ညႇိဳ႕ခ်က္​ျပင္​း​ေသာ သူမ၏အခ်စ္​​ေအာက္​

ညႇိဳ႕ခ်က္​ျပင္​း​ေသာ သူမ၏အခ်စ္​​ေအာက္​

အခန္​း၃

သား​ေရ.....။
ဗ်ာ...​​ေမ​ေမ ဘာခိုင္​းစရာ႐ွိလို႔လဲ...။
​ေမ​ေမ ​ေဒၚစီကို​ေခၚၿပီးအျပင္​ခနသြားစရာ႐ွိလို႔ အိမ္​ကိုၾကည္​့ထားလိုက္​ဦး​ေနာ္​....။
ဟုတ္​ကဲ့​ေမ​ေမ ​ေသခ်ာကို​ေစ​့​ေစ့စပ္​စပ္​ ၾကည္​့ထားပါ့မယ္​...။
ဒီက​ေလး အ​ေကာင္​း​ေျပာ​ေနတာကို သြားၿပီ....။
ဟုတ္​ကဲ့​ ​ေမ​ေမ....။

ထက္​လွ်ား ​ေမ​ေမကို လက္​ျပႏႈတ္​ဆက္​ၿပီး ဧည္​့ခန္​းကတိုဖာ​ေပၚမွာ ထိုင္​ၿပီး ဂ်ာနယ္​စာအုပ္​တအုပ္​ကိုယူဖက္​လိုက္​သည္​...။

အား.....အား......အား......။
ဒါ ဟိုတ​ေယာက္​အသံပဲ ဘာျဖစ္​တာပါလိမ္​့.....။

ထက္​လွ်ား ​အ​ေပၚထပ္​ကိုအ​ေျပးလႊားသြားကာ....

​ေဒါက္​...​ေဒါက္​...​ေဒါက္​....ဘာျဖစ္​တာလဲ....။
ကယ္​ပါဦး...ကယ္​ပါဦး.....။

အထဲကအသံၾကား​ေပမယ္​့ တံခါးမဖြင္​့​ေပးတာ​ေၾကာင္​့ ထက္​လွ်ားရင္​ထဲ ထပ္​ခနဲျဖစ္​သြားသည္​...။

ဟိတ္​..တံခါးဖြင္​့​ေလ.....ဘာျဖစ္​တာလဲ....။
ဂ်​ေလာက္​....ဂ်​ေလာက္​....ဂ်​ေလာက္​....။

တံခါးက​ေလာ့ခ်သည္​မို႔ ဖြင္​့မရပဲ ျဖစ္​​ေနသည္​....

ဟာ...မျဖစ္​ဘူး.....။

ထက္​လွ်ား ​ေမ​ေမ အခန္​းထဲကိုအျမန္​သြားကာ အိမ္​အခန္​း​ေသာ့တြဲကိုကပ်ာကယာ႐ွာလိုက္​သည္​ ..။
​အံဆြဲထဲက ​ေသာ့​တြဲကို​ေတြ႔​ေတာ့ ဘံုဘံုအခန္​းကိုဖြင္​့ကာ...

ဘံုဘံု....။

အခန္​းထဲမွာလူမ႐ွိ...။
​ေရခ်ိဳးခန္​းဆီက ​ေရအဆက္​မပ်က္​က်သံကိုၾကား​ေနရသည္​...။

ဘံုဘံု...ဒီထဲမွာလား..​ေဒါက္​..​ေဒါက္​..​ေဒါက္​...ဘာျဖစ္​တာလဲ...။
ဒီမွာ ​ေရ​ေတြ ပန္​းထြက္​​ေနတယ္​....ပိတ္​မရဘူး....လုပ္​ပါဦး....။
ဟာ...အာ့ဆို တံခါးဖြင္​့​ေပး​ေလ....အဲဒါမွလုပ္​​ေပးလို႔ရမွာ​ေပါ့....။
ဟာ...ခင္​ဗ်ားကိုတံခါးဖြင္​့​ေပးလို႔မရဘူး....။
မရပဲ ငါကဘယ္​လိုကူညီမလဲ...လုပ္​ပါ တံခါးဖြင္​့....။

