ဝဋ္ေႂကြး
ဝဋ္ေႂကြး
တစ္ခါတုန္းက က်ေတာ္ တုိ႔ရြာမွာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္။ေယာက္်ား က မိန္းမ ကုိ ႏုိင္တာ ရစရာမ႐ွိ ခၾကာခဏဆုိသလိုပဲ ႐ုိက္ႏိွက္ တယ္။ေယာက့်္ားက လယ္ထဲ ကျပန္လာရင္ ေသာက္ေရးအုိး ေရမ႐ွိ ရင္ ႐ုိက္တယ္ ။ အိမ္မွာအ မႈိက္ေတြ႐ႈပ့ေနရင္လဲ ႐ုိက္ျပန္တယ္။သူျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ မွာ ထမင္းက မက်က္ေသးရင္လဲတာပဲ ။အပစ္မ႐ွိ လို႔ ရင္လဲ အပစ္႐ွာၿပီ ႐ုိက္ ျပန္သည္။
မိန္းမ က ေန႔တုိင္းလိုလို အ႐ုိက္ခံေနရလို ့သူ႔ေယာက္်ား မျပန္ခင္မွာ အိမ္တစ္အိမ္လုံးသန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္း ျဖစ္ေနတယ္ ။ေသာက္ေရအုိလည္အျပည့္ ထမင္းလဲ က်က္ ေအာင္အကုန္လိုေလေသမ႐ွိျပင္ထားတယ္။သူေယာက္်ားျပန္လာတဲ့အခါ အပစ္ေျပာစရာ႐ွာတယ္ ဘာမွမေတြ႔ေတာ့ သူမိန္းမ ကုိ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရေတာင္မခ်ဳိးရေသးဘူး အိမ္မွာ အလုပ္ေတြကုိ မနားမေန လုပ္ေနရေတ့ာ ေရခ်ဳးိဖုိ႔ကုိ ေမ့သြားတာေပါ့။ညစ့္ညစ္ပတ္ပတ္ေနလို႔ဆုိၿပီး ႐ုိက္ျပန္ေရာ။ေဘးပတ္ဝန္က်င္က ေျပာၾကတာေပါ့ "ဒီေလာက္ထိ ႐ုိက္တတ္တဲ့ေယာက္်ား ဆက္မေပါင္းနဲ႔" ဘာဘာညာညာေျပာၾကတာေပါ့ မေပါင္းပဲကြဲမယ္ဆုိေတာ့ မကြဲႏုိင္မကြာႏုိင္ဘူးတဲ့ ။ေနာက္ ရြာဦးေက်ာင္းကဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိတ ဆီမွာသြား အေၾကာင္းစုံေလ်ာက္တင္ေလေတာ့ ဆရာေတာ္ ဘုရားက
"ကုိင္း ဒကာမ ႀကီး ဒီလိုလုပ္ပါ ဒကာမႀကီးရဲ႕ေယာက်္ား ႐ုိက္တတ္ တုတ္ေတြကုိ အကုန္႐ွင္းျပစ္ၿပီး အုန္းဆံ တစ္မ်က္စည္း ေတြကုိ လိုက္ခ် ထားပါ" ဆုိၿပီးမိန္႔လိုက္ေတာ့
အိမ္လည္းေရာက္ေရာ ဆရာေတာ္ ေျပာသည့္အတုိင္း လုပ္ထားလိုက္တယ္။
ေယာက္်ားျပန္လာတဲ့အခါ ၾက ထုံးစံအတုိင္း ပစ္႐ွာၿပီး ႐ုိက္ ေတာ့ အုန္းဆံတမ်က္စီးကုိေတြ႕ ေတာ့ အ့ဲဒါကုိဆြဲၿပီး႐ုိက္တာေပါ့။ မၾကာခန ႐ုိက္ေနရာမွ တေျဖးေျဖး အ႐ုိက္နည္းလာတယ္ ေနာက္ဆုံးလုံးလုံးမွကုိမ႐ုိက္ေတာ့ အိမ္မွာ ဘာအလုပ္မွလုပ္ပဲ ထမင္းလဲမခ်က္ပဲ သက္သက္ေနတယ္ ေယာက္်ားျပန္လာေတာ့ ဘာမွမေျပာပဲ ေနေလသည္႐ုိက္ဖုိ႔ပင္ေဝးေသး။ရြာဦးဆရာေတာ္ ဆီသြားၿပီး "အ႐ွင္ဘုရားေပးတဲ့ ယၾတာ ေကာင္းပါတယ္ ဘုရား တပည့္ေတာ္ေယာက္်ားက မ႐ုိက္ေတာ့ပါဘူးဘုရား"
"ဟ့ဲ ....ဒကာမ ဒါ ယၾတာမဟုတ္ဘူးကြဲ႔ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ေတြထဲက က ဝဋ္ေႂကြးအျမန္ေက်တဲ့ နည္းလမ္းကြယ့္"
"ဒါကာမ ႀကီးက အတိတ္ဘဝက အ႐ုိက္ခံရဖုိ႔ဝဋ္ေႂကြးပါလာလို႔ ယခုဘဝမွာအ႐ုိက္ခံရတာ အ့ဲဒါ ကုိ တုတ္ တစ့္ေခ်ာင္းထဲနဲ႐ုိက္ေနရင္ ဝဋ္ေႂကြးကအျမန္မေၾကႏုိင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ အုန္းလက္ေလးေတြအေခ်ာင္း ၅၀ ၁၀၀ပါတဲ့အခု နဲ႔ ႐ုိက္ေတာ့ ဝဋ္ေႂကြးျမန္ျမန္ေၾကတာေပါ့"လို႔႐ွင္းျပေလသည္။.........။
အရမ္းေကာင္းပါတယ္
ေကာင္း ပါ တယ္