သတ္မွတ္ထားေသာ ထုိက္တန္မႈ
လူေတြရဲ႕ သဘာဝက
မရႏူိင္တဲ့ အရာကုိ ပုိၿပီးလုိခ်င္တာမ်ဳိးပါ
မရႏူိင္တဲ့ အရာေတြေနာက္လုိက္ရင္းနဲ႔ပဲ
ကုိယ္အပုိင္ရထားတဲ့ အရာတစ္ခ်ဳိ့
အေလ်ာ္ေပးလုိက္ရတယ္
မျဖစ္ႏူိင္ေသးတဲ့ အရာတစ္ခ်ဳိ့ကုိ
စိတ္ကူးယဥ္ တမ္းတေနရင္းနဲ႔ပဲ
ျဖစ္ေနတဲ့ တန္ဖုိးႀကီးတဲ့ အရာတစ္ခ်ဳိ့ကုိ
စေတးလုိက္ၾကရတယ္
ျဖစ္ၿပီးသြားတဲ့ ၊ ဆုံး႐ႈံးသြားတဲ့
အရာတစ္ခ်ဳိ့္ကုိ လြတ္တဲ့ငါး ပုိႀကီးသလုိထင္ေနရင္းနဲ႔ပဲ
လက္႐ွိ မိေနတဲ့ ငါးေတြက
ပုပ္သုိးသြားသလုိ တန္ဖုိးမဲ့သလုိျဖစ္လာၾကတယ္
တကယ္ေတာ့
တန္ဖုိးဆုိတာ ကုိယ့္စိတ္ပါပဲ
ျပည္တန္ပတၱျမားရထားေပမယ့္
တန္ဖုိးမသိရင္ အေပါစားေက်ာက္လုိတန္ဖုိးမဲ့သလုိ
ျဖစ္ေနအုံးမွာပါပဲ
ေလာကႀကီးက ကုိယ္နဲ႔ထုိက္တန္လုိ႔
ေပးထားတဲ့ အရာရာတုိင္းကုိ
တန္ဖုိးသိၿပီး တန္ဖုိးထားတတ္မွ
ၿပီးျပည့္စုံျခင္းဆုိတာ ျဖစ္လာမွာပါ
မျပည့္ႏူိင္လြန္းတဲ့ အစြန္းေရာက္ေလာဘေနာက္
အဆက္မျပတ္ လုိက္ေနမိရင္ေတာ့
ကုိယ္နဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ အရာဆုိတာ
ေလာကႀကီးမွာ မ႐ွိသေလာက္ ႐ွားပါးလာမွာျဖစ္ၿပီး
ေလာကႀကီးရဲ႕ ဒဏ္ခတ္ျခင္းကုိ
ခံရတတ္ပါတယ္။