" ခ်စ္တာ အျပစ္လား ကိုကို " အပိုင္း ( ၇ )
" ခ်စ္တာ အျပစ္လား ကိုကို " အပိုင္း ( ၇ )
မေန႔က ကိုကို႔ကို ခ်စ္တဲ႕အေျကာင္း ပြင့္အန္ထြက္သြားေတာ့ ရင္ထဲ ေပါ့ပါးျပီး ေနလို႔ေကာင္းသြားေလသည္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး ေရွ႕ေရွာက္လည္း သူမရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို ဖြင္ထုတ္ေျပာျပမွ ျဖစ္မယ္ ႏို႔မဟုတ္ ျကာရင္ သူမ ႏွလံုးေရာဂါေတာင္ စြဲကပ္လာမွာေတာင္ ေျကာက္ရေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း မေန႔က ကိုကိုေရွ႕ ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာခဲ႕ငိုခဲ႕ျပီး ခုျကေတာ့ သူ႔ေရွ႕လူလံုးထြက္ျပဖို႔က်ေတာ့လည္း ရွက္ေနရျပန္ပါသည္။
ကိုကိုရယ္ တကယ္ပါ က်မမ်က္ရည္ေတြက်ျပီး ငိုေျကြးခဲ႕ရေပမယ့္ တေန႔မွာ ကိုကို မီးကို ျပစ္သြားျပီး အစ္မျဖဴကို လက္တြဲသြားမွာပါလားဆိုတဲ႕ စိတ္ကို ခုကတည္းက ခံစားႏိုင္ေအာင္ ျကိဳျပီး အားေမြးျပီးသားပါ။
တခါတခါ စိတ္ကို မထိန္ႏိုင္လို႔ မ်က္ရည္က်ခဲ႕ရင္ေတာ့ နာလည္မႈေပးပါ ကိုကို ။
မျဖစ္ေသးပါဘူး သူမထေတာ့မွ ျဖစ္မွာ အခ်ိန္က ရွစ္နာရီပင္ ခြဲေတာ့မွာ မဟုတ္လား ။
သူမ အိပ္ယာမွ ထျပီး အိမ့္ေအာက္ဆင္းလာေတာ့ ကိုကို႔ကို မေတြ႔ရေတာ့ သူ တကယ္အလုပ္သြားျပီပဲ။
မီးဖိုေဆာင္ထဲ ဝင္လာျပန္ေတာ့လည္း ထမင္းစား စားပြဲမွာ ထမင္းေျကာ္နဲ႕ ျကက္ဥ ဟက္ဖရိုက္ေျကာ္တစ္ရွပ္ အုပ္ေဆာင္းေအာက္မွာ ထားထားျပန္ေလသည္။
ေျသာ္ ကိုကို သူမစားဖို႔အတြက္ ေျကာ္ထားခဲ႕ဇတာပါလား ေက်းဇူးပဲ ကိုကိုရယ္ ကိုကို ေကြ်းတဲ႕ အစားစာ မီး ခုစားရျပီေပါ့ေနာ္ ။
မီးမီး မ်က္ႏွာကို ခပ္ျမန္ျမန္သြားသစ္လိုက္ျပီး ထမင္းေျကာ္ကို မိန္ေရယွက္ေရ စားျပစ္လိုက္ေလသည္။ တကယ္ပဲ စားေကာင္းတာပဲ ကိုကို႔ထမင္းေျကာ္က ။
" တီ တီ တီ -------"
သူမ ထမင္းေျကာ္ စားျပီးကာစရွိေသး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ခတၲာ တစ္ေယာက္ နံနက္ေစာေစာ သူမထံ ေပါက္ခ်လာေလသည္။
" ေစာလွခ်ည္လား ခတၱာရယ္ နံနက္စာေတာင္ စားခဲ႕ရေသးရယ္လား "
" ဟင့္ အင္ ဘယ္စားခဲ႕ရဦးမွာလဲ႕ နင့္ဆီ ေရာက္မွ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး အတူစားျကမယ္ဆိုျပီး ထြက္လာတာ ေျပာစရာ စကားလည္း ရွိေနလို႔ ဆိုပါေတာ့ "
" ဘာေတြမ်ား ေျပာခ်င္တာလဲဟာ ငါ ရင္ေတဖြေတာင္ ထိတ္လာျပီ "
သူမနဲ႕ ခတၱာ ဧည့္ခန္းဆိုဖာထိုင္ခံုေပၚ ယွဥ္တြဲ ထုိင္လိုက္ျကေလသည္။
" ဒီမယ္ေလ နင္စံုစမ္းခိုင္းထားတဲ႕ မျဖဴျဖဴစိုး ဖုန္းနံပါတ္ေလ ငါ ရေအာင္ေတာ့ ရွာလာခဲ႕ျပီ ဒါေပမယ့္ နင္ အဲ႕ေလာက္ထိေတာ့ ေအာက္က်ေနာက် ခံျပီး နင့္ကိုကိုကို ထိုးထိုးငင္ငင္ ထိုးေပးမေနပါနဲ႕လား ဒါ နင့္တြက္လည္း မေကာင္ဘူး ဟို မျဖဴဆိုတဲ႕ မိန္းမအတြက္လည္း မေကာင္းဘူး ငါျကားရသေလာက္က အဲ႕ မျဖဴက ရုပ္လည္း အရမ္းေခ်ာတယ္ မာနလည္း အရမ္းျကီးတယ္ ေနာက္ျပီး ကုမၸဏီ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း သူဘာသာပဲ ဦးေဆာင္ လုပ္ကိုင္ေနတာတဲ႕ေနာ္ ေျပာရမယ္ဆို နင္နဲ႕ယွဥ္ရင္ အျပတ္အသတ္ ကြားသြားသလိုပဲ မီးမီး "
