​ေဝး​ေန​ေပမယ္​့ လြမ္​း​ေနဆဲပါ..

ဟိုတုန္းကလို႔မ်ားစကားခ်ီးေတြၾကားရင္
အတိတ္က ေခတ္ေဟာင္း႐ုပ္႐ွင္လိုျပန္ျပန္ျမင္မိတယ္ ​ထူးျခားတာက အျဖဴအမဲနဲ႔မဟုတ္ဘူး
အျဖဴအစိမ္းနဲ႔ေကာင္မေလး...

ငါတုိ႔ငယ္ငယ္တုန္းကလို႔ ခဏခဏေျပာမိေနေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကို အသက္ႀကီးလာမွန္း သတိထားမိလာတယ္၊ နင္ေရာ..........ဘယ္လိုလဲ ေဟမာ ပန္းပြင့္ျဖဴျဖဴေလးေတြ ခ်စ္တုန္းလား ၾကယ္ပံုေစာင္း႐ွားသီးသုပ္ေတြႀကိဳက္တုန္းလား....

တုိ႔ငယ္ငယ္က အရမ္းဆိုးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ
ခု လူဆိုးဗိုလ္ႀကီးျဖစ္သြားၿပီ တုိ႔ငယ္ငယ္က အရမ္းလိမၼာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ ခု လူႀကီးလူေကာင္းျဖစ္သြားၿပီ ငါလား...... နင္ေျပာခဲ့သလို ေပါ့ ေဟမာရယ္ ဘာျဖစ္မယ့္ေကာင္ေလးလဲ မသိဘူးဆိုတာေလ ငါေလ ခုထိ ဘာမွ မျဖစ္ေသးပါဘူးဟာ....

တုိ႔ငယ္ငယ္တုန္းက နင္ေျပာဖူးတယ္ေနာ္
ငါ့ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ဆို
ႀကီးလာရင္ ကဗ်ာဆရာလုပ္တဲ့
ငါ့ကဗ်ာေတြ ဖတ္မယ့္နင္ မ႐ွိလို႔နဲ႔တူပါရဲ႕
ငါေလ.....ကဗ်ာဆရာလည္း တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္မျဖစ္ျပန္ဘူး ျပန္ဆံုျဖစ္ရင္ေတာ့ ေျပာရဦးမယ္ ဟိုးငယ္ငယ္တုန္းက နင့္ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာလို႔.... တစိမ္းတေယာက္ပါ
တစိမ္းလုိပါ တမင္ယိမ္းေတာ့
ႏွလုံးအိမ္က အစဥ္ညူိးႏြမ္း
စိတ္ပူပန္ရျပန္တယ္.....

ေဝးလြင့္ကြယ္ေပ်ာက္ စိတ္ေနာက္မရႊင္
ဘဝင္အိမ္က ညူိးႏြမ္းမိတယ္
တစိမ္းသူရယ္ အျပစ္ရယ္မေႏွာ
အသစ္ေတာ့မွာေပ်ာ္ပါေစေလ
သည္းႏြမ္းရင္မွာ
ပူခ်ိလြမ္းမိ ေသာကေဝဒနာ
သံေယာဇဥ္နဲ့
ႏြယ္မိတဲ့ တစိမ္းတေယာက္ပါေလ
လြမ္းက်ံရစ္ခါ တမ္းတလြမ္းဆြတ္
ေမ်ာ္ခါေမာမိ မခ်ိသူက
တစိမ္းသူ ကုိလုိလူပါေလ
တိမ္းခြင္ဖလွယ္ခါမွ
ရင္တြင္းရယ္က တြယ္ရစ္မိလုိ့
ေမ့ဖုိ့ခက္ျပန္ျပီ ေျပးထြက္ခ်င္ေပါ့
တိမ္လုိႏွင္း၍ ရင္ခြင္ကုိယိမ္းလုိ့
အစိမ္းသက္သက္
တစိမ္းသူေပါ့
ရင္ရဲ့အလြမ္း
ေသာကလမ္းကုိ
ခံစားသက္ဝင္
ငဲ့ေစာင္းႀကည့္ေပးလွည့္ပါ
တစိမ္းသူရယ္
ႏြယ္ရစ္မေပး
ဖ်က္ျပယ္ေျပး ျကင္သူတမ္းတ
လြမ္းရပါသသည္
တစိမ္းသူသုိ့
သံေယာဇဥ္ေဝး
ခပ္ေရးေရးျမင္
မရႊင္ျပဘူး
ကုိလုိလူကတစိမ္းတေယာက္ပါေလ
အေဝးတဖက္က
တစိမ္းလုိသူကုိလုိသူက
လွမ္းခဲ့မိတာ
ျကင္နာမဖက္အစိမ္းသက္သက္
ေဝးလြင့္ရွာျပီ
ႏြယ္ဆက္ခ်င္ရဲ့မႏြယ္ဆက္ေတာ့
တစိမ္းသူရဲ့ရင္မွာ
မေျဖခက္ေတာ့အလြမ္းကုိ
ညစဥ္လဲပဲ သတိရမိတယ္
ႏြယ္ရစ္ရင္နင့္္ လြမ္းႏြံ့နစ္ျပီ
ႏြယ္သာႏြယ္တယ္ မရစ္ရွာဘူး
အသဲမွာလဲနာတယ္...။