။

ထိုသူမည္သူနည္း။ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ သူမအေပၚတြင္ ဤမွ် ဂ႐ုစိုက္ေကာင္းမြန္ေနရပါသနည္း။ ခင္ဦး ေတြးရခက္လွေသာ္လည္း ၎၏ အျပဳအစု အယုအယမ်ားအေပၚတြင္ မသိမသာေၾကနပ္ေနမိေၾကာင္းကိုေတာ့ သူမကိုယ္သူမ သတိျပဳမိေလ၏။ ေျပာပံုဆိုပံု ေနပံုထိုင္ပံု တို႔ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ၎သည္ သူမထက္ ငယ္ရြယ္သူတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းကိုသာ ခင္ဦးအတည္ျပဳႏိုင္ေလသည္။

” စိတ္ခ်လက္ခ်သာ အိပ္လိုက္ မမ။ ဟိုေကာင္ေတြလာမွာကို စိတ္မပူနဲ႔။ က်ေတာ္ ေစာင့္ေပးထားမယ္။ တကယ္လို႔လာခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီေကာင္ေတြေလာက္ကေတာ့ မမ တစ္ခ်က္ႏိုးမသြားေစရဘူး။

က်ေတာ့္ကိုေတာ့ ယံုတယ္မဟုတ္လား။ က်ေတာ့္ေၾကာင့္ မမ မွည့္တစ္ေပါက္မစြန္းေစရပါဘူး။ ကဲ ကဲ နားလိုက္ေတာ့ ”

မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္က ခင္ဦးအနားတြင္ အသာထိုင္ခ်ၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ဆက္အနားယူရန္ သူမကို ေျပာဆိုတိုက္တြန္းေနျပန္သည္။ ခင္ဦး၏စိတ္အစဥ္တြင္ေတာ့ ၾကည္ႏူးသာယာစိတ္အျပင္ ထိုသူ႔အေပၚ အားကိုးယံုၾကည္စိတ္မ်ားပင္လွ်င္ တစိမ့္စိမ့္တိုးပြားလာေလ၏။

မ်က္ႏွာကို ေတြျမင္ခြင့္မရေသာ္လည္း ထိုသူ၏ မ်က္လံုးအစံုသည္ ပကတိ႐ိုးသားေၾကာင္း သူမ ခံစားမိေလသည္။ ထိုသူသည္ ၾကင္နာတတ္လွေပ၏။ သိတတ္နားလည္လြန္းလွေပ၏။. .. .. … .

ရီေဝေဝအေတြးမ်ားျဖင့္ လူးလာေခါက္တုန္ေတြးေတာရင္း မၾကာခင္ ခင္ဦးတစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္႐ွိသြားေလေတာ့သည္။ သူမအေနျဖင့္ စိတ္ေကာလူပါ ပင္ပမ္းလွၿပီ မဟုတ္ပါလား။

နတ္ျသသဓ တိုင္းရင္းေဆးဝါးလုပ္ငန္းတြင္ သူေဌးသက္ေအာင္မွစ၍ ျပာတာ ေမာင္ညိဳအဆံုး အားလံုးေသာ သူတို့သည္ မိမိကိုယ္စီတာဝန္ကိုကိုယ္ အသီးသီးထမ္းရြက္ေနၾကေလသည္။ ဤကဲ့သို႔ လူသူအေပါင္းအလုပ္မ်ားေနစဥ္တြင္ ခင္ဦးမွာေတာ့ အလုပ္ကိုေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏိုင္ဘဲ သူမ၏အၾကံအစည္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ၾကံစည္ေတြးေတာေနရေလ၏။

ထိုအစီအစဥ္ကိုေဆာင္ရြက္ရန္လည္း သူမ အေတာ္ပင္ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနေလသည္။ အဆိုးဆံုးမွာ ညအခါက. . မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္က သူမအားေျပာဆိုေထာက္ျပခဲ့ေသာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္လြန္းလွသည့္ စကားတို႔သည္ သူမေ႐ွ ့ဆက္မည့္လမ္း၌ အႀကီးအက်ယ္ဆံုးေသာ အဟန္႔အတားတစ္ခုပင္ ျဖစ္၍ေနေလေတာ့၏။