" အဲ႔ဒါေျကာင့္ ကိုကို အဲ႕ဒီ အစ္မကို စြဲလမေနတာ ေနမွာေပါ့ ခတၱာရယ္"
" ေအးေလ နင္ တကယ္ပဲ နင့္ေယာက်္ားကို ျကည္ျကည္ျဖဴျဖဴ စြန္႔လႊတ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ နင္ နင့္ကိုကိုနဲ႕ လူခ်င္းေတာ့ ကင္းေအာင္ေနထားပါ ေနာက္က်မွ ကေလးတစ္ေယာက္ပါ အဖတ္တင္လာရင္ ထားခဲ႕ရ ခက္ ယူရခက္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဒါနဲ႕ နင္တကယ္ပဲ ကိုဗညားေအာင္ နဲ႕ အတူမေနျကတာလား မီးမီး "
" မေနပါဘူးဆို ခတၱာကလည္း "
သငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ စကားက သူမမ်က္ႏွာေလးက ရွက္ေသြးျဖန္သြားေစပါသည္။
" နင္ ကသာ အတူမေနဘူး ေျပာေနတယ္ နင့္ ပံုစံျကည့္ရတာ မရိုးသားဘူးေနာ္ မိန္းမ ငါလည္း အိမ္ေထာင္သည္ပဲ ဒါေလာက္ေတာ့ အကဲခတ္တတ္တာေပါ့ မီးမီးရဲ႕ "
" ဟာ ေတာ္ျပီဟာ အဲ႕ဒီအေျကာင္းေတြ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ ငါတို႔ စားခ်င္တာ ခ်က္ျပဳတ္စားျကရေအာင္ေနာ္ ခတၱာ "
စကညးလမ္းေျကာင္း လႊဲလိုက္ေသာ သူမကို ခတၱာက မ်က္ေစာင္း လွမ္းထိုးလိုက္ေလသည္။ ေျသာ္ မီမီး ဆိုတဲ႕ သူမ သူငယ္ခ်င္း အရမ္းခ်စ္စရာ ေကာင္းေနတာေတာင္ ကိုဗညားေအာင္ ဆိုတဲ႕လူ ဘာလို႔ အသည္းမာေနရတာပါလိမ့္ေနာ္ ဒါ အေတာ္အ့ျသစရာ ေကာင္းတဲ႕ ကိစၥတစ္ခုပဲ မဟုတ္လား ။********
ညေနေစာင္း ကာနီးေလာက္မွ ခတၱာက အိမ္မွလလျပန္သြားေလသည္။
သူမ ျပန္ျပီ ဆိုေတာ့မွ သူမလည္း ျဖဴဆိုေသာ အစ္မဆီ ဖုန္းလွမ္းဆက္မိေလသည္။
" ဟလို အစ္မျဖဴျဖဴစိုး ပါလားရွင့္ က်မ အစ္မနဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႔ပ္ရွင့္ "
" ဟုတ္ကဲ႕ က်မ ျဖဴျဖဴစိုးပါ ဒါနဲ႕ ရွင္ ဘယ္သူပါလိမ့္ ဘာကိစၥရွိလို႔ ဖုန္းဆက္ရတာပါလိမ့္ရွင့္ "
" ဟ်ု က်မ က်မ ကိုဗညားေအာင္ရဲ႕ မိန္မးပါရွင္ "
" ေျသာ္ မင္းလား ေျပာေလ ဘာကိစၥလဲ "
အသံက ျကည္လင္ျပတ္သားျပီး ထက္ျမတ္လြန္းတဲ႕ လွတျသဇာ ေညာင္းလွတဲ႕ အသံပါေပ ။
" ဟို ဒီလိုပါ အစ္မ က်မနဲ႕ ကိုကိုက ယူထားျကေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ အတူတူ မေနျကပါဘူး "
" ေနပါဦး မိန္ကေလး မင္းတို႔ဘာသာ အတူတူ မေနျကတာ ငါနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႔တုန္း "
" အစ္မ က်မစကားမဆံုးေသးပါဘူး စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ ကိုကိုက က်မနဲ႕ အတူတူ မေနတာ အစ္မကို ခ်စ္ေနေသးလို႔ပါ ဒါ့ေျကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကိုကို႔ကို မထားခဲ႕ပါနဲ႕လား အစ္မရယ္ က်မေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ အစ္မ "