ဘံုဘံု ​ၿမိဳ႕က ​ေရခ်ိဳးခန္​းတံခါမွမသံုးဖူးဘူး....​ေရာက္​ထဲက ​ေဒၚစီက ​ေရကိုအျပည္​့ျဖည္​့​ေပး​ေနက်..ဒီ​ေန႔ အျပင္​သြားစရာ႐ွိတာနဲ႔ဘံုဘံုကိုလုပ္​​ေပးဖို႔​ေမ့သြားတယ္​နဲ႔တူတယ္​...ခု​ေတာ့ ဒုကၡလွလွ ​ေတြ႕ပါၿပီ...​​ေရျဖည္​့ၿပီသားအမွတ္​နဲ႔ ဘံုဘံုက အဝတ္​ပါအၿပီးခြၽတ္​ထားတာ ..ခုက် ဘယ္​လိုတံခါးဖြင္​့​ေပးမလဲ...။

က်ဳပ္​ အက်ႌခြၽတ္​ၿပီးသားႀကီးမလို႔ဗ်....။

ဘံုဘံုစကားကိုထက္​လွ်ား ရယ္​ခ်င္​မိသည္​....။ ႐ွက္​တက္​သား လို႔လဲ ​ေတြးမိသည္​...။

ဟာ အဲဒါဆိုလဲတခုခု ျခံဳထားလိုက္​​ေပါ့ကြ..ငါ ဝင္​လုပ္​​ေပးမွရမွာကို....။
ခန​ေစာင္​့......။

ဘံုဘံု သိုး​ေမႊးပြ တဘက္​ႀကီးကို လံု​ေန​ေအာင္ပတ္​ထားလိုက္​သည္​...။

ဂ​်​ေလာက္​ ......။

​ေခါင္​းက​ေနၿပီး သိုး​ေမႊးတဘက္​ႀကီးကို ျခံဳထား​ေပမယ္​ ​ေျခတံ​ေဖြး​ေဖြး​ေလးက​ေတာ့ အထင္​းသား​ေပၚ​ေနသည္​....။

ထက္​လွ်ားအၾကည္​့ကို ဘံုဘံုက မခံႏိုင္​ပဲ အတင္​းဆြဲဖံုး​ေနသည္​....။

ရၿပီ....။
​ေနာက္​ဆုိ မွတ္​ထား..ဒီလိုလုပ္​ရတယ္​...။

ထက္​လွ်ားက ဘံုဘံုကို စိတ္​႐ွည္​လက္​႐ွည္​သင္​ျပ​ေပးသည္​...အဲဒီကစၿပီး ထက္​လွ်ားနဲ႔ဘံုဘံု စတင္​ရင္​းႏွီးခဲ့သည္​....။

---

တကၠသိုလ္​မွာ ဘံုဘံုကို ခင္​ခ်င္​တဲ့အ​ေပါင္​းအသင္မ႐ွိ...ဘံုဘံုက ဘယ္​သူကိုမွအ​ေပါင္​းသင္​းမလုပ္​..တ​ေယာက္​ထဲ​ေအး​ေဆး​ေနတက္​သည္​ ...။

ဒီမွာ ထိုင္​လို႔ ရမလား.....။

ဘံုဘံု ကန္​းတင္​းမွာတ​ေယာက္​ထဲထိုင္​​ေနတုန္​း မ်က္​ခံုး​ေမ​ႊး​ေကာင္​း​ေကာင္​း အသားျဖဴျဖဴ အရပ္​ျမင္​့ျမင္​့ လူ​ေယာက္​က ဘံုဘံု စားပြဲဝိုင္​းမွာထိုင္​ဖို႔ ခြင္​့​ေတာင္​းသည္​...။

ထိုင္​ပါ...ဒီ ​ေနရာက ဘံုဘံုပိုင္​တဲ့​​ေနရာမွမဟုတ္​တာ....ခင္​ဗ်ားဘာသာထိုင္​ခ်င္​ထိုင္​မထိုင္​ခ်င္​​ေန...။
ဟုတ္​ကဲ့ပါ...အာ့ဆိုထိုင္​မယ္​​ေနာ္​.....။