သို႔ေသာ္ ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးေတာ့။ ပန္းေရာင္ကိုအ႐ွက္ခြဲႏိုင္မည့္ ဤမူဗီရ႐ွိရန္ သူမ ခနၶာကိုယ္လည္းစေတးခဲ့ရၿပီးေလၿပီ။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း ပန္းေရာင္ကို အ႐ွက္တရားရေအာင္ျပဳ၍ ကိုသက္ေအာင္နေဘးမွ ထြက္ခြာသြားေတာ့မည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးေလၿပီ။ အထုတ္အပိုးလည္းအဆင္သင့္။ ညေနေလးနာရီ ကားလက္မွတ္လည္းအဆင္သင့္။ ထမင္းစားနားခ်ိန္မတိုင္မွီ သူမ၏ အၾကံအစည္အားအေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၿပီး အိမ္ျပန္အထုတ္အပိုးယူ၍ တခါတည္း ကားဂိတ္လစ္ရံုပင္။

ဖခင္ႏွင့္လည္း သူမ မေတြ႔ရသည္မွာၾကာေလၿပီ။ အသက္ရလာၿပီျဖစ္ေသာ ဖခင္ႀကီးကို သူမအနီးကပ္ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္သြားရန္ ရည္ရြယ္ထားေလ၏။

” ေနရစ္ေတာ့ ကိုယ္သက္ေအာင္ရယ္။ က်မ ႐ွင့္အနားမွာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္လည္း က်မ မွာ ျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသားမ႐ွိပါဘူး။ ပန္းေရာင္ကို က်မ ဘယ္လိုမွ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး႐ွင္။ အားလံုးက အျပစ္တင္ရင္လည္း က်မခံရမွာပါပဲ။

က်မအျကံ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီးသြားရင္ ႐ွင္ က်မမ်က္ႏွာကို လံုးဝမျမင္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ မုန္းတီးနာၾကည္းသြားမယ္ဆိုတာ က်မသိပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်မ ႐ွင္တို႔နဲ႔ေဝးရာကို ထြက္သြားေတာ့မွာပါ။ အညာေဒသ ေညာင္ဦး ဆိုတဲ့ ၿမိဳ ့ကေလးမွာ ေမြးဖခင္ႀကီးနဲ႔အတူတူ ေသတဖန္သက္တဆံုးေနထိုင္သြားေတာ့မွာပါ။ စိတ္ခ်ပါ ကိုသက္ေအာင္ရယ္ စိတ္ခ်ပါ. .. .. ဒီေန႔ညေနကစၿပီး ႐ွင္ က်မမ်က္ႏွာကို ဘယ္ေတာ့မွ မျမင္ေစရေတာ့ပါဘူး ”

ခင္ဦးတစ္ေယာက္ အထက္ပါအတိုင္း ေဆြးေျမ့ေျကကြဲစြာ တစ္ကိုယ္တည္းေတြးေတာလိုက္ၿပီး လုပ္ငန္းမစခင္ သူမဟန္းဆက္ထဲ႐ွိ ပန္းေရာင္၏မူဗီဖိုင္ကို ေသျခာေအာင္စစ္ေဆးရန္ ဟန္းဆက္ေလးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ညအခါက မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူ သူမႏွင့္တစ္ညလံုး႐ွိေနခဲ့သည့္အျပင္ ထိုသူက. .. ပန္းေရာင္ကို သူမလက္စားေခ်ဖို ့ရာလည္း မလိုလားသူ မဟုတ္ပါလား။ သူမ မူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္တြင္ သူမ၏ဖုန္းကိုရွာ၍ မူဗီဖိုင္ကို ထိုသူဖ်က္ေကာင္းဖ်က္သြားႏိုင္ေလ၏။