" ေဟ့ ဒီမယ္ မိန္းကေလး ကိုယ့္က မင္ူအျမင္မွာ အဲ႕ေလာက္ထိ ေယာက်္ားရွာေနတဲ႕ပံု ေပါက္ေနတာလား ဒီမယ္ မီးမီးငယ္ ကိုယ္ကမ္းကုန္ေအာင္ မင္းကို ေျပာလိုက္မယ္ ငါလို မိန္းမက ေထြးျပီးသား တံေထြး ျပန့္ျမိဳမခ်တတ္ဘူး ေနာက္ျပီး မင္းတို႔ဘာသာ မင္းတို႔ အတူေနျက မေနျက ငါ စိတ္မဝင္စားဘူး ဒါနဲ႕ေနပါဦး မင္းကေရာ ကိုယ့္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္လံုးကို သူမ်ားလက္ထဲ ထိုးေပးေနရေအာင္ မငး ရူးမ်ားေနသလားဟင္ မိန္ူကေလး "
တဘက္မွ ျပတ္သားတင္းမာလွတဲ႕ စကားေတြက သူမကို ဆြံ႔အသြားေစျပန္ပါသည္။
" မင္းဘက္က ေျပာစရာ မရွိေတည့ရင္ ငါ ဘဖုန္းခ်လိုက္ျပီး ေနာက္ကို လည္း ဒီကိစၥနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ကိုယ့္ဆီ ဖုန္းမဆက္ပါနဲ႕ ထားခံခဲ႕ရလို႔ အသည္းကြဲ ခံစားေနရတဲ႕ ထဲ တို႔မပါဘူ ဒါပဲ မီမီးငယ္ "
တဖက္မွ ဖုန္းခ်သြားေပမယ့္လည္း သူမေငးေျကာင္ျပီး ဖုန္းကို ကိုင္ထားလ်က္ေတြေနေလသည္ ေျသာ္ ကိုကိုကသာ စြဲလမ္းေနတာ ဟို အစ္မကျဖင့္ အေရးေတာင္ မလုပ္ပါလာေနာ္။
သူမ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ရမွာလား ဝမ္းနည္းရမွာလား မသိတဲ႕ ခံစားခ်က္က ေရာေထြးေနေလေတာ့သည္။****************
" ေနပါဦး ဒီလာစမ္းပါဦး မီးမီးငယ္ မင္း ဘာကိစၥေျကာင့္ ျဖဴ႕ဆီ ဖုန္းဆက္ရတာလဲဟင္ ျဖဴ႕ကို မင္း ဘယ္လို မိန္းကေလး မွတ္ေနတာတုန္းဟင္ "
ကိုကိုက အလုပ္မွ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူမအား ဆီးေအာ္ေလေတာ့သည္။
" ဟို အစ္မျဖဴက ကိုကို႔ကို ေျပာတာလားဟင္"
" ေအး ဟုတ္တယ္ သူ စိတ္ဆိုးျပီး ငါ့ဆီ ဖုန္းဆက္ေျပာတာ မီးမီး ဒီမယ္ မီးမီး ျဖဴနဲ႕ ငါ့ျကားကို မင္း ဝင္ ဝင္ျပီ မစြက္ပါနဲ႕လား ျဖဴက မင္ူအသနား ခံရမယ့္ မိန္းကေလး မဟုတ္ဘူး ေနာက္ျပီး ျဖဴက ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္ေတာ့မွ ေယာက်္ားေလး တသ္ေယာက္ကို ခ်စ္ပါတယ္လို႔ စေျပာမယ့္ မိန္ူကေလး တစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး မီးမီး ဒါ့ေျကာင့္ မင္း ေနရာတိုင္း ငါ့ကိုေရာ ျဖဴ႕ကိုပါ လိုက္ျပီး သနားခ်င္ေယာင္ပါနဲ႕ တကယ္တမ္းက် မင္ူကမွ တကယ္သနားဖို႔ ေကာင္းတာပါ "
ကိုကို႔ စကားေတြက သူမရင္ကို ဓါးပါးပါးနဲ႕ လွီးေနသလို နာက်င္လြန္းလွပါသည္။
ေျသာ္ ကိုကို ရယ္ ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုေျပာသလို မီးကမွ တကယ္သနားဖို႔ ေကာင္းတာပါ ေနာက္ျပီး မီက အရွက္လည္း မရွိဘူး ကိုကို႔ကို မိန္းကေလး တန္မယ့္ ခ်စ္ေနတယ္ ဆိုတဲ႕စကား မေစာင့္စည္းပါပဲ ေျပာထြက္ခဲ႕တယ္ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုကိုရယ္ မီးကို စိတ္မဆိုးပါေတာ့နဲ႕ ေနာက္ဆို ကိုကို႔ကို ခ်သ္ေနတဲ႕ အေျကာင္း မီး မေျပာေတာ့ပါဘူး ကိုကိုရယ္ အျမန္စိတ္ဆိုး ေျပပါေတာ့ေနာ္ ကိုကို အျမန္စိတ္ေျပေပးပါေတာ့ ကိုကိုရယ္။**********