กว่าจะมีเพื่อนดีๆ สักคน

เหตุการณ์ที่เกิดในวันนี้ สร้างความประทับใจให้มากมายเหลือเกิน ..

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนสนิทแต่ต่างวัย (เขาอายุน้อยกว่าป้าจิ๊ก 5 ปี) ที่เรารู้จักกันเพราะเคยทำงานที่เดียวกันเมื่อสมัยอายุยังน้อย จนวันหนึ่งเธอลาออกไปทำงานราชการ แต่เรายังติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง..เธอแต่งงานและมีลูกสาว 2 คน ทำให้เธอมีเวลาที่จะมาสังสรรค์กับเพื่อนๆ น้อยลงๆๆ ..จนเงียบหายไปในที่สุด

ส่วนตัวป้าจิ๊กเองก็มีภาระหน้าที่รับผิดชอบครอบครัวมากมาย เหมือนทำงานใช้หนี้ไปเดือนๆ หนึ่ง แต่ก็พยายามเก็บเงินไว้ให้ได้ 5% ของเงินเดือน จนวันหนึ่งที่ลาออกจากงาน ไปหาอาชีพอิสระทำ จึงพอมีเงินลงทุนแบบไม่ต้องมีหนี้สิน

วันนี้..เพื่อนคนนี้โทร. มาหา ถามสารทุกข์ กันพอสมควร เพื่อนก็เล่าเรื่องความเดือดร้อนให้ฟัง ซึ่งน่าเห็นใจมาก พร้อมกับเอ่ยปากขอยืมเงิน... แต่ก็ได้รับคำปฏิเสธ เพราะป้าจิ๊กไม่มีเงินให้ใครยืมจริงๆ เพราะตอนนี้เหมือนคนตกงาน ไม่มีเงินเดือนประจำ มีรายได้แค่พอใช้จ่าย และชำระนี้ได้แบบเดือนชนเดือน

แต่เพื่อนกลับปลอบใจป้าจิ๊กด้วยคำพูดที่แสนประทับใจว่า .. "จริงๆ เราทำเรื่องกู้ธนาคารไว้ เดี๋ยวสิ้นเดือนหากกู้ผ่านเราจะเอามาให้เธอยืมนะ มีเมื่อไรค่อยใช้คืนเรานะ"

โถ .. ตัวเองก็ทุกข์สาหัสแล้วยังมีน้ำใจเผื่อแผ่ให้เพื่อนได้ขนาดนี้ น่ารักเหลือเกินเพื่อนจ๋า

โชคดีที่เกิดมาเป็นคน และโชคดีที่มีเพื่อนดีๆ สักคนในชาตินี้

ขอบคุณที่ติดตามและให้กำลังใจกันเสมอมานะคะ
PJpresent