ထိုလူက ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆးပဲ ဝိတ္​တာ​ေလးဆီမွာ ထမင္​း​ေက်ာ္​...ၾကက္​ဥဟက္​ပ႐ိုက္​ ကိုျမန္​ျမန္​​ေလးလုပ္​​ေပးဖို႔မွာ​ေနသည္​....။

ညီမက ပထမႏွစ္​လား....။
ဟုတ္​တယ္​....။

ဘံုဘံု ပထမႏွစ္​မွန္​း ဘယ္​လိုသိလဲ လဲစိတ္​ထဲ​ေတြးမိသည္​....။

ဘယ္​လိုသိလဲဆိုတာာမဆန္​းပါဘူး....အကို ညီမကို ခင္​လို႔ရမလား.....။

အဆန္​းႀကီးပဲ...ဘံုဘံု တကၠသိုလ္​​ေရာက္​ထဲက ဘံုဘံုရဲ႕ဝတ္​ပံုစားပံု ကိုၾကည္​့ၿပီး ဘယ္​သူမွမခင္​ခ်င္​ၾကဘူး...။

ခင္​တာ မခင္​တာက ခင္​ဗ်ားအပိုင္​းပါ...က်ဳပ္​က တ​ေယာက္​ထဲ​ေနရတာႀကိဳက္​တယ္​...အ​ေပါင္​းအသင္​းမိတ္​​ေဆြ​ေတြန႔ဲ ျငင္​းရ ခုန္​ရ သြားရတာမႀကိဳက္​ဘူး....ဘံုဘံုဘာသာ စားခ်င္​တာစား သြားခ်င္​ရာသြား လုပ္​ခ်င္​ရာလုပ္​.....ခင္​ဗ်ားလဲ က်ဳပ္​ကို အဲဒါ​ေတြမလုပ္​မွ က်ဳပ္​လဲ ခင္​ဗ်ားကို ျပန္​ခင္​မယ္​....။
Okပါ..ငါလဲ လြတ္​လပ္​တာကိုႀကိဳက္​တယ္​...အဲဒါ​ေၾကာင္​့ ဒုတိယႏွစ္​ထိ သူငယ္​ခ်င္​းမထားဘူး...တ​ေယာက္​ထဲ​ေနတာ....ၾကာၿပီမင္​းကို သတိထားမိ​ေနတာ..ငါနဲ႔စ႐ိုက္​ခ်င္​းတူမယ္​ထင္​လို႔ ..ဒါနဲ႔ နာမည္​က....
​ေရႊဘံုပါ...ဘံုဘံုလို႔ပဲ​ေခၚၾကတယ္​....
​ေျသာ္​......ငါ့နာမည္​က သူရသက္​​ေမာင္​ တဲ့ ဒုတိယႏွစ္​သခ်ာၤာက....။

ထမင္​း​ေၾကာ္​စားရင္​း ထမင္းလုပ္​သံႏွင္​့​ေျပာသည္​....။ထိုခ်ိန္​..မွာပဲ

ဟယ္​...ဟိုမွာ သခ်ာၤking သူရသက္​​ေမာင္​ဆိုတာ​ေလ...မာနသိပ္​ႀကီးတာ...ဘယ္​မိန္​းခ​ေလးမွအနားကပ္​မခံဘူး...မိဘ​ေတြကလဲ တအားခ်မ္​းသာတယ္​.....။

​ဘံုဘံုလွည္​့ၾကည္​့​ေတာ့ေဘးစားပြဲဝိုင္​းက မိန္​းခ​ေလး ၃,၄ ​ေယာက္​က ဒီဘက္​ကိုၾကည္​့ၿပီး​ေျပာ​ေနသည္​ ...။ သူက​ေတာ့ အ​ေလးမထား စား​ေနက် ထမင္​း​ေက်ာ္​ကိုသာ စား​ေနသည္​....။

ဘံုဘံုလို မိန္​းခ​ေလးမ်ိဳးနဲ႔ထမင္​းစား​ေနသည္​့သူ႔ကိုလဲ အားလံုးကအျသ​ေနက်သည္​....။

ခုဆို ဘံုဘံု ​ေက်ာင္​းမွာ တ​ေယာက္​ထဲမဟုတ္​....သူရႏွင္​့အ​ေတာ္​ရင္​းႏွီး​ေနသည္​....။ ဘံုဘံုနဲ႔သူအၾကား ဘာမွစည္​းမထားပဲ စားခ်င္​တာစား သြားခ်င္​ရာသြား အတိုင္​အ​ေဖာက္​ညီသည္​....။

​ေက်ာင္​းပိတ္​ရက္​​ေတြဆို သူရ ဘံုဘံုတို႔ ရပ္​ကြပ္​ဘက္​ကိုလာ​ေလ့႐ွိၿပီး....

