พายุ

สวัสดีค่ะ มด ห่างหายจากการเขียนโพสต์ไปหลายวันมาก เนื่องจากคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี พอดีลูกชายส่งภาพนี้มาให้เขาบอกถ่ายจากห้องพักของเขาในตัวเมืองลพบุรี มด มองภาพนี้แล้ว มีความรู้สึกว่ามันน่ากลัวจัง มันทะมึนมาก หากเป็นเเค่เมฆที่จะตกมาเป็นฝนอย่างเดียวโดยไม่พ่วงเอาลมกับเสียงฟ้าร้องมาด้วยนะ มด มองแล้วคิดตามหากแค่ตกเป็นน้ำฝนอย่างเดียวมันก็เหมือนเราเจอปัญหาเดียวคือเปียกหรือไม่ก็ชุ่มฉ่ำกันไป แต่หากตกมากไปก็ทำให้น้ำท่วมเสียหายต่อทรัพย์สินอีก แต่ถ้าทุกอย่างมาพร้อมกันหมดคือ ทั้งลม ทั้งฝน ทั้งฟ้าที่รุนแรง เราเจอทุกด้านอาจทำให้เกิดความเสียหายหรือสูญเสียหลายทาง ชีวิตคนเราเหมือนกัน บางคนอาจเจอปัญหาหลายด้านพร้อมๆกัน ทำให้คนที่เจอแทบจะหากำลังใจหรือกำลังกายมาหยัดยืนได้ลำบาก อย่างที่คนเขาบอกคนเราต้นทุนชีวิตไม่เท่ากัน บางคนมีมาก บางคนมีน้อย เวลาเจอมรสุมก็อาจมีตัวแปรในการต้านทานได้ต่างกัน แต่มรสุมของชีวิต บางครั้งมันไม่เลือก ว่าคนจน คนรวย แต่คนที่มีตัวแปรที่มั่นคงแข็งแรงหน่อยก็อาจมีแรงต้านทานได้สูงกว่าคนที่มีตัวแปรน้อยๆ แต่บางครั้งเมื่อมรสุมผ่านไปก็อาจมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นก็ได้

แต่ก็คงไม่ทุกครั้งไป มดนั่งคิดถึงตัวมดเอง มดผ่านอะไรมาเยอะมากในชืวิต มีทั้งสุขและทุกข์ แม้ ณ. ปัจจุบันก็ยังต้องสู้อยู่ด้วยต้นทุนชีวิตที่มีน้อย การได้เรียนจนจบม.6 ถือว่าดีที่สุดแล้ว การก้าวพลาดในบางสื่ง มันสอนให้เราเข้มแข็งขึ้นได้เหมือนกัน การล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ในทุกครั้งมักได้บทเรียนใหม่ๆเสมอ บางครั้งท้อมากๆแต่ก็บอกตัวเองเสมอท้อแล้วได้อะไรเราท้อได้แต่เราถอยไม่ได้😊😊เราต้องสู้กับมันต่อไป มันก็เหมือนพายุฝนที่ตั้งเค้ามาทุกครั้งเราไม่สามารถคาดเดาได้ว่ามันจะรุนแรงแค่ไหนจะตกตรงนี้ที่เรายืนอยู่หรือจะมีลมพัดพาไปตกที่อื่นเสียก่อน แล้วใครคนไหนที่จะโดนพายุลูกนี้แทน
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ
ขอบคุณคนที่กดโหวตให้ด้วยค่ะ☺☺