ယံုၾကည္မႈကို သစၥာမပ်က္ရ
ယံုၾကည္မႈကို သစၥာမပ်က္ရ
ေက်ာက္မ်က္ပညာသင္ေပးတဲ႔ ဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာဘူးတယ္...
ဒီပညာနဲ႔ လုပ္စားတဲ႔အခါ ကိုယ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ အပ္နံွျပီး ဝယ္ယူခ်င္သူကိုျဖစ္ေစ ေရာင္းခ်င္သူကိုျဖစ္ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္မစားပါနဲ႔တဲ့ ... ။ သူတို႔က မသိလို႔ နားမလည္လို႔ ကိုယ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ အပ္နံွတာ ..။ အဲဒါကို သူတို႔ ဘာမွ မသိဘူး နားမလည္ဘူး ဆိုျပီး ဘယ္ေတာ့မွ မဟုတ္တာ မမွန္တာ မေျပာနဲ႔ မလုပ္နဲ႔တဲ့။
အကယ္၍ ကိုယ္က ကိုယ္က်ိဳးကိုၾကည့္ၿပီး မဟုတ္တာ မမွန္တာ ေျပာဆို လိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ... ကိုယ္ဘာလုပ္လိုက္လဲ ဆိုတာ သူတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မသိပါဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ သိသြားျပီ ။ ငါဟာ ငါ့ကိုအားကိုးျပီး ယံုၾကည္မွဳ အျပည့္ထားတဲ႔သူကို လုပ္စားလိုက္ျပီလို႔ သိသြားျပီ။ အဲလိုလူျဖစ္သြားျပီဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္တဲ႔သူ မျဖစ္ေတာ့ဘူးတဲ႔။
ကိုယ့္ဆီမွာ တပည့္လာခံတဲ႔သူ အေပၚမွာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္မစားရဘူးတဲ႔။ တစ္ႀကိမ္ လုပ္စားမိတာနဲ႔ ငါဟာ တပည့္ကိုလုပ္စားထားတဲ႔ ဆရာသမားေယာင္ေဆာင္ ဆရာအတုႀကီးပါလားလို႔ စိတ္က မွတ္သြားျပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မၾကည္ညိဳေတာ့ဘူးတဲ႔။
ဒီလိုလူဟာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေတြးမိတိုင္း တေျမ႕ေျမ႕နဲ႔ ရင္ထဲမွာ ေလာင္ေနတာေၾကာင့္ ပညာ မရဲရင့္ေတာ့ဘူးတဲ႔။
သိပ္မွတ္သားစရာေကာင္းတဲ့ စကားပါပဲေနာ္။
ဒီေနရာမွာ "ပညာရဲရင့္ "ဆိုတဲ့စကားဟာ လွပရံုတင္မကဘူး .. သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း အသက္ဝင္တာပဲ။ သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း အားပါတဲ့ စကားလံုးေလးလည္း ျဖစ္တယ္ေနာ္။
ပညာရဲရင့္ေနတဲ့သူရဲ႕ ပံုပန္းသဏန္ သူရဲ႕ေျပာပံုဆိုပံု သူ႔ရဲ႕တက္ႂကြ႐ႊင္လန္းေနပံုကို မ်က္စိထဲမွာ ခံစားလို႔ရတယ္။
ဒါနဲ႔တၿပိဳင္နက္တည္း မရိုးသားမႈေၾကာင့္ မရဲရင့္ေတာ့တဲ့သူရဲ႕ စိတ္ဓာတ္၊ လူသိခံရမွာ ေၾကာက္ရတဲ့ သူရဲ႕အျဖစ္ ၊ သူ႔ကိုယ္သူရံႈခ်ေနရလို႔ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔အတြင္းစိတ္အေျခအေန .. ကိုလည္း နည္းနည္းေလး ဉာဏ္ရိွတဲ့သူဆိုရင္ေတာင္ လွမ္းျမင္ၾကည့္ လွမ္းခံစားၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။
လူဟာ ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္အမွားေၾကာင့္ ကိုယ့္မွာ ညိဳးငယ္မႈ ျဖစ္ရၿပီဆိုရင္ ရဲရင့္မႈပါ ေပ်ာက္သြားရၿပီတဲ့ေနာ္။ ဒီလိုလူဟာ ဉာဏ္လည္း တံုးသြားမွာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေလာကီေအာင္ျမင္ေရးမွာ အဟန္႔အတား ျဖစ္ရံုမက တရားရဖို႔ အားထုတ္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ မိမိစိတ္က မိမိရဲ႕အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစပါတယ္တဲ့။
ဒါ့ေပမယ့္ ျပစ္ခ်က္မကင္းတဲ့ လူသားေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ သူသူကိုယ္ကိုယ္ တစ္ခါမဟုတ္ တစ္ခါ ဒီလိုအမွား လုပ္ဖူးၾကမွာပါေနာ္။ မွားခဲ့တယ္ ဆိုရင္ ခုခ်ိန္မွာ အရမ္းႀကီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္မတင္မိပါေစနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ။ သိတဲ့အခ်ိန္ နားလည္တဲ့အခ်ိန္က စၿပီး ျပင္လို႔ ရပါတယ္။ လူဆိုတာ ကိုယ့္အမွားကိုယ္ သတၲိရိွရိွ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ေသသည္ထိ ျပင္သြားရတာပါေနာ္။ အလြန္ႀကီး စိတ္ဖိစီး မေနပါနဲ႔။
ကိုယ္မွားခဲ့တာကို အျပင္မွာ ေတာင္းပန္လို႔ ရရင္ ေတာင္းပန္လိုက္ပါ။ ျပန္ေပးေလ်ာ္လို႔ ရတာ ဆိုရင္ ျပန္ေပးေလ်ာ္လိုက္ပါ။
မရေတာ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ထဲကပဲ နွစ္နွစ္ကာကာစိတ္နဲ႔ ေတာင္းပန္ပါ။ ေလးနက္တဲ့စိတ္နဲ႔ ဝန္ခ်ပါ။ ဒီေန႔ကစၿပီး သိပါၿပီ နားလည္ပါၿပီ ျပင္ပါၿပီလို႔ တည္ၾကည္တဲ့စိတ္နဲ႔ နွလံုးသြင္းပါ။
တရားအားထုတ္ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္တိုင္းလည္း ကိုယ္ကလည္း ခြင့္လႊတ္တယ္ ကိုယ့္ကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ၾကဖို႔ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ပဲ ေတာင္းဆိုပါ။
တရားအားထုတ္ေနတုန္း ဆိုရင္လည္း လုပ္ဖူးတဲ့ အမွားေတြ ျပန္ေပၚလာတတ္တယ္။ ကိုယ့္အမွားေတြကိုလည္း ေစ့ေစ့ျမင္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္ပါ.. ခံစားမႈေတြ ေပၚလာသမ်ွကိုလည္း သတိနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေနပါ .. ၿပီးရင္ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ စိတ္ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလး ေျပာၿပီး အသာေလး လက္လႊတ္လိုက္ပါေနာ္။
ေရွ႕ဆက္သြားရမယ့္ ခရီးမွာ ေနာင္တေတြက ပိတ္ကာထားလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
လူတစ္ေယာက္မွာ
ပထမဆံုး လုပ္ရမွာ အမွားနည္းဖို႔ ..
ဒုတိယ လုပ္ရမွာ ဒုကၡနည္းဖို႔ ..
တတိယ လုပ္ရမွာ ယံုၾကည္မႈကို သစၥာမပ်က္ဖို႔ပါ ...။
photo : facebook