ခင္ဦး စိုးရိမ္မိေသာ္လည္း တကယ္တမ္းစစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မူဗီဖိုင္မွာ ပကတိအေကာင္းအတိုင္း ႐ွိေနေသးေၾကာင္း ေတြ႔ရေလသည္။ ထိုေျကာင့္ ခင္ဦးလည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏အၾကံကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ျပင္ဆင္လိုက္ေလေတာ့၏။

ခင္ဦး ကြန္ျပဳတာေ႐ွ႕သို႔ေရာက္႐ွိေနေခ်ၿပီ။ ဝန္ထမ္းမ်ားအား ကိုသက္ေအာင္ တခါတရံ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားသည့္ နံရံကပ္တီဗီမ်ားမွတဆင့္ ပန္းေရာင္၏ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနသည့္ မူဗီကို လုပ္ငန္းတစ္ခုလံုး ေတြ႔ျမင္ၾကရေပေတာ့မည္။

ထိုကဲ့သို႔ နံရံတီဗီမ်ားကို အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ ပတ္စဝတ္ နံပါတ္ လိုအပ္ေလ၏။ ပံုမွန္ဆိုလွ်င္ ပါတ္စဝတ္နံပါတ္ကို ကိုသက္ေအာင္ႏွင့္ အေထြေထြမာန္ေနဂ်ာ ကိုသန္႔ဇင္ ႏွစ္ဦးသာ သိ႐ွိခြင့္ရေလသည္။ သို႔ေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးရက္ခန့္က ကိုသက္ေအာင္က ခင္ဦးကိုေခၚယူ၍ ကိုသန္႔ဇင္မ႐ွိလွ်င္ ခင္ဦးပင္ ဟု ဆိုကာ လွ်ိဳ႕ဝွက္နံပါတ္ကို ေျပာျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလ၏။

ယခုအခါတြင္. .. .. .သူမအေပၚထား႐ွိခဲ့သည့္ ကိုသက္ေအာင္၏ ယံုၾကည္မႈကို ခင္ဦး အလြဲသံုးစားလုပ္ရေပေတာ့မည္။ ကိုသက္ေအာင္ သူမအေပၚယံုၾကည္သေလာက္ ငဲ့ညႇာသေလာက္ ေကာင္းသေလာက္ သူမကေတာ့ ကိုသက္ေအာင္တို႔အေပၚတြင္ ျပန္လည္မေကာင္းႏိုင္ေတာ့ ဟုေတြးေတာမိလွ်က္ ခင္ဦးဝမ္းနည္းလာမိေလသည္။

တဆက္တည္းမွာပင္ ကိုသက္ေအာင္ႏွင့္သူမ အလုပ္အတူတူတြဲလုပ္ခဲ့ပံုမ်ား . . . အလုပ္ခြင္အခက္အခဲမ်ားကိုအတူတူေက်ာ္ျဖတ္၍ ေအာင္ပြဲခံေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကရပံုမ်ား . . .ကိုသက္ေအာင္က သူမကို အစစအရာရာ ညႇာတာေဖးမခဲ့ပံုမ်ားကို မ်က္စိထဲတြင္ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်ား တေတာက္ေတာက္က်လာရေလေတာ့၏။

တဖက္တြင္. .. .. ပန္းေရာင္အလုပ္သို႔ေရာက္လာခဲ့ပံု. .. ပန္းေရာင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း သူမေမွ်ာ္မွန္းထားသည့္ ကိုသက္ေအာင္၏ ကိုယ္ေရးအရာ႐ွိေနရာကိုေသြဖက္လွ်က္ ဒုအေထြေထြမာန္ေနဂ်ာအျဖစ္သို႔ ေရာက္႐ွိခဲ့ရပံု. .. . ကိုသက္ေအာင္ႏွင့္ ပန္းေရာင္တို႔ တတြဲတြဲ သြားလာ လုပ္ကိုင္ေနၾကပံု. .. .. .ရံုးခန္းအတြင္း၌ ေပြ႔ဖက္နမ္းရံႈ ့ေနၾကပံု… .. . စသည့္ပံုရိပ္မ်ားကလည္း သူမ၏ အာရံု၌ ထင္ဟတ္လာျပန္သည္။