ငါတို႔ ဘာလုပ္​ရင္​​ေကာင္​းမလဲ ..ဘံုဘံု နင္​​ေရာစဥ္​းစားရလား....။
အင္​း....က်ဳပ္​လဲ ထိုင္​​ေနရမွာပ်င္​တယ္​ ဘာလုပ္​ရမွန္​းလဲမသိဘူး...။
ဟာ...သိၿပီ....။

ဘံုဘံု အၾကံကို သူရက အာရံုစိုက္​နား​ေထာင္​​ေနသည္​...။

ခဲနဲ႔လိုက္​ထုမယ္​...။
အမ​ေလး...ဘာကိုထုမွလဲဟ....။
ဒီရပ္​ကြပ္​ထဲက​ေခြး​ေတြကို ခဲနဲ႔လိုက္​ထုမယ္​....။
အမ​ေလး..လိုက္​ဆြဲကာမွ....။
မရဘူး...လာ....။
​ေအးဟာ..ထုထု...။

ဘံုဘံုနဲ႔ သူရ ​ေက်ာင္​းပိတ္​တိုင္​း မဟုတ္​​တ႐ုတ္​​ေတြလုပ္​​ေနက်...သူရက ဘံုဘံု​ေလာက္​အ​ေျပးမသန္​...ဒါ​ေပမယ္​့ ခုဆို သူရ​ေတာင္​အ​ေတာ္​အ​ေျပးျမန္​​ေနၿပီ...။

ဟဲ့...နင္​​ေက်ာင္​းအ​ေျပးၿပိဳင္​ပြဲဝင္​ၿပိဳင္​လို႔ရၿပီသိလား...။

---

​ေဟ်ာင္​့..ထက္​လွ်ား.....။

မင္​းကိုက ထက္​လွ်ားကို လွမ္​း​ေခၚသည္​...။

ဘာလဲကြ....။
ဟိုမွာၾကည္​့စမ္​း...ငါတို႔သခ်ာၤkingနဲ႔မင္​းအိမ္​က ​ေကာင္​မ​ေလး....။

ဟုတ္​ပရဲ႕...တရင္​းတႏွီး ရီ​ေမာ​​ေနလိုက္​ၾကတာ...။

အဲ​ေကာင္​က မာနသိပ္​ႀကီးတာ​ေနာ္​..ဒါနဲ႔ မင္​းအိမ္​က​ေကာင္​မ​ေလးနဲ႔ ဘယ္​လိုလုပ္​ၿပီး...။

​ေကာင္​းသန္​႔က ​ေခါင္​းကိုကုပ္​ၿပီးစဥ္​းစားမရတဲ့အမူအရာလုပ္​သည္​....။

ဘယ္​သိမလဲကြ....သူ႔ဘာသာခင္​ခ်င္​တဲ့သူနဲ႔ခင္​​ေပါ့...။
​ေဟ​့​ေဟ့...သူ႔ကိုၾကည္​့စမ္​း အရင္လိုအခ်ိဳးမက် ဝတ္​စားထာတာမဟုတ္​​ေတာ့ဘူး....စမက္​က်​ေနတယ္​ကြ...။
မင္​းကို​ေျပာမွပဲ ထက္​လွ်ား​ေသခ်ာၾကည္​့မိသည္​...။ အရမ္​းအလွႀကီးမဟုတ္​​ေပမယ္​့ ၾကည္​့လိုက္​တာႏွင္​့ရင္​ထဲတန္​း​ေရာက္​သည္​့အလွမ်ိဳးျဖစ္​သည္​...အဲဒါကိုငါဘာလို႔မသိခဲ့တာပါလိမ္​့....။
မသိခဲ့တာလား.....။
မသိခ်င္​​ေယာင္​​​