ခင္ဦး၏ စိတ္ထဲတြင္ အေတြးမ်ားႏွင့္မြန္းၾကပ္ေန၏။ ႏွလံုးသားမွာ တဆစ္ဆစ္နာက်င္ေန၏။ ေကာင္းဆိုး မွားမွန္ ဒြန္တြဲေနေသာ ခံစားခ်က္စံလင္စြာကို အသဲတဆတ္ဆတ္တုန္ရီေအာင္ခံစားရင္း . . . .လုပ္ေဆာင္စရာ႐ွိသည္မ်ားကိုလည္း လက္မွ အဆက္မျပတ္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၿပီးသကာလ သူမ စိတ္ကိုဒံုးဒံုးခ်ကာ အန္းတားေခါက္လိုက္ေလေတာ့သည္။

” ကလင္ လင္ လင္ လင္ ”

ဆယ့္ ႏွစ္နာရီခြဲ၍ ထမင္းစားအလုပ္နားဘဲလ္ တီးေလၿပီ။ လုပ္သားမ်ား ၊ ဝန္ထမ္းမ်ား ကိုယ္စီတာဝန္မ်ားကို ေခတၱရပ္နားလိုက္ၾကၿပီး ထမင္းခ်ိဳင္႔မ်ားဆြဲကာ ထမင္းစားရန္ ျပင္ဆင္ၾကေလ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိန္ခြန္းေျပာေသာ နံရံကပ္ TV မ်ားပြင့္လာေလသည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ထမင္းခ်ိဳင့္မ်ားကို ျပန္ခ်လိုက္ၾကၿပီး မိန္႔ခြန္းနားဆင္ရန္ တီဗီေမာ္နီတာမ်ားကို အာရံုစိုက္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။

ေမာ္နီတာမွ သူေဌးကိုသက္ေအာင္ ႐ုပ္ပံုေသာ္၎ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ကိုသန္ဇင္ ႐ုပ္ပံုေသာ္၎ ေပၚလာလိမ့္မည္ဟု သူတို ့ ျကိဳတင္သိ႐ွိထားၾကေသာ္လည္း တကယ္တမ္းေပၚလာသည္က ျဖဴျဖဳေက်ာ္သိန္း၏ ” အရံႈးထက္ပိုေသာ ” သီခ်င္း MTV။ ထိုအခါ ဘယ္လိုပါလိမ့္ ဟူသည့္ အေတြးမ်ိဳးျဖင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားၾကား၌ ႐ုပ္႐ုပ္ပြပြ ျဖစ္ၾကေလေတာ့၏။ ထိုကဲ့သို႔ အေျခအေန႐ႈပ္ေထြးေနေသာအခ်ိန္တြင္ ဒုတိယအေထြေထြမာန္ေနဂ်ာ. . ဂ်ာေလး ေခၚ ခင္ဦးတစ္ေယာက္ နတ္ၾသဓ တိုင္းရင္းေဆးဝါးလုပ္ငန္းမွ ထြက္ခြာသြားသည္ကို မည္သူမွ သတိမျပဳမိလိုက္ၾကေတာ့။

ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း၏ ” အ႐ႈံးထက္ပိုေသာ ” သီခ်င္ၿပီးဆံုးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္တည္း ပန္းေရာင္၏ မူဗီဖိုင္ ေပၚလာေပေတာ့မည္။ ကိုသက္ေအာင္လည္း ခင္ဦးကို ေတာက္ေတာက္ခါးခါး မုန္းရက္ေခ်ေတာ့မည္။ ကိုသက္ေအာင္၏ အမုန္းတို႔ကို ခင္ဦးရင္မဆိုင္ရဲ။

ွ”႐ွင္နဲ႔ ေဝးရာကို ခင္ဦး အျမန္ဆံုး ထြက္သြားပါေတာ့မယ္။ ခင္ဦးကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ေတာ့. .. .က်မကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ေတာ့. .. .. .. တစ္သက္လံုးအတြက္သာ ပုဒ္မခ်ၿပီး မုန္းခ်င္သလိုသာ မုန္းလိုက္ပါေတာ့ ႐ွင္ရယ္။ ေဟာ့ဒီတကၠစီကားေပၚကပဲ က်မကို ထမင္းေျကြးခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းႀကီးနဲ႔ က်မရဲ႕ အလုပ္သခင္ေက်းဇူး႐ွင္ႀကီးကို ခင္ဦးကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္. .. .. .. ”

ကားေနာက္ခန္းမွ လည္ျပန္လွည့္၍ ကိုသက္ေအာင္႐ွိရာ နတ္ျသသဓ ေဆးဝါးလုပ္ငန္းကုမၸဏၰီဘက္သို႔ ခင္ဦး လက္အုပ္ခ်ီမိုး ႐ွိခိုးကန္ေတာ့လိုက္ေလ၏။ တကၠစီကားေလးကေတာ့ ခင္ဦးအား သူမခ်စ္ရသူ ကိုသက္ေအာင္ . . . အႏွစ္ႏွစ္အလလလုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ သူမ၏လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ သူမ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ား စသူတို ့ စသည္တို႔ႏွင့္ ေဝးရာသို႔ တေျဖးေျဖးသယ္ေဆာင္သြားေလေတာ့သည္။

” အ႐ႈံးထက္ပိုေသာ ” ေတးသီခ်င္းသံမွာ နံရံကပ္တီဗီမ်ားမွတဆင့္ နတ္ျသသဓ ေဆးဝါးလုပ္ငန္းတစ္ခုလံုးတြင္ ျပန္႔လြင့္လို႔ေနဆဲ. .. .. .. ..

” ၾကံဖန္ကာ အျပစ္ျမင္တတ္တာ မင္းသဘာဝမဟုတ္လား. .. .

ငါဟာ လူသားတစ္ေယာက္မွန္းေတာင္ မင္းသိေသးရဲ႕လား

ဘာကိုမွ သဝန္မတိုတာေတာင္ နင္ေလ မေၾကနပ္ပါ

အႏိုင္ယူပါ ငါ့ဘဝ. အျမဲတမ္းအ႐ႈံးေပးထား. .. .. .

နင္လိုခ်င္သမွ်ေတြကို ငါ အကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္လိုက္တာ

ရင္ဘတ္နဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့သမွ် တစ္ခုမွ အဖတ္မတင္ပါ. .. .

နင္ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ဆို အရာရာ စေတးျပစ္ခ်င္လည္း အသင့္ပါ

မင္းအတြက္နဲ႔ အသက္ဆက္ေနရမွန္း နင္မသိလို႔ပါ. .. ..
.
.
စာနာမႈကင္းမဲ့လြန္းတဲ့အၾကည့္နဲ႔. ထပ္ မၾကည့္ ပါနဲ႔ကြာ

ငါေလ ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္ ႐ွိသမွ် ငါ့အျပစ္ေတြပါ. . . ..

ငါအႏြံတာခံတာေတြကို မင္းျမင္လာတဲ့ တစ္ေန႔မွာ

မင္းအတြက္နဲ႔ ငါ အသက္ဆက္ေနရမွန္း နင္သတိရပါ. .. ..”

ဆက္ရန္

ေရတြင္မေပ် ာ္ေသာ ငါး

Post navigation
Previous” ျပည္တန္ဆာ့ဂုဏ္ ” အပိုင္း ၈” ျပည့္တန္ဆာ့ ဂုဏ္ ” . .အပိုင္း ၁၀ Next
Leave a Reply
Your email address will not be published. Required fields are marked *

Comment

Name *

Email *

Website

#good-karma #life #time